Politiek

Waar ligt de grens tussen democratie en dictatuur?

Avatar foto

op

Waar ligt de grens tussen democratie en dictatuur?
Deel dit nieuws
Foto: ANP

Democratie (van het Grieks δῆμος/dèmos, ‘volk’ en κρατειν/kratein, ‘heersen, dus letterlijk ‘volksheerschappij’) is een bestuursvorm waarin de wil van het volk de bron is van legitieme machtsuitoefening. Men onderscheidt directe democratie, waarin burgers persoonlijk stemmen over wetten, besluiten en benoemingen, en indirecte, waarin het volk zich laat vertegenwoordigen door een gekozen orgaan, zoals een raad of parlement.

Een dictatuur is een regeringsvorm waarin alle macht in handen is van één persoon of van één groep mensen. In verreweg de meeste gevallen komt een dictatuur tot stand na gebruik van geweld of dreiging met geweld. Een dictatuur is het tegenovergestelde van democratie, zowel voor de bevolking als voor de dictator zelf.


Nederland heeft een democratie, tenminste, als we Wikipedia mogen geloven.

Als we kijken naar het stikstofdebat dan is de situatie nu zo dat Remkes allerhande activistische groepjes, die op geen enkele wijze ook maar een fractie van de burgers vertegenwoordigen, consulteert om te komen tot een compromis met deze groepjes en het aankomende stikstofbeleid daarop te baseren. Nadrukkelijk worden partijen die alternatieven aanleveren, wetenschappelijke rapporten van TNO en wetenschappers met inhoudelijke kennis van zaken zoals Han Lindeboom geweerd. Nee, een uiterst marginale groep met een dubieuze agenda, voor een groot deel gesponsord door diezelfde overheid en de Postcodeloterij weegt zwaarder. Is dat democratisch?

Als de overheid een ‘Denktank Desinformatie’ opricht om gezamenlijk met 35 geheime specialisten ‘desinformatie’ te bestrijden door de vermeende verspreiders ervan actief te benaderen, met het doel kritische geluiden te ondermijnen en de verspreiders indien ‘noodzakelijk’ te verwijderen van mediaplatvormen, wat is er dan nog van het vrije woord over? En is ‘nepnieuws’ informatie die tegen de belangen van de overheid ingaat, of is het ook feitelijk onjuist? Bij rechtszaken is inmiddels gebleken dat ‘factcheckers’ alleen iets als ‘nepnieuws’ definiëren indien het tegen het narratief van de overheid ingaat, maar het feitelijk nog altijd kan kloppen. Klinkt niet erg democratisch toch? Zeker niet als defensie ons als burger zou moeten beschermen, terwijl tegelijkertijd het (inmiddels verboden) LIMC, een afdeling van de Militaire Inlichtingen- en Veiligheidsdienst, burgers bespiedde, trollen afstuurde op onwelgevallige meningen en als verklikdienst functioneerde voor de Nationale Politie. En als dan ook nog eens blijkt dat juist de overheid zelf vooral feitelijk nepnieuws heeft verspreid dan hebben wij daar wel een naam voor.

Als er talrijke lobbyclubs rondom de parlementaire democratie zweven dan is daar op zichzelf niets mis mee, lobbyen is zo oud als de democratie zelf. Maar als deze clubjes buiten het huis van de democratie om in staat zijn beleid te bepalen dat zonder democratische goedkeuring als beleid getracht wordt door te voeren, dan is er iets goed mis. Goed voorbeeld van deze ondemocratische gang van zaken was de regeling met de dividendbelasting door Rutte. Is dat democratisch? Verre van…

En als een voltallig ambtenarenapparaat op de hoogte is van het feit dat geen enkele corona-maatregel werkt, maar juist meer schade oplevert, en dat een select gezelschap onder leiding van de NCTV (Nationaal Coördinator Terreurbestrijding en Veiligheid) alles er toch wordt doorgedrukt? Als blijkt dat rapporten onder in een la zijn verdwenen, adviezen van officiële overheidsinstanties werden genegeerd en rechtsgeleerden hadden gewaarschuwd voor het vertrappen van de Grondwet. Is er dan nog sprake van ‘een bestuursvorm waarin de wil van het volk de bron is van legitieme machtsuitoefening’? Of is er sprake van een klein select gezelschap dat een volledig parlement op het verkeerde been zet en het zo ‘democratisch’ door de Kamer loodst?

En als in de toeslagenaffaire keer op keer weer ‘verdwenen’ notities opduiken, de getallen van de benadeelde en door de staat vermorzelde ouders steeds groter worden, tijdens de parlementaire enquêtecommissie de minister-president zonder met zijn ogen te knipperen zegt dat hij de wet opzij zet als hem dat politiek uitkomt, 1.100 kinderen verdwijnen en tot op de dag van heden er slechts enkelen zijn herenigd met hun ouders en al 5 jaar gevochten wordt voor rechtvaardigheid, hoort dat in een democratie?

En als kabinetsleden de wet overtreden en daar ‘gewoon’ mee wegkomen? Of rechtszaken afkopen met gemeenschapsgeld zonder te voldoen aan hun grondwettelijke plicht? En als departementen gewoon de Wob (Wet openbaarheid van bestuur) naast zich neerleggen? En als kabinetsleden willens en wetens de Grondwet overtreden, is dat democratisch? Hoort dat thuis in een democratie?

En als een complete leefgemeenschap omzeild wordt, een overheidsorganisatie (het COA, Centraal Orgaan opvang asielzoekers) in het geniep een hotel opkoopt en daar asielzoekers in huisvest, is dat democratisch? De burgemeester zegt eerst van niets te hebben geweten, maar enkele dagen later blijkt dat ze al maanden op de hoogte was waarbij ze dus niet het gemeentebestuur heeft geïnformeerd of geconsulteerd. Hoort dat thuis in een democratie?

De scheidslijn tussen een democratie en een dictatuur, waarbij in het laatste geval de macht in handen is van één persoon of van één groep mensen, is de afgelopen jaren in toenemende mate overschreden. Bovenstaande voorbeelden zijn niet uit de duim gezogen, maar de rauwe realiteit. En bij ieder van bovenstaande voorbeelden is het democratische proces verloochend, hetzij door het te omzeilen, hetzij door niemand te informeren, hetzij door alles en iedereen die niet hetzelfde beleid volgt uit de weg te ruimen. Dat klinkt weinig democratisch.

Als er wetten worden aangenomen die strijdig met de grondwet zijn en als de zittende macht in een soort permanente noodtoestand regeert waarbij parlementaire controlemechanismen worden uitgeschakeld, is er de facto sprake van een dictatuur.

Verder Lezen

1 Reactie

  1. jan

    24 augustus 2022 in 12:57

    Dit was in t verleden ook al zo….echter niet zo erg als nu..

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Politiek

Rutte: een misdaad kan pas bepaald worden als bekend is wie de dader is

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Rutte: een misdaad kan pas bepaald worden als bekend is wie de dader is
Foto: ANP

Is dit Ruttiaans, Cruyffiaans of de uitspraak van iemand die een beetje in de war is? In een debat vraagt van Houwelingen of het land dat verantwoordelijk is voor het opblazen van de Nord Stream pijplijn (vanaf 6:48 min) daarmee een vijandige mogendheid is, of niet.

Het antwoord van Rutte is verbijsterend: “er zal eerst moeten worden vastgesteld wie het is en wat de motieven zijn”… kortom, of iets een misdaad is, is afhankelijk van de dader en het motief. Dit is de waanzin ten top.

Verder Lezen

Politiek

Oekraïne beerput van complotten, maar is dat wel zo?

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Oekraïne beerput van complotten, maar is dat wel zo?
Foto: ANP

Voor alle zogenaamde of vermeende complotten van Forum voor Democratie is doorgaans weinig media-aandacht, terwijl er toch regelmatig zaken worden onthuld die allerminst een complot, maar juist zeer pijnlijke onthullingen zijn. Gisteren nog onthulde Van Houwelingen de drijfveer van de proxy-oorlog op Oekraïens grondgebied, gewoon uit officiële stukken. Vervolgens schiet Paternotte in een kramp, want de betreffende informatie zou vertrouwelijk zijn en de kamervoorzitter gaat hier vervolgens in mee. Natuurlijk gaat het daarna niet meer over de inhoud, want die geeft loepzuiver weer wat de werkelijke intenties van deze oorlog zijn.

Baudet vroeg enkele dagen eerder al aan Rutte wat nu werkelijk het doel van de oorlog is en wie bepaalt wanneer er sprake is van een overwinning, maar kreeg ook daar een heel mistig antwoord. Baudet verwees daarbij naar het uitgelekte telefoongesprek van Victoria Nuland uit februari 2014 (Amerikaanse staatssecretaris van Buitenlandse Zaken) en Geoffrey Pyatt (ambassadeur in Oekraïne). In dat telefoongesprek, dat Baudet onder andere op Instagram plaatste, wordt besproken wat Amerika gaat doen nadat het Amerikaanse State Department de macht heeft gegrepen in Kiev.

In het telefoongesprek worden exact alle ministerposten benoemd en ingevuld na de geplande staatsgreep van maart 2014. Een maand later is de staatsgreep en zijn alle benoemingen daadwerkelijk een feit. Was Nuland helderziende of wist ze exact wat de Amerikanen zouden forceren aldaar? Ook de talloze uitspraken van Biden uit die periode duiden op een vergaande invloed van Amerika op het reilen en zeilen in Oekraïne. Amerika regeert Oekraïne, dat blijkt uit talloze bewijzen die glashard zijn.

Rutte geeft in eerste instantie ter verdediging aan dat niet hij of Amerika maar ‘Kiev’ besluit wat de voorwaarden zijn waaronder sprake is van een overwinning of een verlies. Maar als ‘Kiev’ direct geleid wordt door Amerika dan is het dus niet ‘Kiev’ die beslist, maar Amerika toch? Even later merkt Rutte op dat Oekraïne niet onder Russische invloed mag vallen omdat dit direct de Amerikaanse veiligheidsbelangen raakt, dat is dan toch weer een vreemde uitspraak. Rutte komt steeds verder klem te zitten in zijn betoog en trekt vervolgens de complot-kaart. Wat Baudet beweert is volgens Rutte ‘echt volstrekte nonsense’. Daarmee ontkent Rutte de vergaande militaire en economische invloed van Amerika in Oekraïne en het bestaan van de opnamen van het telefoongesprek van Nuland. ‘Vanaf maart 2014 is Oekraïne bezet door Rusland’, aldus Rutte.

Er is een hele grote aantoonbare militaire en economische vervlochtenheid tussen Oekraïne en de US, dat is geen complot, dat is een feit. Er zitten NAVO-militairen in Oekraïne op dit moment, ook dat is een feit. Toch blijft Rutte dit naar het land van complotten verwijzen en dat is zeer zorgelijk. Want is het niet diezelfde Rutte die aast op het hoogste ambt bij de NAVO, en is het daarmee tegelijkertijd ook van het hoogste belang dat Rutte goed op de hoogte is van de situatie in Oekraïne?

Als Rutte alles verwijst naar het land van complotten dan kan het niet anders dan dat Rutte niet door de sollicitatieprocedure bij de NAVO komt, iemand die zo slecht geïnformeerd is, kan onmogelijk op een dergelijke positie in een dergelijk explosieve situatie functioneren.

Verder Lezen

Politiek

Waarom burgers het vertrouwen in de politiek kwijt zijn?

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Waarom burgers het vertrouwen in de politiek kwijt zijn?
Foto: ANP

Steeds meer Nederlanders worden woedend als ze aan Mark Rutte denken, of een nieuwsbericht over hem voorbij zien komen. Je ziet het vooral op LinkedIn, maar ook aan de reacties op sites zoals NU.nl. Ligt deze woede alleen aan het optreden van Rutte, of is er meer aan de hand?

 

Een samenleving in malaise

De toename van woede op Mark Rutte kan worden gezien als een symptoom van een dieperliggende malaise binnen onze samenleving. Het is een manifestatie van het gevoel van machteloosheid en frustratie dat veel burgers ervaren in het licht van politieke besluitvorming die hen niet lijkt te vertegenwoordigen of te dienen. Deze emotie is niet exclusief voor Nederland, het is een wereldwijd fenomeen waarbij het vertrouwen in traditionele politieke structuren en figuren afneemt.

Een kernaspect van deze groeiende woede ligt in de perceptie dat politici, inclusief Rutte, steeds meer gezien worden als deel van een elite die niet meer in contact staat met de basisbehoeften en zorgen van de gewone burger. Dit wordt versterkt door incidenten en beleidsbeslissingen die als onrechtvaardig of als een breuk met beloftes worden gezien. Het gevoel dat politieke leiders niet langer de belangen van hun kiezers vooropstellen, maar eerder die van multinationals, lobbygroepen of hun eigen carrières, voedt de woede.

Kwaliteit van de overheidscommunicatie ging er ook niet op vooruit

Ook speelt de wijze van communicatie een cruciale rol. Er is een groeiende kloof tussen de politieke retoriek en de realiteit van alledag. Wanneer burgers het gevoel hebben dat hun zorgen niet serieus worden genomen of dat er met dubbele tong wordt gesproken, leidt dit tot een erosie van vertrouwen en respect. Dit wordt deels verergerd door de rol van sociale media, waar echokamers en desinformatie de polarisatie en woede verder kunnen aanwakkeren.

 De samenleving schreeuwt om verandering

Het is belangrijk om te erkennen dat deze woede niet enkel gericht is op individuen zoals Rutte, maar ook op het systeem als geheel. Het is een roep om verandering, om een politiek die meer in lijn is met de waarden en noden van de bevolking. In deze context moet men zich afvragen: wat zijn de fundamentele veranderingen die nodig zijn om het vertrouwen te herstellen? Welke stappen kunnen we zetten om een politiek klimaat te creëren waarin burgers zich weer gehoord en vertegenwoordigd voelen?

Politiek moet gaan over het vertegenwoordigen van de wensen van de bevolking

Het is essentieel dat we ons realiseren dat politiek niet alleen gaat over het maken van beleid, maar ook over het vertegenwoordigen van de wil van het volk. Het is een dynamisch proces waarbij de stem van de burger centraal moet staan. De uitdaging ligt in het vinden van een balans tussen het behartigen van nationale en internationale belangen en het tegemoetkomen aan de directe zorgen van de burgers. Dit vereist een herijking van onze democratische structuren en een herwaardering van de rol die politici spelen in onze maatschappij.

Rutte heeft te vaak gelogen en onwaarheden verkondigd

Het herhaaldelijk liegen en verkondigen van onwaarheden door politici, zoals ook geldt met betrekking tot Mark Rutte, is een symptoom van een dieperliggend probleem binnen onze politieke cultuur. Het is een manifestatie van een crisis in vertrouwen en geloofwaardigheid die niet enkel beperkt blijft tot individuele figuren, maar zich uitstrekt tot de gehele politieke establishment. Deze praktijken van misleiding en onwaarheden hebben een corrosief effect op de fundamenten van onze democratie, waarbij het vertrouwen van de burger in de politiek ernstige schade oploopt.

Het is alsof we in een tijdperk leven waarin de waarheid ondergeschikt is gemaakt aan politieke strategie en beeldvorming, een tijdperk waarin de politieke arena meer weg heeft van een theater dan van een instituut dat gebaseerd is op integriteit en moreel leiderschap.

 Politici overschrijden steeds vaker de grenzen van de ethiek en de waarheid

De kern van het probleem ligt in de perceptie en de realiteit dat politici, in hun jacht op macht en invloed, bereid zijn de grenzen van ethiek en waarheid te overschrijden. Dit heeft geleid tot een situatie waarin de burger zich vervreemd voelt van de politiek en waarin cynisme en apathie de overhand krijgen. Het is een vicieuze cirkel waarin het verlies aan vertrouwen leidt tot minder betrokkenheid, wat op zijn beurt weer leidt tot een politiek die nog verder verwijderd raakt van de werkelijke behoeften en zorgen van de bevolking.

Radicalisering van de bevolking is het gevolg van falende politiek

De radicalisering van de bevolking is een complex en veelzijdig fenomeen, dat niet enkel voortkomt uit politieke leugens, maar ook uit een dieper gevoel van vervreemding en onmacht. Het is alsof de samenleving een kookpot is waarbij verschillende ingrediënten, zoals economische onzekerheid, culturele veranderingen, en politieke desillusie, samen een explosief mengsel vormen. Het herhaaldelijk liegen van politici, werkt als een katalysator voor dit proces. Het ondermijnt het vertrouwen in het systeem en voedt de perceptie dat de ‘gewone’ burger geen stem meer heeft in het maatschappelijke debat.

Een belangrijk aspect is ook het gevoel van verlies van culturele identiteit. Sommige groepen in de samenleving voelen zich bedreigd door de snelle culturele veranderingen en de globalisering. Dit kan leiden tot een verlangen naar een geromantiseerd verleden, waarin alles ‘beter’ was. Een hang naar de jaren ’50 van de vorige eeuw!

In deze context is het cruciaal om te begrijpen dat radicalisering niet enkel een kwestie is van individuele keuzes, maar ook een symptoom van maatschappelijke structuren die falen om iedereen een gevoel van zekerheid en erkenning te bieden. Het is een teken dat de samenleving als geheel moet reflecteren op haar waarden en de manier waarop deze worden uitgedragen en verdedigd. Het is een oproep tot een herijking van onze democratische instituties en een herwaardering van de rol van de burger daarin.

Verder Lezen

Recent

Coronaherstelfonds is symptomatisch voor disfunctioneren van de EU Coronaherstelfonds is symptomatisch voor disfunctioneren van de EU
Column11 uur geleden

Coronaherstelfonds is symptomatisch voor disfunctioneren van de EU

Terwijl Nederland zucht onder de nasleep van de coronacrisis en de economische klap die vooral kleine ondernemers en het midden-...

Nederlandse media muisstil over corona-onthullingen in Duitsland Nederlandse media muisstil over corona-onthullingen in Duitsland
Opinie1 dag geleden

Nederlandse media muisstil over corona-onthullingen in Duitsland

Het was te verwachten… terwijl in de Duitstalige landen ‘RKI-Files’ trending is, inmiddels alle ‘gerespecteerde’ kranten en televisiekanalen erover berichten,...

De huidige overheidscommunicatie is maatschappelijk destructief De huidige overheidscommunicatie is maatschappelijk destructief
Column1 dag geleden

De huidige overheidscommunicatie is maatschappelijk destructief

Het mogelijk aantreden van een bijzonder parlementair kabinet, waarbij het machtsaccent verschuift naar de Tweede Kamer, biedt een uitgelezen kans...

Wat de Oekraïense bevolking offert om bij de EU en NAVO te komen Wat de Oekraïense bevolking offert om bij de EU en NAVO te komen
Buitenland2 dagen geleden

Wat de Oekraïense bevolking offert om bij de EU en NAVO te komen

Oekraïne wil graag zo snel mogelijk lid worden van de NAVO en de EU. Om dat proces te versnellen is...

Duitsland ontwaakt uit corona-nachtmerrie Duitsland ontwaakt uit corona-nachtmerrie
Gezondheid3 dagen geleden

Duitsland ontwaakt uit corona-nachtmerrie

In Duitsland is een opmerkelijke ontwaking gaande. De diepe wonden die corona heeft veroorzaakt in de samenleving begint de media...

In naam van klimaatverandering wordt ontbossing juist versneld In naam van klimaatverandering wordt ontbossing juist versneld
Klimaat3 dagen geleden

In naam van klimaatverandering wordt ontbossing juist versneld

Grote kolencentrales willen overstappen op houtpellets omdat kolen per 2030 verboden worden. De Tweede Kamer debatteerde er deze maand over....

Rutte: een misdaad kan pas bepaald worden als bekend is wie de dader is Rutte: een misdaad kan pas bepaald worden als bekend is wie de dader is
Politiek5 dagen geleden

Rutte: een misdaad kan pas bepaald worden als bekend is wie de dader is

Is dit Ruttiaans, Cruyffiaans of de uitspraak van iemand die een beetje in de war is? In een debat vraagt...

Slaapwandelend de Derde Wereldoorlog in (4) Slaapwandelend de Derde Wereldoorlog in (4)
Column5 dagen geleden

Slaapwandelend de Derde Wereldoorlog in (4)

De uitdrukking ‘slaapwandelend de Derde Wereldoorlog in’, die nu al voor de vierde keer boven deze column staat, komt natuurlijk...

‘Climate: The Movie’ rekent keihard af met klimaatalarm ‘Climate: The Movie’ rekent keihard af met klimaatalarm
Klimaat6 dagen geleden

‘Climate: The Movie’ rekent keihard af met klimaatalarm

De afgelopen week vonden er twee filmpremières plaats in Nederland. Op donderdag was ik zelf nauw betrokken bij de première...

Coronaherstelfonds is symptomatisch voor disfunctioneren van de EU Coronaherstelfonds is symptomatisch voor disfunctioneren van de EU
Column1 week geleden

Communistische earningsstripping leidt mkb’ers naar karige oude dag

De geschiedenis lijkt zich te herhalen. In tijden van armoede wordt er hard gewerkt en na verloop van tijd groeit...

Trending



This will close in 0 seconds