De cancelcultuur heeft de wetenschap een enorme dreun bezorgd

Als u met een kwaal naar de huisarts bent geweest, en vrienden vragen u wat er aan de hand is, zult u ongetwijfeld de woorden van de huisarts herhalen. “Ik heb psoriasis, een aandoening waarbij mijn opperhuid sneller groeit dan slijt, in feite is het een soort auto-immuun ziekte die zich laat onderdrukken door medicatie.” En wat nu als dan uw vrienden zeggen: “Man, wat klets jij een onzin, wat weet jij daar nou van, ben je opeens arts geworden?” Het is te hopen dat uw vriendenkring niet zo reageert, want u herhaalt slechts de woorden van uw huisarts. Velen zullen na het bezoek van de huisarts rustig afwachten op een doorverwijzing naar de huidarts, de volgende specialist in het rijtje. Als u het type bent die alles tot op de bodem uitzoekt, gaat u verder op zoek naar meer informatie. Bij het uiteindelijke bezoek aan de huidarts kunt u hem dan heel gerichte vragen stellen, u wilt er tenslotte zo snel mogelijk vanaf. De huidarts schrijft u een middeltje voor, en warempel, na enkele dagen wordt het minder erg. Vervolgens vertelt u uw vrienden dat de huidarts, dokter Elens uit Meijel (willekeurig gekozen naam), u perfect heeft geholpen en de klachten zijn verdwenen. Uw vrienden reageren echter heel anders dan dat u verwacht… “Dokter Elens, die wappie-arts met die experimentele medicijnen die niet werken?”

Huh? U bent toch van de klachten af, daar draait het toch om?

Waar ging het tijdens de coronacrisis werkelijk mis?

Het ging vooral mis bij het ‘cancelen’ van andere geluiden en het selectief shoppen in ‘de wetenschap’. Een arts met 25 jaar ervaring is geen ‘wappie’, maar een arts met 25 jaar ervaring. Dr. Elens werd afgeschilderd als een volslagen gesjeesde huisarts, terwijl hij met de beste bedoelingen levens heeft gered en dat ook wereldkundig wilde maken, maar dat was plots niet relevant. In de krant stond immers dat dat spul niet kón werken…

Prof. dr. Streeck, een vermaard viroloog in Duitsland, deed in een zeer vroeg stadium fundamenteel onderzoek naar corona. Zijn bevindingen, dat corona láng niet zo gevaarlijk was als werd verondersteld en het zich niet op de manier verspreide zoals we op dat moment allemaal dachten (via winkelkarretjes en trapleuningen), werden in de Duitse pers afgeschilderd als klinkklare onzin. Hij werd de ‘wappieviroloog’ van Duitsland. Een gerespecteerd viroloog met 20 jaar ervaring afschilderen als een kwakzalver? Zelfs een ethicus, dr. Erwin Kompanje, die al vroeg alarmsignalen afgaf, werd door de media afgebrand. Iedere specialist of wetenschapper die het waagde om zijn hoofd boven het maaiveld uit te steken werd genadeloos afgestraft door zijn collega’s, de media en de na-papegaaiers. Dat de wetenschap niet bestaat uit een in beton gegoten waarheid of ‘consensus’, zoals de reguliere media zo graag oreert, dringt slechts tot weinigen door. Wetenschap bestaat niet bij de gratie van ‘de meeste stemmen gelden’.  

Parallellen met andere thema’s

Het is niet de eerste keer dat een groot thema op identieke wijze verloopt. Ook in het klimaatdebat is eenzelfde patroon herkenbaar en ook in de stikstofcrisis is eenzelfde patroon herkenbaar. Ieder tegengeluid wordt weggezet als ‘ontkenner’, wat leidt tot polarisatie van standpunten en uitspraken als ‘95% van de wetenschap is het erover eens’.

Als u als wetenschapper een onderzoek wilt opstarten om aan te tonen dat de aarde niet structureel opwarmt wens ik u veel succes. Iedere investeerder zal op voorhand afhaken, wetende dat het onderzoek door ‘95% van de wetenschap’ wordt weggezet als onzin. Wetenschap is tegenwoordig net zo commercieel als de autoverkoper om de hoek. Als er geen ‘markt’ voor is, is het een verloren zaak. En dus worden er honderden miljoenen uitgegeven aan onderzoek om het eigen gelijk bevestigd te krijgen. De 95% is dan ook niet per definitie een afspiegeling van het gelijk, maar de plek waar het meeste geld naartoe gaat. Iedereen die weleens een onderzoeksopdracht heeft vergeven, weet dat onderzoek te sturen is, en de uitkomst ook. En als de uitkomst écht niet bevalt, dan verdwijnt het rapport in de onderste lade, want onverkoopbaar.

Selectief shoppen in de wetenschap

Wordt het langzaamaan niet eens tijd om ‘de wetenschap’ onder de loep te nemen?

Onder het mom ‘wetenschap’ verrezen er in Nederland meer dan 200 met miljarden euro’s gesubsidieerde biomassacentrales, u weet wel, van die bomencrematoria. Waarom? Omdat volgens ‘de wetenschap’ de CO2 uit een biomassacentrale niet meetelt… inmiddels weten we wel beter, maar ze staan er wel en dragen volgens diezelfde ‘wetenschap’ bij aan de opwarming van de aarde. Ondanks de vele berichten over de stijgende zeespiegel, stijgt de zeespiegel geen meters, maar stijgt al 130 jaar gestaag met 1,8 millimeter per jaar, niet echt iets om je druk over te maken toch?

De ‘carbon footprint’ van elektrische auto’s, een speeltje voor de mensen die het zich kunnen veroorloven, stuit op steeds meer verzet omdat alle rekenvoorbeelden toch wel érg maar aan één kant waren ingekleurd. Nu ook het corona narratief zo ongeveer tot de laatste steen wordt afgebroken door de Wob-bewijzen is het moment voor reflectie toch echt wel aangebroken. Want in de cancelcultuur telt de ene keer ‘de wetenschap’ wél als bewijs, en de andere keer wordt ‘de wetenschap’ terzijde geschoven omdat deze niet in het narratief past. Dat is behoorlijk inconsequent.

RIVM bedrijft geen wetenschap (meer)

Het RIVM meldde in eerste instantie dat het vaccin levenslang beschermt tegen ziekte, de overdracht gestopt wordt en werkt tegen alle varianten ‘dankzij’ de mRNA-technologie. Het gaat er niet om of dat inhoudelijk wel of niet klopt, maar of het RIVM, toen zij deze uitspraak deed, kón weten of dat klopte. En dat konden ze absoluut niet. Na 2 maanden kún je simpelweg niet concluderen dat iets levenslang werkt. Wij hoeven hier hopelijk niet uit te leggen hoe het RIVM uiteindelijk afgleed naar ‘het vaccin beschermt tegen ernstig ziek worden’, want ook dat is niet wetenschappelijk vast te stellen aangezien de hele placebogroep in de voorstudie uiteindelijk ook gevaccineerd is. Bovendien is de term ‘gevaccineerd’ pas geldig 2 weken ná de 2de, 3de of 4de prik, en slechts 6 maanden geldig. Daarvoor en daarna is iedereen ongevaccineerd. In het stikstofdebat zien we exact hetzelfde; modellen die voorspellen dat over 30 jaar weer hoogveen of een zeldzame vogel terugkeert, mits de rekenkundig bepaalde stikstofdepositie maar aanzienlijk daalt en dit met een bandbreedte van plus of min 25%. Dat is geen wetenschap, dat is doemdenken, toerekenen naar een gewenst politiek antwoord.

De wereld is niet zwart-wit. Twijfel is het begin van wijsheid zei Aristoteles ooit… en dat twijfelaars achteraf maar al te vaak gelijk hadden zegt eigenlijk al genoeg. De cancelcultuur heeft de wetenschap een enorme dreun bezorgd, en de wetenschap was een gewillig slachtoffer voor de cancelcultuur, of is de cancelcultuur onderdeel van de wetenschap geworden?