Binnenland
Grote vraag na vrijspraak: wie opende jacht op De Mos?

Bijna vier jaar lang hing de filmmuziek van The Godfather rondom de partij Hart voor Den Haag van Richard de Mos. Maar vernietigend is uiteindelijk het vonnis van de rechter over de grootste corruptiezaak in jaren. De vraag hoe dit politieonderzoek eigenlijk is begonnen, kan een politieke thriller á la House of Cards worden.
Oud-wethouders Richard de Mos en Rachid Guernaoui van Hart voor Den Haag (HvDH) en andere bij de partij betrokken verdachten zijn vrijgesproken van corruptie en vriendjespolitiek. Sinds oktober 2019 hing er een zweem van maffia om ze heen: ‘Napels aan de Noordzee’. De manier waarop de rechtbank in Rotterdam op werkelijk alle punten de aantijgingen van het Openbaar Ministerie weerlegde, verstomt met een klap de muziek uit de Godfatherfilms, die Nieuwsuur onder een verslag monteerde. Voordat het OM een besluit heeft genomen over in hoger beroep gaan, zit Nederland en vooral Den Haag nu klaar voor een thriller à la House of Cards.
Dat komt door de klare taal in de uitspraken (persbericht), nadat de rechtbank het dikke dossier had afgepeld kwam het voor de vraag te staan hoe strafbaar het genieten is van een paar etentjes (ter waarde van 296 euro) en twee dagen varen op de boot met een relatie. Niet. De rest van het dossier tegen de ‘criminele organisatie’ waar zetels zouden zijn verkocht en ‘je voor tienduizend piek een vergunning ken regele’ lag toen al in de prullenbak.
Het proces kwam afgelopen winter pas op zitting, ná de verkiezingscampagne en de formatie in de gemeenteraad, en tijdens de campagne voor de Statenverkiezingen, waar De Mos als adviseur van Belang van Nederland nauw bij betrokken was. Daar lukte het niet om een zetel te halen, in de stad werd HvDH de grootste in 2022. Ondanks de corruptiebeschuldigingen die destijds alleen onderbouwd konden worden door flarden dossier die naar media werden gelekt.
In deze zaak is dat extra saillant, want die ging in de kern om lekken. Maar wie lekte naar de Rijksrecherche, waarvan we het antwoord nu nog niet weten? Dat kan zomaar een belangrijk iemand zijn geweest, want de inval bij de wethouders en in het stadhuis was opvallend getimed: precies op de dag dat de boerenprotesten in Den Haag aan de gang waren, en dat burgemeester Krikke begon aan haar ontslagbrief en het vertrekfilmpje dat ze een paar dagen later vanuit het niets op Instagram postte. Het was voor het weekend al ondertiteld door iemand uit haar staf.
Aanleiding voor het vertrek was het de dag erop te verschijnen rapport van de Onderzoeksraad Voor Veiligheid over de vreugdevuren. Daarin stond wat de stad al wist: Krikke liet van alles uit de hand lopen. Ze was in Arnhem al geen uitblinker als hoofd van de veiligheidsdriehoek, dat brak haar nu in Den Haag op. Nog niet eens haar schuld ook: in de decennia ervoor was het pallet-stapelwedstrijdje tussen Duindorp en Scheveningen van een stukje welzijnswerk naar de jeugd toe uitgegroeid tot een professioneel evenement dat helemaal door de bouwers zelf werd gerund. De politie en gemeente hadden grootste moeite met het maken van afspraken. Met kunst en vliegwerk lukte het opeenvolgende burgemeesters om de veiligheid te garanderen, tot het een keer misging. En toen was Krikke met haar hoofd bij een mooi Nationaal Aftel tv-moment, met vuurwerk bij de Hofvijver en de eerste burger in een hoofdrol.
Ze waren haar een beetje kwijt, en die onberekenbaarheid speelde weer op in de week waarin de inval plaatsvond. Een kat in het nauw maakt rare sprongen, wat als ze plotseling opstapt tijdens de boerendemonstratie. Een betrokkene vertelt later off the record dat belangrijke bestuurders absoluut wilden voorkomen dat op zo’n moment plotseling de eerste locoburgemeester De Mos aan het hoofd van de openbare orde zou komen te staan. ‘Straks laat hij de boeren hun gang gaan en slopen ze de hele stad’, klonk het.
Maar wat nu als De Mos dit juist heel voortvarend had weten op te lossen met de boeren? Met een grote bek en zo nu en dan een grap? Een beetje á la Ahmed Aboutaleb tegen Marokkaanse reljongeren, dat zou geen risico zijn voor de openbare orde, maar voor de politieke orde. Aboutaleb was overal ter wereld op tv gekomen.
Dat zagen andere collegepartijen niet zitten. Dat bleek meteen al toen op de avond van de invallen de coalitie reeds werd ontbonden, ook al was toen nog niet eens bekend wat de beschuldigingen inhielden. Maar het moest, vond iedereen, anders kunnen we niet werken zonder dat alles op slag verdacht kan worden gemaakt.
In het licht van het vonnis van vrijdag 21 april 2023 is dat nu misschien wel ietwat verdacht. De strafdossiers zaten vol zaken waarbij andere wethouders of het hele college betrokken waren, alle college-bestuurders zijn ook als getuige gehoord. Nu blijkt dat een loze exercitie te zijn geweest, maar dan wel één die wel drie verkiezingscampagnes lang speelde. De coalitiepartners verklaarden dat integriteit regelmatig als thema aan bod kwam in de collegevergaderingen. Uit verhalen van achter de schermen doemt geen beeld op van ‘De Mos-haters’, de meest gehoorde klacht was: soms liepen hij en Guernaoui wat al te hard van stapel.
Nu is het IJspaleis in Den Haag vooral blij voor de grootste fractie in de raad. Maar de reacties van experts van elders op de uitspraak spreken boekdelen. Joep Dohmen van NRC, de onderzoeksjournalist die veel onthullingen bracht:
“De uitkomst van het grootste corruptieproces van de afgelopen jaren is een mokerslag voor het Openbaar Ministerie. Dat vroeg voor De Mos 22 maanden onvoorwaardelijke cel, vier jaar ontzegging uit het recht om een bestuurlijk ambt te mogen bekleden en een boete van 8.500 euro. Het OM wilde voor mederaadslid Rachid Guernaoui zestien maanden gevangenisstraf, waarvan zes voorwaardelijk. Ook hij zou vier jaar geen bestuurlijk ambt meer mogen bekleden. Het ontbreken van deugdelijke overheidsregels voor partijfinanciering voor lokale partijen kan, volgens de rechtbank „niet worden opgelost met het strafrecht”. Bovendien zijn de kwade bedoeling van de gever en ontvanger van de partijdonaties niet aangetoond door het OM, aldus de rechtbank.”
Bij de NOS adviseert bestuurskundige Julien van Ostaaijen justitie zelfs om beter niet in hoger beroep te gaan. Het OM overweegt dit wel. “Onverstandig. In tegenstelling tot de casus rond Jos van Rey ging bij De Mos al het geld naar de partij, niet naar hem persoonlijk, op een paar kleine dingen als etentjes na. De rechter heeft duidelijk gezegd dat er geen directe relatie is tussen de financiële steun en het politiek handelen van de twee wethouders.”
Voor zowel journalisten als andere politici bevat de uitspraak ook goed nieuws. Het lekken van besluiten die nog niet wereldkundig zijn gemaakt, is niet zomaar een misdrijf, beschrijft het vonnis. Dat soort integriteitskwesties horen politici zelf op te lossen, zonder de strafrechter.
Met die uitspraak van de rechter heeft Den Haag er een nieuwe integriteitskwestie bij.
Binnenland
Klimaatgeld gaat in rook op

De duurbetaalde belasting op gas en stroom verdwijnt in hoog tempo in de zakken van de vervuilende fossiele industrie. Ook in Nederland.
Red de wereld: sloop de natuur! Niet alleen in Nederland is dit nog steeds de cynische realiteit in de energietransitie. Want ook al wil minister Rob Jetten af van subsidies op biomassa als ‘groene’ brandstof, in weerwil van dit kabinetsbeleid vraagt Vattenfall doodleuk opnieuw bijna 400 miljoen euro subsidie aan voor het opstoken van houtpellets, voor stadsverwarming in Amsterdam. Shell heeft het al gekregen, in Rotterdam.
Honderden miljoenen voor olie- en gasbedrijven, dat klinkt nogal tegenstrijdig met alle mooie woorden over het bestrijden van de opwarming van de aarde. De geldstromen vanuit zowel de Green Deal van de Europese Commissie als van overheden zoals de Nederlandse, zijn dat ook: er gaat erg veel geld naar de fossiele industrie.
Daar zit een gedachte achter: met het geld kunnen de petrochemische- en energiebedrijven maatregelen bekostigen die de uitstoot van broeikasgassen verminderen. Als u subsidie kunt aanvragen voor zonnepanelen op je dak, dan geldt dat ook voor een fabriek. Bij de industrie zijn immers grote klappers te maken.
Dat is de groene droom, en net als bij zoveel andere wensgedachten staan wetten en praktische bezwaren in de weg bij het omzetten ervan in echte daden. Neem de oorlog in Oekraïne: door de gestegen energieprijzen en dalende levering van aardgas uit Rusland begon Duitsland, vlak over de Limburgse grens in Garzweiler, weer met de bruinkoolwinning, ook al is dit de meest vervuilende kolensoort die bestaat. Maar ja, de kerncentrales moesten nu eenmaal uit, zo hadden kabinetten-Merkel besloten.
Kan het cynischer? Jazeker: eigenaar van de mijn, energiebedrijf RWE, kon een jaar eerder nog een beroep doen op subsidie van de Duitse overheid, in ruil voor het versneld sluiten van Garzweiler en andere bruinkoolmijnbouw. Deze brandstof maakte in 2020 nog 17 procent uit van alle energiebronnen in Duitsland, tegen 10 procent afkomstig van zon.
In Nederland is weliswaar geen bruinkoolwinning, maar er zijn wel genoeg andere fossiele industrieën die graaien uit de klimaatpot (gevuld met onder andere duurzame opslagen op de energierekening, zoals SDE+). Neem al het afval dat uit Rome en het VK naar Amsterdam wordt vervoerd om in de Amsterdamse gemeentelijke afvalovens te verbranden: duurzame energie, mét subsidie.
Daar gaat minder geld in dan in biomassa subsidies, die minister Jetten vorig jaar zei te willen stoppen. Dat is niet gelukt. Sterker nog: houtpellets, -chips, zaagsel, snoeiafval en ‘brandhout’ voor de energieopwekking werden juist populairder dan ooit. Bomen zijn booming.
Dat is bijvoorbeeld te lezen in het jaarverslag van Staatsbosbeheer (SBB), verzelfstandigd maar nog steeds onderdeel van de overheid. Door de hoge energieprijzen was de vraag naar houtige biomassa zo groot, dat SBB in het buitenland extra moest inkopen om aan de contracten voor levering aan (energie)bedrijven te kunnen voldoen. De omzet van de voor gesubsidieerde verbranding verkochte biomassa steeg vorig jaar naar 9 miljoen euro, 14 procent meer dan het jaar ervoor.
In de bossen van SBB werd vorig jaar 43,6 miljoen kilo biomassa ‘geoogst’, tegen 52,3 miljoen een jaar eerder. Door de oorlog stegen de prijzen voor houtpellets dan ook met meer dan 30 procent, meldt het jaarverslag.
Daarmee worden ettelijke miljoenen per jaar verdiend; Staatsbosbeheer hield de opbrengsten op peil (23 miljoen euro inclusief zaaghout) terwijl de oogst flink verminderde. Het fanatieke kapbeleid staat inmiddels bovenaan de inventarisatie van de belangrijkste risico’s voor de bedrijfsvoering, de imagoschade is groot.
Biomassa was altijd al een dure oplossing uit het verleden die niet werkte. Honderden miljoenen euro subsidie zijn geen uitzondering, ook al maakt het bijstoken van groenafval maar een klein deel uit van onze energiemix.
Het is niet alleen goed voor de luchtkwaliteit en vanwege de besparingen, het zou ook de acceptatie van de energietransitie ten goede komen. Niemand kan namelijk uitleggen dat geld voor schone lucht wordt verkregen, terwijl er boompjes en takken worden verbrand.
Het is dan ook schokkend, dat Vattenfall nu een subsidieaanvraag voor 395 miljoen euro indient, voor een biomassacentrale in Diemen, schrijft Fenna Swart. Zij is hoofd Onderwijs- en Onderzoeksbeleid bij de faculteit Gezondheid van de Hogeschool van Amsterdam, en directeur van Comité Schone Lucht.
De centrale moet een zo energiezuinig mogelijk ding worden, daar doet Vattenfall echt zijn best voor, legt het bedrijf op haar eigen site uit. Technische dienstverlener Equans legt een E-boiler aan, die op zonnige dan wel winderige dagen via panelen en molens een reservoir van 20.000 liter water kookt, en dan nog ietsje hoger, tot het op 110 graden Celsius naar de stadsverwarming kan. Op andere dagen: bijstoken. Omdat het Amsterdam is, even groen als links en sinds 1966 ook Democratisch, mag in deze oven niet zomaar alles op de brandstapel. Het astronomische mestoverschot duurzaam vergisten bijvoorbeeld: pieker daar maar niet over.
In de hoofdstad mag alleen schoon hout in de stookoven, is contractueel vastgelegd. Vattenfall moet dat voor een belangrijk deel in het buitenland kopen, legt het bedrijf hier uit. Het gaat om restjes van hout dat ook naar Ikea zou kunnen, benadrukt Vattenfall.
Subsidie moet komen uit de pot met geld voor stimulering van duurzame energie. Die is Vattenfall toegezegd voor een nieuwe biomassacentrale die in Diemen gebouwd moet komen. De overheid zou in de bouwkosten en het gebruik als stadsverwarming voor huizen in Amsterdam maar liefst 395 miljoen euro bijdragen.
Er volgt nog een 2e deel.
Binnenland
Kuipers en De Jonge weigeren loftuitingen van samenleving

Na een uitermate succesvolle corona-aanpak blijven de loftuitingen van experts, de wetenschap en de bevolking achterwege, dat is opmerkelijk. Nu de bevolking voor 85% succesvol gevaccineerd is, mensen voor 97% beschermd zijn voor ziekte of zelfs sterfte door het gevreesde coronavirus en de ziekenhuizen weer volop capaciteit hebben zou enige dankzegging wel op zijn plaats zijn. Waarom heeft Hugo de Jonge nog geen Koninklijke onderscheiding gekregen, mede door zijn toedoen en zijn onvermurwbare inspanningen is de hele samenleving behoed voor een grote ramp. Toen nog beddenkoning Kuipers heeft er door zijn geweldige inzicht en scenario’s voor gezorgd dat er geen ‘code zwart’ is opgetreden in de ziekenhuizen. Waarom heeft hij nog geen lintje? De grafieken en tabellen van RIVM’s Van Dissel zorgden voor een uitermate goede beheersing van het virus, na iedere maatregel ging de R-waarde met sprongen omlaag zodat de samenleving weer open ging. Waar blijft dat lintje?
En dan het vaccin zelf natuurlijk, een wonder der natuur, door mensen bedacht om de natuur voor de gek te houden. En dat is zeker gelukt! Honderdduizenden levens zijn ermee gered, velen is een lijden bespaard gebleven.
In deze zegetocht voor politiek en wetenschap liggen de bewijzen voor het oprapen. Zo zijn alle heldhaftige daden minutieus vastgelegd in gespreksverslagen, notities, memo’s, rapporten, sms’jes en emailverkeer, volgens De Jonge een vrachtwagen die tot de nok gevuld is met papieren. Om dit allemaal goed te verwerken zijn er zelfs 120 juristen aangenomen om dit goed de revue te laten passeren zodat de media en de bevolking kunnen zien op welke fantastische wijze dit is gebeurd. Ook het OMT heeft fantastisch werk verricht, het ligt allemaal vast, zelfs in geluidsopnamen! De Dam zou uit dankbaarheid moeten volstromen met mensen uit alle lagen van de bevolking, dankbaar voor deze redders. Het zou een momentum kunnen zijn om de politiek en de wetenschap in een uitermate positief daglicht te plaatsen en het zou de bevolking kunnen laten zien dat de politiek en de wetenschap alleen het beste met de bevolking voorheeft.
Maar wat lezen we nu in de Volkskrant? Het ministerie van Volksgezondheid (Welzijn en Sport, VWS) weigert ondanks kritiek van het onafhankelijke Adviescollege Openbaarheid en Informatiehuishouding (ACOI) het eigen transparantiebeleid aan te passen. Volgens minister Ernst Kuipers brengt meer openbaarheid over de corona-aanpak het functioneren van de staat in gevaar? Pardon?
Hoe moeten we dit nu interpreteren? Een soort valse bescheidenheid? Openheid kan toch alleen maar leiden tot meer loftuitingen? Hoe kan dit nu het functioneren van de staat in gevaar brengen? Ook de bewijzen van het goede functioneren van de overheid zijn terug te vinden in de Wob-stukken, echter over de periode van december 2019 tot maart 2021 zijn er wel wat documenten vrijgegeven, maar juist waar het interessant wordt zijn de regels zwartgelakt! Boze tongen beweren dat de vaccins zorgen voor oversterfte, maar ieder onafhankelijk onderzoek om dit te kunnen onderbouwen wordt tot dusverre door de overheid geblokkeerd. Alleen één onderzoek door de overheidsorganisaties RIVM en CBS is vrijgegeven: de conclusie was helder: alhoewel niet specifiek onderzocht, het lag en ligt in ieder geval niet aan de vaccins! Ook de rapporten van Pfizer, waarin onomstotelijk het bewijs te vinden is dat de vaccins succesvol zijn, zijn pas na de uitspraak van een rechter stukje bij beetje vrijgegeven. Het tempo van vrijgave ligt alleen wat laag, waardoor de rechter nu oproept om dat toch wat sneller te doen. Alleen dankzij de rechter komen deze gegevens vrij, anders waren deze successen 75 jaar in de kluis bewaard gebleven. Ook het contract tussen de overheid en Pfizer is staatsgeheim en ontoegankelijk, terwijl daar nu juist in staat hoe het zit met de aansprakelijkheid, mocht er in het uiterst zeldzame geval sprake zijn van een bijwerkinkje.
Het blijft gissen naar de redenen waarom er nog zoveel niet bekend is en dit zo lang op zich laat wachten. Dat er rechters nodig zijn om Wob-stukken vrij te geven of af te laten kopen door de overheid is al helemaal vreemd, want júíst in deze documenten zou de succesvolle aanpak zichtbaar moeten worden. Daarnaast zou het aantonen dat er géén inmenging is geweest van ‘de elite’ en dat de gewaande verdwenen miljarden júíst goed besteed zijn. Voor de geheime diensten en de NCTV zou vrijgave van alle documenten kunnen zorgen voor een afname in de gigantische werkdruk aldaar. Vrijgave van alle documenten, gespreksverslagen, geluidsopnamen en sms’jes zou in één klap de wind uit de zeilen kunnen halen van al die ‘wappies’ en de staatsondermijnende rechtsradicalen waarvoor men zo beducht is. Wat zei Kuipers ook alweer? “Meer openbaarheid over de corona-aanpak brengt het functioneren van de staat in gevaar?” Vreemd…
Binnenland
Natuurboer- in-nood ironisch genoeg buurman van machtig WEF

Natuurboer Marcel van Silfhout heeft ironisch genoeg het World Economic Forum (WEF) als buurman gekregen: ‘Ik ben niet gediend van synthetisch voedsel uit 3D-printers’
Europarlementariër Rob Roos (JA21) vindt het nogal een toeval dat notabene natuurboer en oud-onderzoeksjournalist Marcel van Silfhout in Wageningen de ‘buurman’ is van het machtige, steenrijke WEF, die er met de universiteit van Wageningen zijn hoofdkwartier inrichtte om precies daar, aan de rand van de Veluwe, nieuwe kunstmatige fabrieksvoeding te bedenken om de wereldbevolking mee te gaan voeden.
Dat alles wordt gesteund door miljardairs zoals Bill Gates en ngo’s die er miljoenen euro’s in pompen, met als doel een plantaardige eiwitrijke voedseltransitie te realiseren, zonder ook maar enige veeteelt. Weg landbouwhuisdieren, terwijl we daar al duizenden jaren mee samen leven.
Het contrast tussen die kleine oprechte boer achter GraanGeluk en die grote machtige partijen is enorm. ,,Het is ironisch dat juist een boer die natuurlijk voedsel produceert, wordt ingeruild voor fabrieken waar straks kunstmatig voedsel geproduceerd wordt’’, zegt Rob Roos die zelf al zestien jaar alleen natuurlijk voedsel eet. Hij koestert ook de gangbare landbouw. ,,Dat gaat van generatie op generatie. Boeren zijn óók rentmeesters’’, zegt hij. Eten moet vooral betaalbaar blijven, vindt hij.
Foodvalley
Op letterlijk een steenworp afstand van de akkers van GraanGeluk van Van Silfhout explodeert momenteel in de Gelderse Vallei ook nog eens de Foodvalley. Grote internationale bedrijven zoals Unilever en Friesland Campina werken er met het WEF en de WUR (Wageningen University) samen om de globalistische uitrol van krekelmeel, kweekvlees, genetisch gemodificeerd voedsel te creëren en om er recepten en producten mee te bedenken. En dat is allemaal om natuurlijk vlees in de ban te doen en de door ons benodigde eiwitten uit ander, modern fabrieksvoedsel te halen, welke vaak vol zitten met chemische additieven en smaak -en kleurstoffen.
Op de individuele situatie rond GraanGeluk kan de Europarlementariër Rob Roos niet reageren, omdat hij de feiten onvoldoende kent. Maar, zegt hij: ,,Ik ben van mening dat natuurlijk voedsel essentieel is en een grote bijdrage kan leveren aan het voorkomen van westerse ziektes zoals obesitas en hart en vaatziektes. Ikzelf ben daarom zestien jaar geleden overgeschakeld op uitsluitend natuurlijk voedsel. Ik eet niets waar E-nummers in zitten. En ik ben zeker niet gediend van voedsel uit 3D-printers.’’
Synthetisch eten
Van Silfhout, die lang een gerenommeerd onderzoeksjournalist was bij Zembla en KRO’s Reporter, schreef in 2016 voor Follow The Money bizar genoeg zijn laatste verhalen over de misstanden in de voedingsindustrie en het oprukken van synthetisch eten. Deze industrie wordt nu doorontwikkeld en ironisch genoeg bij zijn buren in Ede/Wageningen. Nu is zijn geboortestad zelfs de locatie voor het WEF-gelieerde mondiale hoofdkantoor, van Davos-man Klaus Schwab.
,,Mijn conclusie destijds was dat al ons eten binnen een paar jaar gemaakt zou gaan worden van poeder en water. ‘We gaan naar 3D-eten’. Synthetisch food.’’
Aan elkaar gelijmd met bijvoorbeeld eetbaar behangplaksel: methylcellulose. ,,Dat vult wel, maar het is nul voedzaam, er zitten geen enkele nutriënten of mineralen in, het is puur fake food.”
Van Silfhout waarschuwt dat Europa en de VS doorslaan in klimaatangst. Nog even en we krijgen ook hier het Chinese social creditsysteem. De CBDC (central bank digital currency) is misschien nog enger dan de huidige Chinese communistische variant al is: een 24/7 tot op het individu door ontwikkelde wereldwijde gemonitorde en gecontroleerde voedselvoorziening.
,,Ze kunnen jouw behoefte fine tunen, waarbij jíj op maat een rantsoentje per week van de overheid krijgt’’, stelt hij in dat enge scenario, en dat alles bezorgd aan je huis, via Amazon-drones van Bill Gates en Microsoft.
,,Je kunt het een complottheorie noemen. Maar theorie betekent niets meer of minder dan: dit is mogelijk. Wat je nu al hoort, is het idee om een fiscale taks te zetten op al ons vlees.’’
Chemische voedselwereld
Van Silfhout, die vanuit zijn passie landbouw bedrijft zoals het al 7000 jaar bedreven wordt op de Gelderse Veluwezoom en de Utrechtse Heuvelrug, vindt dat de mensheid dichtbij het normale ecologische kringloopverhaal moet blijven. ,Als we met zijn allen naar een synthetische chemische voedselwereld gaan, waar zijn we dan mee bezig?”
Het WEF, die nu als zijn ‘buurman’ bij de universiteit in Wageningen voet aan wal gekregen heeft, vindt hij vanuit het totaal gebrek aan democratisch mandaat ronduit eng. ,,Ik heb een bloedhekel aan de combinatie global en top-down. En dit is een globalistische top-down beweging in extreme vorm.”
“Ik ben een lokalist,” zegt hij. ,,Ik denk dat we juist onze lokaal-regionale maatschappij, ecologie en economie moeten herbouwen en af moeten van het wereldwijd gesleep van ‘ons’ voedsel.’’
Grote zorgen heeft Europarlementariër Rob Roos ondertussen over het oprukkende en dwingende grote geld in de voedingsindustrie. En over de funding van de Universiteiten, zoals in Wageningen. ,,De voedseltransitie wordt gesteund door filantropen, maar er zit gewoon een belang achter. Op deze manier is het geen onafhankelijke wetenschap meer maar gestuurde wetenschap. Daar zit wel mijn zorg’’, zegt hij. ,,We moete democratische keuzes opzij gaan zetten voor een agenda van mondiale oligarchen, ngo’s en filantropen.’’
-
Binnenland5 dagen geleden
Reddingsactie: natuurboer ziet droom de vernieling in gaan
-
Binnenland1 week geleden
TNO had maand voor pandemie al nepnieuws-bot gereed
-
Binnenland2 weken geleden
Coronawet en pensioenwet, wél voor de burger, maar niet voor politici?
-
Binnenland6 dagen geleden
AIVD over kabinet: opstappen
-
Binnenland1 week geleden
Als de kat van huis is, dansen de muizen op tafel, vaarwel Kaag!
-
Binnenland2 dagen geleden
Kuipers en De Jonge weigeren loftuitingen van samenleving
-
Binnenland4 dagen geleden
Natuurboer- in-nood ironisch genoeg buurman van machtig WEF
-
Binnenland1 week geleden
De D66-traan als wapen werkt niet in een lege kerk…