Klimaat

‘Stikstofcrisis’ is uitsluitend een politiek probleem

Avatar foto

op

‘Stikstofcrisis’ is uitsluitend een politiek probleem
Deel dit nieuws
Foto: ANP

Het beeld dat de overheid werkelijk geen idee heeft waar ze mee bezig is werd deze week nog eens versterkt door de stuitende onwetendheid van stikstofminister Christianne van der Wal-Zeggelink. “Stikstof stapelt zich op, het neemt niet af, het verdampt niet, het stapelt zich op”, en dat uit de mond van een minister die tot doel heeft de ‘stikstofcrisis’ aan te pakken.

In dit artikel hebben we duidelijk gemaakt dat Nederland in de stikstof-aanpak in Europa een uitzonderlijke positie inneemt. Nederland heeft veruit de meeste zogenaamde Natura 2000-gebieden, Nederland hanteert veel strengere normen op basis van dezelfde Europese regelgeving en Nederland modelleert als enige land de stikstofdepositie. Iedere boer kan u vertellen dat in de directe omgeving van een koeien- of varkensstal het gras beter groeit dan daarbuiten. Dat komt door de stikstofdepositie vanuit de stal waarmee belangrijke voedingsstoffen voor de groei van gras vrijkomen. Wat nog buiten een straal van zo’n 500 meter valt is afhankelijk van het weer, de voeding van het vee, de windrichting, het vocht in de lucht, het stikstof dat al in de grond zit en vele, vele andere factoren. Nergens is ooit aangetoond dat de stikstofemissie verder dan die 500 meter komt, behalve in de modellen van het RIVM. In de rest van Europa heeft men geredeneerd dat dit niet betrouwbaar meetbaar en controleerbaar is, laat staan te modelleren, en dus kijkt men er niet naar. In Nederland niet. Een uitermate complex model is door het RIVM ontwikkeld, echter, de manier waarop het model functioneert is volslagen onbekend en er wordt ook geen inzage in gegeven.


De kern van het probleem is de politiek zelf. Zij hebben de boeren (en het land) opgezadeld met een wet die in de uitvoering niet werkt omdat deze onrealistisch is. Alles wordt opgehangen aan volslagen arbitraire grenzen, de stikstofdepositie uit een model, die in de praktijk niet meetbaar en te valideren valt, maar wel de norm is. Actiegroepen maken hier handig gebruik van door de overheid te wijzen op overschrijdingen van de wet om dit vervolgens bij de rechter aan te vechten. De rechter kan niet anders dan de gegevens   toetsen aan de wet, en kan alleen maar tot de conclusie komen dat men zich niet aan de wet houdt. Of het redelijk, relevant of zinvol is speelt geen enkele rol. En zo maakt de politiek van een juridisch probleem (aan de stikstofnorm voldoen) een politiek probleem en probeert dat op te lossen door een technische oplossing. Twee recente voorbeelden hiervan zijn de technische ‘oplossingen’ van het ‘stikstofprobleem’ waardoor de bouw stilviel. Het vee ander voedsel geven en 100 km/h op de snelwegen gaan rijden. Iedereen voelt aan zijn klompen aan dat dit geen oplossingen kunnen zijn, maar het RIVM heeft het uitgerekend en dus klopt het voor de politiek.

Langzamerhand heeft ook de samenleving in de gaten dat het niet klopt, de voedselvoorziening van een land op het spel zetten omwille van een boekhoudkundig probleem op basis van modellen. In plaats van dat de politiek ervoor kiest om de wetgeving aan te passen, kiest de wetgever ervoor om de samenleving nog meer zand in de ogen te strooien. Zo verscheen er van het RIVM recent een lijst met de top 100 stikstof producerende bedrijven. Bovenaan prijken hoofdzakelijk landbouwbedrijven. De lijst werd, nadat hij door talloze ‘experts’ bij het RIVM en het ministerie door de handen was gegaan, gepubliceerd. Waarom ‘experts’ tussen aanhalingstekens? Iedereen die een beetje ingevoerd is in de materie kon zien dat de lijst nergens op gebaseerd was, en dat bleek ook enkele dagen later (5 april 2022) waarna de lijst ijlings door het RIVM werd ingetrokken, vergezeld van een nederige excuusbrief. Er kwam een nieuwe lijst, maar ook deze klopt in de verste verte niet. De stikstofemissies van de veehouderij zijn grotendeels bekend, omdat veehouderijbedrijven voor het merendeel beschikken over vergunningen. Die vergunningen zijn blijkbaar niet gebruikt voor deze lijst, want de getallen op de vernieuwde lijst komen in de verste verte niet overeen met de vergunde hoeveelheden (ze zijn vele malen hoger). En dan nog iets… op de vernieuwde lijst staan opeens de kolencentrales in de top 20. Kolencentrales beschikken allemaal over DeNOx-installaties die de NOx (gasmengsel van verschillende stikstofverbindingen) uit de rookgassen haalt. Hun NOx-emissie is dus nihil. De hernieuwde lijst is een lijst met producenten van stikstof, waarbij volledig voorbijgegaan wordt aan de technische maatregelen die de desbetreffende bedrijven hebben gedaan om de emissies te reduceren. De lijst lijkt dan ook louter bedoeld om te zorgen voor een (onjuiste) maatschappelijke beeldvorming en het creëren van politieke draagkracht om de veehouderij uit te kunnen kopen. De enkeling die ingevoerd is in de materie ziet op welke flagrante wijze de overheid misbruik maakt van de onwetendheid van de massa.

En de boer? Die zit op de blaren. Door het gevoerde beleid van deze overheid zitten ze tussen de wal en het schip. Voor investeringen (ook voor milieuvoorzieningen!) krijgen ze geen financiering bij banken omdat hun situatie ongewis is. Velen leven in onzekerheid over de toekomst van hun bedrijf en iedereen begrijpt dat het vechten tegen een papieren tijger is. Iedere boer die zich hiertegen verzet wordt het slachtoffer van de overheid en dit resultaat doet niet onder voor de toeslagenaffaire. Pleitnota’s worden de dag vóór de rechtszitting door overheidsinstanties ingetrokken waardoor de rechtszitting niet plaatsvindt, aan WOB-verzoeken wordt na lang trekken en duwen voldaan maar vervolgens mogen de bevindingen niet publiek worden gemaakt (ja, u leest het goed!). Boeren die klem zitten tussen Natura-2000-gebieden wordt door overheden en actiegroepen het leven zuur gemaakt, maar wrang genoeg komt het niet tot uitkoop, ze worden uitgerookt. De boer die het waagt in verzet te gaan krijgt te maken met inspecteurs die om de haverklap op hun erf staan om de bedrijfsvoering te controleren, om keer op keer tot de conclusie te komen dat alles klopt. Mocht de boer zich als deskundige voegen in een overlegorgaan, dan is dat doorgaans een kort leven beschoren. Er is geen enkele branche in Nederland die wettig verplicht is zoveel bloot te geven van haar eigen bedrijfsvoering, waardoor de overheid tot achter de komma kan uitrekenen wat er overblijft voor de boer, ook dat is beschamend.

De verdedigers van dit ‘beleid’ zijn een handjevol politici die ook hier weer, net als in andere dossiers, het RIVM misbruiken voor een ‘wetenschappelijke’ onderbouwing. Het RIVM houdt haar kaarten al jarenlang tegen de borst, wetende dat ze anders door de mand vallen met hun aannames en modellen. Het RIVM is niet bereid hun modellen aan de werkelijkheid te toetsen, maar wees de komende weken niet verbaasd over onthullingen op dat vlak.

25 Miljard wordt niet gebruikt om een vermeend stikstofprobleem op te lossen, maar om het gezicht van deze verstikkende overheid te redden. Want wat is er simpeler dan de regelgeving gelijk te schakelen met de ons omringende landen, waardoor het stikstofprobleem niet meer bestaat? U krijgt de rekening voor deze halsstarrigheid van enkele politici, de boer zit op de blaren. Toegegeven, het is erg lastig in dit dossier onafhankelijk te blijven…

Verder Lezen

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Klimaat

Miljardairsfondsen achter nieuwe vloedgolf klimaatzaken

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Miljardairsfondsen achter nieuwe vloedgolf klimaatzaken
Foto: ANP Al Gore, Klimaat goeroe en Co-Founder van Generation Investment Management

Klimaatrechtszaken als van Milieudefensie tegen Shell en Urgenda tegen ‘de staat der Nederlanden’ worden gevoerd uit naam van mensenrechten. Maar de uitkomsten van die zaken verzwakken juist de positie van burgers en nationale overheden. Dat constateert oud-medewerker van Milieudefensie en jurist Meike Terhorst. “Veel medewerkers doorzien het dubbelspel nog niet dat gespeeld wordt.”

Juristen werkzaam voor prestigieuze advocatenkantoren lanceerden 7 februari bij de Vrije Universiteit (VU) in Amsterdam de stichting Recht voor Klimaat. Daarmee helpt deze juridische vakvereniging actiegroepen als Milieudefensie en Urgenda die bedrijven en overheden aanklagen voor ‘het klimaat’. Het initiatief past in een groeiend offensief om uit naam van ‘het klimaat’ bedrijven en overheden aan te klagen.

Zo begon Milieudefensie net een klimaatzaak tegen ING. Een buitenlands voorbeeld van zo’n zaak komt van Greenpeace Italië. Op 19 februari begon zijn proces tegen energiebedrijf Eni bij de civiele rechtbank in Rome. Greenpeace baseert zich op nieuwe Europese regulering (Anti-SLAPP) voor bescherming van inspraak van milieuclubs, om toegang tot die rechtbank te krijgen. De zaak wordt gevoerd op basis van mensenrechten, die dankzij Eni’s activiteiten in het geding zouden zijn. Zij claimen twaalf burgers te verdedigen die zich door ‘de klimaatcrisis’ getroffen voelen.

De Zuidas lijkt ‘klimaat’ nu dus ook als verdienmodel te ontdekken. Initiatiefnemer van Recht voor Klimaat is de jurist Danny Hoekzema, afkomstig van Allen & Overy. Naar eigen zeggen wil Hoekzema met zijn vereniging “het recht inzetten voor klimaat en planetaire grenzen waar we tegenaan lopen.” De stichting zal zelf niet als rechtspersoon procederen, zo stelt Hoekzema desgevraagd. Hij spreekt over “juridische oplossingen vinden die bijdragen aan een groene samenleving.” Dat kan juridisch advies zijn aan partijen die wél bedrijven en overheden aanklagen uit naam van ‘het klimaat’.

Fossielvrij voetbal

Hoofdspreker op het ‘kick-off event’ aan de VU op 7 februari dit jaar was Janneke Bazelmans, de senior legal officer van Milieudefensie. Zij is betrokken bij de nieuwe rechtszaak die de milieuclub tegen de ING Bank begint, omdat deze bank nog belegt in fossiele energie. Hiertoe namen zij een fulltime juridisch onderzoeker in dienst, Nicky ten Hoff. Om de kosten van de campagne te dekken, werft de milieuclub nu actief fondsen via YouTube onder de vlag ‘wordt mede-eiser’. Voor een euro donatie kun je helpen de advocatenkosten te dekken.

De hoofdfinancier van Milieudefensie haar activiteiten en campagnes is opmerkelijk genoeg de Staat der Nederlanden zelf: Het ministerie van Buitenlandse Zaken. Dat Ministerie financiert sinds 2016 jaarlijks 11 miljoen euro van Milieudefensie haar jaaromzet van 20 miljoen euro. Die subsidies staan in haar jaarverslag gelabeld voor ‘pleiten en beïnvloeden’. De A12-blokkades werden georganiseerd door beroepsactivisten, indirect door dit ministerie betaald. Daar komt nu dus ‘strafpleiten’ bij. De klimaatzaak tegen Shell kost de vereniging zeven ton euro advocaatkosten per jaar, voor het kantoor van Roger Cox. Deze advocaat is tevens werkzaam voor Urgenda.

Het ministerie van Buitenlandse Zaken blijkt een broeinest voor klimaat- en genderactivisten. Zo was ook Nori Spauwen gastspreker bij de kick-off van ‘Recht voor Klimaat.’ Spauwen was tot afgelopen jaar coördinator Diversiteit en Inclusie bij het ministerie van Buitenlandse Zaken, als speciaal adviseur voor de Secretaris-Generaal. Spauwen voert nu campagne voor ‘fossielvrije’ voetbalwedstrijden met de eveneens van Buitenlandse Zaken afkomstige activist en diplomaat Frank Huisingh. Deze kreeg een jaar sabbatical van het ministerie om de campagne ‘Fossil Free Football’ op te zetten. Die campagne moet een kwaad licht werpen op sponsoring van voetbalclubs door olie- en gasbedrijven.

Miljardairs sponsoren klimaatactie

Milieudefensie haar ‘senior legal officer’ in de Shell-zaak, Eline Zeilmaker, lanceerde afgelopen maand tegelijk een 13-stappenplan voor internationale juristen. Op een interne internetpagina ‘climatecase.milieudefensie.nl’ staat stapsgewijs met juridische artikelen uitgelegd, hoe zij bij de rechtbank in Den Haag won van de koninklijke oliegigant. Milieudefensie voerde haar zaak tegen Shell uit naam van ‘mensenrechten’ bij de Rechtbank in Den Haag. Ook werden internationale klimaatverdragen gebruikt.

De Shell-zaak dient nu als internationaal voorbeeld, voor een waaier aan groeperingen met juristen, die klimaatzaken aanspannen. De oprichting van de stichting Recht voor Klimaat door Zuidas-advocaten kwam dan ook niet spontaan uit de lucht vallen, maar past in een internationaal offensief dat al jarenlang is voorbereid. Volgens de ‘Climate Litigation Databases’ die de Columbia Law School in New York bijhoudt sinds 2011, zouden nu al 891 klimaatgerelateerde zaken zijn gevoerd of nog lopen. Urgenda en Milieudefensie prijken als voorbeeld voor andere juridisch activisten in de top 5.

Maar wie representeren deze clubs nu? Urgenda ontstond in 2007 als afsplitsing van de Erasmus Universiteit, als actiegroep zonder leden. Urgenda wordt gefinancierd door de overheid en de Postcode Loterij. Niettemin beriep de actiegroep zich op een publiek belang dat werd geschaad. Na winst bij de Hoge Raad tegen De Staat der Nederlanden (lees: belastingbetaler) startten zij met extra Postcode Loterij-miljoenen een internationaal team van juristen voor nieuwe zaken: Het Climate Litigation Network in Amsterdam. Dat netwerk werkt samen met de in 2007 opgerichte juridische actiegroep ClientEarth in Londen.

Klimaatadvocaten waarschuwen overheden

In een ronkend persbericht ‘Top lawyers join forces to warn governments’ op 27 september 2023 liet dat Urgenda-netwerk met haar directrice Sarah Mead al dreigende taal klinken: “Klimaatactie is een wettelijke verplichting, en de wet staat aan onze kant. Advocaten en activisten gaan dat voordeel gebruiken om overheden aan te klagen die klimaatdoelen niet halen.” De inkomstenstroom lijkt dusdanig, dat dit Urgenda netwerk nu alweer drie nieuwe juristen zoekt.

Het Britse ClientEarth werd opgericht door de juridisch activist James Thornton van de Natural Resources Defense Council (NRDC). Deze voerde als Wall Street-advocaat al jaren succesvolle procedures tegen bedrijven en overheden. Het klimaat procederen van het in 2007 eveneens opgerichte Urgenda, blijkt dus geen origineel idee. Wall Street was hen voor. Thornton kreeg een startsubsidie van het investeringsfonds Imperial Capital, om de Amerikaanse manier van milieuactivisme naar Europa te brengen.

De financiers van het jaarbudget van 33 miljoen euro zijn, net als bij Milieudefensie nu, de overheid en miljardairs. Top-geldschieter vormt de Londense miljardair Chris Hohn zijn Children’s investment Fund Foundation (CIFF). Daarnaast is ook de Postcode Earth Trust belangrijkste geldschieter. Dat is het Britse exportproduct van Postcode Loterij-miljardair Boudewijn Poelmann. Het lijkt dus dat dergelijke clubs vooral de belangen van een kleine groep mensen vooruithelpt.

‘Boemerang in gezicht burger’

Alle aanspraak op mensenrechten verhult, dat juist burgers de rekening krijgen van klimaatzaken. Op de winst van Urgenda volgde in 2022 een extra Rijksuitgave van 35 miljard euro aan ‘klimaat’, die door belastingbetalers wordt opgebracht. Urgenda schrijft die extra rijksuitgave in haar jaarverslag 2022 toe aan haar eigen lobby. Ook de Shell-zaak kan grotendeels ten laste komen van doorsnee-autorijders.

De door de rechtbank in Den Haag aan Shell opgelegde 45 procent CO2-reductiedoelen voor 2030, komen namelijk vooral op het conto van gebruikers van Shell zijn producten. Slechts 15 procent van de CO2-emissies van Shell komen direct voor rekening van haar eigen activiteiten. De rest valt onder zogenaamde ‘Scope 3-emissies.’ Dat zijn gebruikers-emissies die bijvoorbeeld autorijders veroorzaken die Shell-benzine tanken.

De rechtbank bleef in het vage, over hoe de overige 85 procent Scope 3-emissies moeten worden weggepoetst door Shell: “Zo kan niet Shell, maar de gebruiker – dus via een omweg de burger – worden aangepakt”, aldus Meike Terhorst van Koopman advocaten. Zij werkte in 2020 als jurist voor Milieudefensie, bij de lobby tegen het Canadees-Europese vrijhandelsverdrag CETA. Dat verdrag geeft internationale investeerders meer bescherming tegen regels van nationale overheden.

“Burgers hebben niet zomaar een CO2-loos alternatief vervoer”, stelt Terhorst. “Terwijl Shell gewoon door kan gaan met olie- en gasverkoop. Ook kunststoffen worden immers van olie gemaakt.” Een schijnbaar vanuit ‘burgers’ opgestarte klimaatzaak werkt zo volgens haar dus mogelijk “als boemerang in het gezicht van die burger. “Met zo’n rechterlijke uitspraak veroorzaak je een rechtsbasis voor persoonsgebonden CO2-budgetten en een CO2-voetafdruk”, aldus Terhorst. “Een zaak die uit naam van publiek belang gevoerd wordt, kan zo als boemerang terug keren in het gezicht van burgers. Maar ook van kleinere bedrijven en nationale overheden.”

Al Gore klaar om te cashen

Hetzelfde kartel van banken en energiemultinationals kan ook profiteren van klimaatwetten. Daardoor moeten bedrijven en overheden duizenden miljarden euro’s uitgeven. Doen ze dat niet, dan staan klimaatjuristen klaar om ze naar de rechtszaal te dwingen. Een voorbeeld van het nieuwe corporate verdienmodel is klimaatgoeroe Al Gore. Net als Larry Fink van BlackRock en Feike Sijbesma (DSM) is Gore commissaris van het World Economic Forum (WEF).

Op 21 februari 2024 lanceerde hij bij het WEF een voorstel, om jaarlijks 5000 miljard dollar investeringen te doen in ‘klimaat’ tot 2030. Lees: publieke kapitaalinjecties, wat Gore eerder ‘politieke wil’ noemde. Dat zijn bestedingen waar zijn geldfirma Generation Investment Management van profiteert. Hij richtte die firma op met een bankier van Goldman Sachs. Plots vallen de juridische klimaatoffensieven op hun plek: zij helpen investeerders als Al Gore aan ‘groene’ miljarden.

Met alle subsidies en miljardairsfondsen, lijken vroegere ‘grassroots’-clubs dus ingekapseld te zijn voor een elitaire agenda. “De meeste medewerkers van Milieudefensie doorzien nog niet het dubbelspel dat gespeeld wordt”, stelt Terhorst, die recent het bestuur van de club verliet. “Ze geloven echt met iets goeds bezig te zijn, en kunnen het zich niet voorstellen. Al zijn er ook mensen die dat wel degelijk moeten doorzien.”

Verder Lezen

Klimaat

Hoe lang duurt de CO2-dictatuur nog en is dat inmiddels strafbaar?

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Hoe lang duurt de CO2-dictatuur nog en is dat inmiddels strafbaar?
Foto: ANP

Belasting heffen op grond van veronderstellingen mag gewoon in Nederland. Anders betaalde u immers geen ‘huurwaardeforfait’; dat is namelijk belasting betalen op grond van de veronderstelling dat u uw eigen koopwoning zou verhuren. Dat doet u niet, maar u betaalt er toch belasting voor… en zo betaalt u ook voor fictief rendement op vermogen toch? Oh nee, daar is nu dan toch een stokje voor gestoken. Dat bleek té fictief en té ver verwijderd van de realiteit, en dan mag het blijkbaar dan weer niet. En u betaalt voor CO2-uitstoot, want dat is slecht voor de aarde toch? Eh wacht effe…? Eh, zorgt voor de opwarming van de aarde toch? Of eh, ‘klimaatverandering’ dan toch zeker wel?

 

Is CO2 gevaarlijk?

De meest simpele vraag is voor de meesten al te ingewikkeld: hoeveel CO2 zit er in de lucht? 1 Procent, 5 procent, 10 procent? Zeg het maar? Het juiste antwoord is niet 1 procent, niet 0,1 procent maar ongeveer 0,04 procent 0,04, dat is 0,04 ‘van de 100’. Dus 4/100 van de 100 staat daar dus. En nog altijd begrijpt een groot deel van de bevolking het niet. En wat is de impact van de mens daarop? En het individu? En het gevolg voor de aarde? Groener zegt u? Eh, dat past even niet…

Dat ook de mensen die alles over CO2 beslissen of denken te weten op die ministeries, ze nemen er immers gewichtige beslissingen over, werkelijk geen flauw benul hebben is geen verrassing meer, evenals de effecten van hun handelen. Er zijn immers politici die 36 miljard euro gemeenschapsgeld willen verbranden om net zoveel CO2 te besparen om ervoor de zorgen dat de wereldtemperatuur met 0,00036 graden gaat dalen! Het veronderstelt een ongekende rekennauwkeurigheid van het te behalen resultaat, terwijl de eerste de beste vulkaanuitbarsting dit beeld al compleet zou verstoren volgens diezelfde modellen, of het opblazen van Nordstream dat al heeft gedaan inmiddels, of een oorlog in Oekraïne dat doet.

Betalen voor CO2 uitstoot, is dat SMART?

CO2 kun je mijden, ontmoedigen of belasten, ongeacht of het gevaarlijk of ongevaarlijk is of met welke drogreden dan ook. Inmiddels is het betalen voor CO2-uitstoot diep in de vezels van het verdienmodel van de overheid genesteld en staat ons op dat vlak ook nog héél veel te wachten. Zo zat de Nederlandse overheid al jaren in haar maag met de ook al onrechtmatige en door de EU verboden bpm-(luxe)belasting op auto’s; dat werd ‘handig’ omgezet naar een CO2-belasting. Op de wat luxere auto’s met nét iets meer CO2-uitstoot resulteerde dat soms in prijsverhogingen van wel 20.000 euro per auto. Deze 20.000 euro verdween in de zakken van vadertje staat. Maar met welk doel? Met welk bewijs? Met welk effect? Is het SMART, Specifiek, Meetbaar, Acceptabel, Realistisch en Tijdsgebonden? Mag ik iets volstrekt onbewezen ‘gevaarlijks’ waar ik minimaal invloed op heb gebruiken als middel om belasting te heffen?

Totaalverboden

Noeste ambtenaren op gemeentelijk niveau gaan inmiddels nog veel verder, zij gaan naar totaalverboden. Verboden ze eerst nog een klassiek Eendje in het stadscentrum terwijl er iedere woensdag een equivalent van 100.000 auto’s vervuiling net buiten de stadskern in de vorm van een cruiseschip afmeerde, tegenwoordig willen ze totaalverboden voor alles wat beweegt, behalve de eigen vuilniswagens uiteraard.

En als straks dat eenmanszaakje in Amsterdam of Haarlem gedwongen wordt een elektrische auto te kopen omdat hij anders wel kan stoppen met ondernemen, is er dan sprake van afpersing door de overheid, of afdreiging, of oplichting? Want gaat de overheid met die afgedwongen elektrische auto dan de doelstelling wel bereiken? En is dat realistisch, die doelstelling? En meetbaar? En is die bijdrage van de ondernemer proportioneel? En leidt dat niet tot concurrentievervalsing? En is die Amsterdammer nu de klos omdat die kosten worden doorberekend? En is dat proportioneel ten opzichte van de niet-Amsterdammer? Hoe zit het eigenlijk met het proportionaliteitsbeginsel lokaal, gemeentelijk of landelijk?

Is de wetgevende ambtenarij strafbaar?

Alle belachelijke wetten, regeltjes en belastingen op grond van ‘het klimaat’ zijn onbewezen verzinsels op grond van ‘modellen’ die net zo flexibel en geloofwaardig zijn als het weer zelf. Denken dat je maar belasting kunt heffen op grond van een paar overheidsmodellen uit een overheidscomputer, een paar gesubsidieerde rapporten van instituten die alleen onderzoek doen naar datgene wat men wil horen en een onbewezen armageddon aan onvoorspelbare doemvoorspellingen, die in ieder geval in retroperspectief de afgelopen 20 jaar niet zijn uitgekomen, zal moeten stoppen. Het is in het systeem geslopen maar kan de toets der kritiek op geen enkele wijze doorstaan.

Daarnaast wordt het tijd dat het tot de wetgevende ambtenarij gaat doordringen dat zij zich aan afpersing of afdreiging schuldig maken, dat dit een delict is, en dat men er niet mee weg komt door te stellen dat men simpelweg de wet volgt. Het is in die zin net zo onwettig als het heffen van belasting op fictieve winst die volledig buiten de realiteit staat, dat is ook verboden. Sterker nog, de ambtenarenwet verplicht de ambtenaar aangifte te doen van een delict zodra deze constateert dat een collega een delict pleegt!

Het resultaat van meer dan 10 jaar ‘klimaatpolitiek’ is zichtbaar en schokkend

Tientallen miljarden is burgers en bedrijven onder valse voorwendselen afgetroggeld. Het resultaat is helder: van een stabiele naar een labiele energievoorziening, explosief gestegen energieprijzen voor burgers en bedrijfsleven, een sterk verslechterde concurrentiepositie ten opzichte van landen met veel mildere of geen enkele wetgeving op klimaatgebied, explosief gestegen voedselprijzen en een enorme inflatie. Daarnaast weten we dat biomassa volksverlakkerij is, maar nog altijd doorgaat. We weten ook dat de CO2 van de elektrische auto uit de schoorsteen van de energiecentrale komt, toch sponsoren we ze nog altijd met onrechtvaardige subsidiëring. We weten ook dat ons met de warmtepomp een rad voor ogen gedraaid is, toch zal geen enkele gemeenteambtenaar u nog een gasaansluiting laten nemen en betaalt u 30.000 euro meer voor uw nieuwbouwwoning.

En de keerzijde dan? Het klimaat? Hoeveel is de aarde al gemiddeld in temperatuur gedaald, want dat was toch het argument voor die miljardenuitgaven? Wat is de burger er beter van geworden? Naar die resultaten laat zich raden… u zult nóg meer geld moeten geven aan de overheid om het tij te keren! Zonder bewijs, zonder onderbouwing, zonder garantie, niet Specifiek, niet Meetbaar, niet Acceptabel, niet Realistisch en niet Tijdsgebonden. Je moet maar durven als overheid.

Verder Lezen

Klimaat

We zijn vrijwel immuun voor klimaatverandering

Avatar foto

Gepubliceerd

op

We zijn vrijwel immuun voor klimaatverandering
Foto: ANP

Dankzij toegenomen welvaart is het aantal mensen dat overlijdt door extreem weer de afgelopen eeuw spectaculair gedaald. Dat is goed nieuws, dat echter zelden door de wetenschap en de media gebracht wordt. Recent probeerden onderzoekers deze dalende trend om te buigen in een stijgende. Een factcheck.

De misschien wel belangrijkste grafiek uit de klimaatdiscussie laat zien dat het aantal mensen dat overlijdt door extreem weer, denk aan orkanen, overstromingen, droogte en bosbranden, de afgelopen eeuw met maar liefst 97 procent is afgenomen. In dezelfde periode steeg de wereldbevolking van twee naar acht miljard mensen. Dit is een spectaculaire vooruitgang. Vier keer zoveel mensen, 97 procent minder sterfte door extreem weer.

 

Afname van klimaatgerelateerde sterfte sinds 1920. Bron: Bjorn Lomborg

De grafiek werd in 2020 wetenschappelijk gepubliceerd door de bekende Deense milieueconoom Bjorn Lomborg. Nu is natuurlijk iedere dode er één te veel, maar om de 10.000 in perspectief te plaatsen; jaarlijks overlijden er wereldwijd naar schatting 1,2 miljoen mensen in het verkeer.

De grafiek laat in één oogopslag zien waarom onze obsessie met klimaat totaal misplaatst is. De verklaring voor de trend is simpel: toegenomen welvaart. De mensheid is spectaculair welvarender geworden in de afgelopen eeuw. Welvaart bracht technologische vooruitgang. De meeste weersextremen zien we nu dagen tot weken van tevoren aankomen zodat er maatregelen genomen kunnen worden. Huizen en gebouwen zijn in rijkere landen veel beter bestand tegen orkanen en soms zelfs tegen aardbevingen (Japan).

Traditionele media stonden nooit erg te springen om de grafiek te tonen. Sterker nog, voor zover mij bekend heeft de Volkskrant pas onlangs, naar aanleiding van de publicatie van het boek ‘Niet het einde van de wereld’ van Hannah Ritchie als eerste en enige medium in Nederland de grafiek getoond.

Niet geliefd
Bjorn Lomborg is een wereldberoemde econoom en er is dan ook geen excuus te verzinnen waarom de grafiek niet al veel vaker in de media verschenen is. Een verklaring is er wel. Hoewel Lomborg het klimaatprobleem en de rol van CO2 daarop volledig erkent, in lijn met het klimaatpanel van de VN (het IPCC), stelt hij dat het klimaatbeleid niet slim en veel te kostbaar is. Door dat standpunt is hij niet geliefd.

Een tweede verklaring is dat de wetenschap zelf geen fan is van Lomborg. In een vorig jaar door stichting Clintel gepubliceerd boek, The Frozen Climate Views of the IPCC, laat zien dat het IPCC zelf deze toch evident belangrijke grafiek niet heeft getoond. Ook het KNMI of het PBL hebben de grafiek nooit in een van hun publicaties vermeld.

De wetenschappelijke wereld lijkt ‘not amused’ over het bestaan van de grafiek en negeert hem het liefst. Toch verscheen er enkele weken geleden een reactie op de grafiek van wetenschappers van de Emergency Event Database (EM-DAT) zelf, de database waarop de grafiek gebaseerd is. Zonder Lomborg met naam te noemen stelden ze dat de grafiek op sociale media nogal wat ‘beroering’ veroorzaakte en ze wilden dat in perspectief plaatsen. Hun artikel bevatte de volgende twee afbeeldingen:

Boven: grafiek met volledige data uit de EM-DAT database.

Onder: met uitsluiting van de 50 grootste rampen.
Door de 50 grootste rampen uit te sluiten is de dalende trend uit de Lomborg-grafiek plots veranderd in een stijgende sterftetrend. Maar waarom zou je de 50 grootste rampen uitsluiten van je grafiek? Het goede nieuws is toch juist dat zulke grote rampen tegenwoordig niet meer voorkomen? Lomborg reageerde in een draadje op X op de afbeeldingen van EM-DAT met de volgende aanvulling:

Opnieuw figuur A en B van EM-DAT, waarbij helemaal rechts de verticale schaal gelijk is gemaakt aan de schaal van A.

De EM-DAT onderzoekers hebben de schaal langs de y-as drastisch aangepast waardoor de daling in figuur A omgezet lijkt te zijn in een net zo spectaculaire stijging in B. In de figuur helemaal rechts heeft Lomborg de schaal daarom identiek gemaakt aan die in figuur A en zien we hoe weinig slachtoffers er nog maar overgebleven zijn.

Slechtere registratie
De lichte stijging die hier waarneembaar is heeft overigens alles te maken met steeds betere registratie van kleine rampen. Pas in 1963 is de eerste ‘ramp’ met slechts één dode in de database opgenomen, maar in de decennia daarna is dat aantal sterk toegenomen.

Ook de suggestie dat voor 1920 het aantal slachtoffers aanzienlijk lager was is waarschijnlijk het gevolg van slechtere registratie. In de jaren tussen 1910 en 1920 lijken er diverse grote rampen niet opgenomen te zijn en is de database dus onbetrouwbaar. De Amerikaanse onderzoeker Roger Pielke jr. schat verder dat er in het decennium tussen 1870 en 1880 mogelijk tien keer zoveel slachtoffers zijn gevallen door extreem weer.

Schattingen van sterfte door extreem weer sinds 1870. Bron: Roger Pielke jr.

Kortom, veel wijst erop dat de dalende trend in sterfte door extreem weer al eerder dan in 1920 werd ingezet. We zullen zien of de analyse van de EM-DAT-onderzoekers binnenkort wel doorsijpelt naar de media en u te horen krijgt dat sterfte door extreem weer stijgt. U bent nu voldoende toegerust om niet in die onheilstijding te trappen.

Door welvaart zijn we nagenoeg immuun geworden voor weersextremen.

Verder Lezen

Recent

Miljardairsfondsen achter nieuwe vloedgolf klimaatzaken Miljardairsfondsen achter nieuwe vloedgolf klimaatzaken
Klimaat20 uur geleden

Miljardairsfondsen achter nieuwe vloedgolf klimaatzaken

Klimaatrechtszaken als van Milieudefensie tegen Shell en Urgenda tegen ‘de staat der Nederlanden’ worden gevoerd uit naam van mensenrechten. Maar...

Hoe lang duurt de CO2-dictatuur nog en is dat inmiddels strafbaar? Hoe lang duurt de CO2-dictatuur nog en is dat inmiddels strafbaar?
Klimaat3 dagen geleden

Hoe lang duurt de CO2-dictatuur nog en is dat inmiddels strafbaar?

Belasting heffen op grond van veronderstellingen mag gewoon in Nederland. Anders betaalde u immers geen ‘huurwaardeforfait’; dat is namelijk belasting...

Brusselse bureaucratie doet bedrijfsleven de das om Brusselse bureaucratie doet bedrijfsleven de das om
Column4 dagen geleden

Brusselse bureaucratie doet bedrijfsleven de das om

Terwijl Nederlandse ondernemers nog naar adem happen vanwege de belastingaanslagen die recentelijk op de deurmat zijn gevallen en het diep...

Nederlandse democratie en maatschappij zijn wankel; tijd voor een buitenparlementaire beweging? Nederlandse democratie en maatschappij zijn wankel; tijd voor een buitenparlementaire beweging?
Economie5 dagen geleden

Nederlandse democratie en maatschappij zijn wankel; tijd voor een buitenparlementaire beweging?

Breed en goed geïnformeerde burgers zijn een belangrijk onderdeel van de democratie. Maar de democratie wankelt. Door de mediaconcentratie ontstaat...

Wat zit er achter die heibel over nieuwe onderzeeboten? Wat zit er achter die heibel over nieuwe onderzeeboten?
Binnenland5 dagen geleden

Wat zit er achter die heibel over nieuwe onderzeeboten?

Op woensdagavond 13 maart debatteert de Tweede Kamer over de vraag waarom scheepsbouwer Damen een mega-order voor nieuwe Nederlandse onderzeeboten...

Mag een agent zelf nadenken? Hans Teeuwen helpt! Mag een agent zelf nadenken? Hans Teeuwen helpt!
Opinie6 dagen geleden

Mag een agent zelf nadenken? Hans Teeuwen helpt!

Deze cruciale vraag komt maar weer eens naar boven drijven bij het aanschouwen van het hele tafereel rondom Hans Teeuwen....

We zijn vrijwel immuun voor klimaatverandering We zijn vrijwel immuun voor klimaatverandering
Klimaat1 week geleden

We zijn vrijwel immuun voor klimaatverandering

Dankzij toegenomen welvaart is het aantal mensen dat overlijdt door extreem weer de afgelopen eeuw spectaculair gedaald. Dat is goed...

Waarom burgers het vertrouwen in de politiek kwijt zijn? Waarom burgers het vertrouwen in de politiek kwijt zijn?
Politiek2 weken geleden

Waarom burgers het vertrouwen in de politiek kwijt zijn?

Steeds meer Nederlanders worden woedend als ze aan Mark Rutte denken, of een nieuwsbericht over hem voorbij zien komen. Je...

WEF heeft of had grote plannen voor de Oekraïense economie WEF heeft of had grote plannen voor de Oekraïense economie
Buitenland2 weken geleden

WEF heeft of had grote plannen voor de Oekraïense economie

Het World Economic Forum (WEF) is vanaf 2012 intensief betrokken bij de politieke en economische ontwikkelingen in Oekraïne, in het...

Brusselse bureaucratie doet bedrijfsleven de das om Brusselse bureaucratie doet bedrijfsleven de das om
Column2 weken geleden

Wie gelooft de propaganda nog, als de Nederlandse boots in de loopgraven liggen?

Elke dag brengen de Nederlandse kranten live updates van nieuwe overwinningen van de Oekraïense helden. Een paar dagen geleden werd...

Trending



This will close in 0 seconds