Oproep

OPROEP: Indepen zoekt burgers die de financiële eindjes nog maar moeilijk aan elkaar kunnen knopen

Avatar foto

op

OPROEP: Indepen zoekt burgers die de financiële eindjes nog maar moeilijk aan elkaar kunnen knopen
Deel dit nieuws
Foto: ANP

Bij Indepen komen steeds meer berichten binnen van ‘gewone’ burgers die financieel klem zijn komen te zitten door de steeds verder stijgende energiekosten, de extreem hoge benzinekosten en de onbetaalbaar geworden boodschappen. Indepen wil deze mensen een platform geven zodat dit verhaal met een zo groot mogelijk publiek gedeeld kan worden. Uw verhaal mag niet langer onopgemerkt blijven, want u staat er niet alleen voor. Wij willen laten zien dat mensen die het eigenlijk best nog wel voor elkaar hadden, steeds verder klem komen te zitten. En het wordt niet alleen uw verhaal, maar het verhaal van velen met u. De cijfers van het CBS helpen u niet verder, de politici in Den Haag helpen u ook niet verder. Indepen wil de kaalslag onder de bevolking een gezicht geven, en daar kunt u aan bijdragen!

Kost het u steeds meer geld om op uw werk te komen, leeft u van de prijspakkers in de supermarkt, staat de verwarming alleen nog maar op 15 graden of heeft u het vakantiegeld gebruikt om de gaten te vullen?


Zou u wel eens uw kant van het verhaal willen toelichten? Die horen wij namelijk graag. Stuur ons vandaag nog een bericht.

Verder Lezen

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Binnenland

Sympathieke graanboer dankbaar voor alle giften en lieve woorden

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Natuurboer- in-nood ironisch genoeg buurman van machtig WEF

Graanboer Marcel van Silfhout is overdonderd en dankbaar voor alle steun en lieve woorden die hij kreeg na een bericht op deze site Indepen over zijn stichting Graangeluk die in nood verkeert. Binnen de kortste keren stroomden vanwege de reddingsactie op Indepen.nl giften binnen. Zeker honderdvijftig mensen kochten gezamenlijk voor in totaal 15.000 euro aan ‘Graandelen’.

De ‘Graandeelhouders’ werkten op die manier mee aan het dichten van een onverwacht diep gat op de begroting van 35.000 euro. De ondergang van GraanGeluk lijkt hiermee te zijn voorkomen, al is er nog een lange weg te gaan.

,,Het mooiste is dat zoveel mensen hebben willen helpen,’’ zegt Van Silfhout die geen woorden heeft voor wat er op gang kwam.

,,Ik ben iedereen oprecht en eeuwig dankbaar. Ik heb zoveel bemoedigende reacties gekregen, uit allerlei hoeken. ‘Hou vol’, zeiden mensen. ‘Ga door!’ kreeg ik als dringende boodschap mee.’’ Ook groene investeerders willen graag met Marcel praten. Dié gesprekken gaan nog komen, zegt hij.

Van Silfhout, was een gerenommeerd onderzoeksjournalist bij televisieprogramma’s Zembla en KRO’s Reporter. Na het schrijven van het boek Uitgebeend over misstanden in de voedingsindustrie gooide hij het roer om en werd graanboer op de Veluwe. En wat voor één..

De man werkt zonder pesticiden en hij creëert biodiversiteit, waar graan en weelderige veldbloemen, insecten, vlinders en bijen naast elkaar een prachtig systeem zijn.

,,Het is vandaag een verbijstering voor mij ook, hoe ongelooflijk mooi dit stuk hier is geworden,’’ zegt hij in de reportage die Indepen filmde op zijn akkers, al lopend door zijn veld, omringd door graan en wonderschone bloemen. ,,Je ziet het: de korenbloem’’, wijst hij.  ,,De klaprozen. De hommeltjes.’’

Zijn liefde en zijn respect voor de natuur, zijn op de pure beelden zichtbaar, en bijna voelbaar.

,,Dit is misschien wel mooier dan het al in mijn dromen was’’, zegt hij op de eerste akker die hij tot wasdom bracht in 2017. Inmiddels heeft hij 42 hectare. Ze zijn goed voor 250.000 broden per jaar, en sinds kort produceert hij van het graan ook pasta en is er ook al prijswinnend speciaalbier van gebrouwen.

“Een agro-ecologisch topparadijs”, noemt hij het. ,,Met het beste brood en bier van hier.’’

Volgens Van Silfhout is de mens te ver van zijn eigenheid afgedreven en moeten we terug naar de natuur, de kern. En we moeten terug naar lokaal en regionaal produceren.

De reddingsactie heeft hem nieuwe inzichten gegeven. Hij wil gaan werken aan het community-gevoel. “CSA, zoals dat tegenwoordig heet: Community Supported Agriculture. Het is helaas een Engelse term, maar het komt neer op werken aan verbondenheid tussen de boeren en de burgers. Dat is mijn nieuwe missie.’’

De graanboer die vooral met inheemse oude streekgranen werkt, wil met nieuwsbrieven en veldexcursies bruggen gaan slaan, van het platteland naar de stad. Naar senioren, naar kinderen en jongeren, bedrijven en anderen die het gewoon prachtig vinden om hun kennis te verrijken, en het biodiverse boeren zonder pesticiden met eigen ogen willen zien. En daarbij natuurlijk ook dat gevoel van puurheid en ‘terug-naar-de-natuur’ weer willen ervaren.

,,Zodat burgers en boeren weer verbonden raken. Dat is mijn missie. Nu is het helaas zo dat mensen vooral de grote fabrieken kennen. Mensen, en hun kinderen zíén niet eens meer waar het eten wordt geproduceerd.’’

Die saamhorigheid opbouwen ziet hij helemaal zitten. ,,We gaan mooie dingen doen. Heel gaaf. Ik voel gewoon dat het gaat lukken.’’

Helaas is er momenteel een nieuwe bedreiging voor GraanGeluk: de aanhoudende droogte kan veroorzaken dat zijn graanoogst volledig gaat mislukken. “Ik bid letterlijk iedere dag om regen, zoals de boeren dat ook al generaties deden. Ik vraag mensen mee te bidden; dat heeft wel iets moois toch?”

Een Graandeel kopen (á 100 euro) op www.graangeluk.nl kan alsnog. Want donaties zijn jammer genoeg nog steeds van harte welkom. Van Silfhout wil van die inkomsten zijn akkers minder kwetsbaar maken middels investering in een irrigatiesysteem. Hiermee is er altijd water beschikbaar, óók bij hitte en droogte.

Verder Lezen

Binnenland

Natuurboer- in-nood ironisch genoeg buurman van machtig WEF

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Natuurboer- in-nood ironisch genoeg buurman van machtig WEF

Natuurboer Marcel van Silfhout heeft ironisch genoeg het World Economic Forum (WEF) als buurman gekregen: ‘Ik ben niet gediend van synthetisch voedsel uit 3D-printers’

Europarlementariër Rob Roos (JA21) vindt het nogal een toeval dat notabene natuurboer en oud-onderzoeksjournalist Marcel van Silfhout in Wageningen de ‘buurman’ is van het machtige, steenrijke WEF, die er met de universiteit van Wageningen zijn hoofdkwartier inrichtte om precies daar, aan de rand van de Veluwe, nieuwe kunstmatige fabrieksvoeding te bedenken om de wereldbevolking mee te gaan voeden.

Dat alles wordt gesteund door miljardairs zoals Bill Gates en ngo’s die er miljoenen euro’s in pompen, met als doel een plantaardige eiwitrijke voedseltransitie te realiseren, zonder ook maar enige veeteelt. Weg landbouwhuisdieren, terwijl we daar al duizenden jaren mee samen leven.
Het contrast tussen die kleine oprechte boer achter GraanGeluk en die grote machtige partijen is enorm. ,,Het is ironisch dat juist een boer die natuurlijk voedsel produceert, wordt ingeruild voor fabrieken waar straks kunstmatig voedsel geproduceerd wordt’’,  zegt Rob Roos die zelf al zestien jaar alleen natuurlijk voedsel eet. Hij koestert ook de gangbare landbouw. ,,Dat gaat van generatie op generatie. Boeren zijn óók rentmeesters’’, zegt hij. Eten moet vooral betaalbaar blijven, vindt hij.

Foodvalley

Op letterlijk een steenworp afstand van de akkers van GraanGeluk van Van Silfhout explodeert momenteel in de Gelderse Vallei ook nog eens de Foodvalley. Grote internationale bedrijven zoals Unilever en Friesland Campina werken er met het WEF en de WUR (Wageningen University) samen om de globalistische uitrol van krekelmeel, kweekvlees, genetisch gemodificeerd voedsel te creëren en om er recepten en producten mee te bedenken. En dat is allemaal om natuurlijk vlees in de ban te doen en de door ons benodigde eiwitten uit ander, modern fabrieksvoedsel te halen, welke vaak vol zitten met chemische additieven en smaak -en kleurstoffen.
Op de individuele situatie rond GraanGeluk kan de Europarlementariër Rob Roos niet reageren, omdat hij de feiten onvoldoende kent. Maar, zegt hij: ,,Ik ben van mening dat natuurlijk voedsel  essentieel is en een grote bijdrage kan leveren aan het voorkomen van westerse ziektes zoals obesitas en hart en vaatziektes. Ikzelf ben daarom zestien jaar geleden overgeschakeld op uitsluitend natuurlijk voedsel. Ik eet niets waar E-nummers in zitten. En ik ben zeker niet gediend van voedsel uit 3D-printers.’’

Synthetisch eten

Van Silfhout, die lang een gerenommeerd onderzoeksjournalist was bij Zembla en KRO’s Reporter, schreef in 2016 voor Follow The Money bizar genoeg zijn laatste verhalen over de misstanden in de voedingsindustrie en het oprukken van synthetisch eten. Deze industrie wordt nu doorontwikkeld en ironisch genoeg bij zijn buren in Ede/Wageningen. Nu is zijn geboortestad zelfs de locatie voor het WEF-gelieerde mondiale hoofdkantoor, van Davos-man Klaus Schwab.
,,Mijn conclusie destijds was dat al ons eten binnen een paar jaar gemaakt zou gaan worden van poeder en water. ‘We gaan naar 3D-eten’. Synthetisch food.’’
Aan elkaar gelijmd met bijvoorbeeld eetbaar behangplaksel: methylcellulose. ,,Dat vult wel, maar het is nul voedzaam, er zitten geen enkele nutriënten of mineralen in, het is puur fake food.”

Van Silfhout waarschuwt dat Europa en de VS doorslaan in klimaatangst. Nog even en we krijgen ook hier het Chinese social creditsysteem. De CBDC (central bank digital currency) is misschien nog enger dan de huidige Chinese communistische variant al is: een 24/7 tot op het individu door ontwikkelde wereldwijde gemonitorde en gecontroleerde voedselvoorziening.
,,Ze kunnen jouw behoefte fine tunen, waarbij jíj op maat een rantsoentje per week van de overheid krijgt’’, stelt hij in dat enge scenario, en dat alles bezorgd aan je huis, via Amazon-drones van Bill Gates en Microsoft.
,,Je kunt het een complottheorie noemen. Maar theorie betekent niets meer of minder dan: dit is mogelijk. Wat je nu al hoort, is het idee om een fiscale taks te zetten op al ons vlees.’’

Chemische voedselwereld

Van Silfhout, die vanuit zijn passie landbouw bedrijft zoals het al 7000 jaar bedreven wordt op de Gelderse Veluwezoom en de Utrechtse Heuvelrug, vindt dat de mensheid dichtbij het normale ecologische kringloopverhaal moet blijven. ,Als we met zijn allen naar een synthetische chemische voedselwereld gaan, waar zijn we dan mee bezig?”
Het WEF, die nu als zijn ‘buurman’ bij de universiteit in Wageningen voet aan wal gekregen heeft, vindt hij vanuit het totaal gebrek aan democratisch mandaat ronduit eng. ,,Ik heb een bloedhekel aan de combinatie global en top-down. En dit is een globalistische top-down beweging in extreme vorm.”
“Ik ben een lokalist,” zegt hij. ,,Ik denk dat we juist onze lokaal-regionale maatschappij, ecologie en economie moeten herbouwen en af moeten van het wereldwijd gesleep van ‘ons’ voedsel.’’
Grote zorgen heeft Europarlementariër Rob Roos ondertussen over het oprukkende en dwingende grote geld in de voedingsindustrie. En over de funding van de Universiteiten, zoals in Wageningen. ,,De voedseltransitie wordt gesteund door filantropen, maar er zit gewoon een belang achter. Op deze manier is het geen onafhankelijke wetenschap meer maar gestuurde wetenschap. Daar zit wel mijn zorg’’, zegt hij. ,,We moete democratische keuzes opzij gaan zetten voor een agenda van mondiale oligarchen, ngo’s en filantropen.’’

Verder Lezen

Binnenland

Reddingsactie: natuurboer ziet droom de vernieling in gaan

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Reddingsactie: natuurboer ziet droom de vernieling in gaan

Soms is dringend hulp nodig, moet je met de pet rond. Het oer-Hollands natuurboerenbedrijf GraanGeluk van Marcel van Silfhout is in nood.

En alleen Graandeelhouders, dus donateurs kunnen hem nog helpen, met pakweg duizend mensen moet dat kunnen lukken.

Dit verhaal gaat nota bene over iets dat we allemaal willen: puur Nederlands brood, speciaalbier en streekpasta. Het gaat over een overheid die ondernemers in het nauw drijft en over het behoud van voedselzekerheid.

,,Het is niet leuk om anderen teleur te stellen. Je voelt de pijn omdat je mensen niet betaalt. Dat is klote”, zegt Marcel, die eerder als onderzoeksjournalist voor tv-programma’s zoals Zembla en Reporter reportages maakte en boeken schreef over misstanden in de landbouw- en voedselindustrie. ‘Uitgebeend, hoe veilig is ons voedsel nog?’ maakte in 2014 furore; zijn conclusies haalden de opening van de kranten en het NOS-journaal.

Na een mooie loopbaan in de journalistiek, gooide hij in 2016 rigoureus het roer om en werd hij vol overtuiging natuurboer, omdat Marcel geloofde in akkerbouw met historische granen zonder gebruik te maken van kunstmest en pesticiden. “Ik wilde het beter doen. Ik ben eigenlijk een natuurbeheerder met boerenland.’’

Dít verhaal is een ode aan de boer. Dit is tevens een liefdesverklaring van mij, de schrijfster van dit stuk, maar voorál een maatschappelijke reddingsactie voor de hard werkende ondernemer achter de stichting GraanGeluk én zijn missie.

Van Silfhout richtte in 2019 in Wageningen de stichting GraanGeluk op. ,,We hebben hier altijd het pittoreske graanlandschap gehad. Op onze zandgronden op de Veluwezoom horen rogge, gerst, haver en boekweit. Ze horen hier gewoon thuis. Dat zijn cultuurhistorische natuurwaardes. Het is niet dat ik hier landbouw aan het bedrijven ben. Nee, ik ben hier natuur aan het bedrijven.’’

Op de 43 hectare akkers, bewerkt door de beste grondwerkers, kan jaarlijks graan worden geoogst om daarmee zo’n 350.000 Nederlandse broden van te bakken. In de Wageningse Stadsbrouwerij wordt er bovendien speciaalbier van gebrouwen, waarmee GraanGeluk drie grote prijzen won.

In 2020 won Gelders GraanGeluk de gouden medaille in de Brussels Beer Challenge, in de categorie voor het Beste Speciaalbier onder de zeven procent.

Van Silfhout won later de Arca Deli Award, een Europese prijs van de Save Foundation voor het behoud van oude gewassen en rassen.

In december sleepte Stichting GraanGeluk de Gouden Mispel in de wacht: een belangrijke prijs, uitgereikt aan personen of organisaties die een uitzonderlijke bijdrage hebben geleverd aan de bescherming of ontwikkeling van het Nederlandse cultuurlandschap.

,,Dat waren hoogtepunten voor GraanGeluk. Dat was gewoon knap. Maar wat nu zo paradoxaal is, is dat we ook die gigantische geldzorgen hebben. Dat is een pijnlijk contrast.’’

Onder invloed van corona en andere tegenslag verdween helaas tijdelijk de flow. De rekeningen liepen op. Funding en giften bleven achter. Daarnaast haalde de provincie Gelderland akkers uit productie om er ‘nieuwe natuur’ van te maken; weg waardevolle akkers.

De mooie graanoogst ging bij GraanGeluk rond Wageningen dóor. De volle velden straalden. Maar financieel loopt het nu vast.

,,Corona heeft me enorm parten gespeeld. Ik heb events nodig, om mensen te inspireren.’’

Maar die positiviteit kwam ernstig onder druk door de lockdowns en andere tegenslagen. Donaties zijn nog ontoereikend en subsidies laten op zich wachten; inmiddels is er gat op de begroting van bijna 35.000 euro.

Ondanks de prachtige resultaten op de akkers, slaat de wanhoop toe. Een droom dreigt in rook op te gaan. Een uniek en baanbrekend boerenbedrijf zal toch het ravijn niet instorten, inclusief lokale voedselzekerheid? Ons eigen eten!

Wij hebben in Nederland ondertussen onze hardwerkende Noordzee-vissers al zien versplinteren. En veeboeren worden haast als milieucriminelen gedemoniseerd.

Maar ook natuurboer Marcel, die juist géén pesticiden of ander gif gebruikt, staat door alle systeemveranderingen en de gegijzelde landbouw zwaar onder druk. Akkers werden opgekocht door de provincie, omdat de overheid biodiversiteit wil.

Terwijl dat júíst is, wat GraanGeluk brengt: de tijd ver vooruit. Met natuurinclusief boeren. Oergranen, zoals Veluwse Kruiprogge. Zwarte Emmer, Spelt en Grijs Brabants Zandboekweit, met daartussen bedreigde inheems akkerflora, zoals klaproos, kamille, korenbloem en akkerogentroost. Vlinders en bijen.

,,Het is woest makend”, zegt Marcel van Silfhout, terwijl hij evenwel trots en vol passie zijn akkers laat zien, die omringd zijn door bos met stoere eiken en wilgen. ,,Je ziet dat ik in gevecht ben met een overheid die maar niet acteert. Je vraagt je haast af of ze nog wel willen dat we in Nederland ons eigen eten produceren.’’

Liefde is magisch. En met Marcel ben ik in een heidevallei geweest. We liepen langs graan, velden vol geluk en wilde bloemen. In de verte klonken Veluwse wolven.

Op een houten bankje zaten we in dat bos, vlakbij dié akkers. Door het lot, God óf toeval in elkaars aura beland. En nu schrijf ik dít stuk.

Het is een bloemlezing over het vasthouden aan idealen. Over een overheid die ook andere ondernemers met lockdowns, fiscale toeslagen, harde klimaat-deadlines en CO2 straffen over de kling jaagt en in het nauw brengt. Over soevereiniteit, solidariteit en voedselzekerheid.

Marcel gelooft rotsvast dat zijn stichting GraanGeluk kan overleven en zelfs nog gigantisch kan groeien, zodra dat gat op de begroting eenmaal is gedicht. Dit is mogelijk als geld binnenstroomt van burgers en andere geldschieters zodat hij kan doorstarten en investeren.
,,Ik wil naar een andere economie toe. Een lokale zelfvoorzienende economie. Wat ook goed is voor de aarde. Lokaal produceren, waarbij we ons graan verkopen aan de plaatselijke bakker en brouwer. Het is veel te risicovol om al ons eten uit het buitenland te gaan betrekken.’’

Om te overleven en door te groeien, heeft zijn stichting GraanGeluk in ieder geval 35.000 euro nodig. Graandeelhouders en andere geldschieters kunnen de stichting redden en daarmee bijdragen aan het behoud van een stuk voedselzekerheid in ons land.

Een ‘Graandeel’ kost honderd euro. Het is daarmee geen stukje bezit. Het is een gebaar van solidariteit naar deze stichting. Het is ook een belangrijk politiek signaal dat wij ónze ondernemers én agrariërs, met ons éígen eten, koesteren en dat wij dit alles willen behouden.

Een kleinere donatie kan ook: het GraanDeeltje .

Geld storten kan via www.graangeluk.nl

Voor de Graandeelhouders is er als gebaar-van-dank een symbolisch pakketje van pasta en graan. En met een nieuwsbrief wordt iedereen op de hoogte gehouden; ook de graandeeltjeshouders.

Verder Lezen

Recent

Coronaherstelfonds is symptomatisch voor disfunctioneren van de EU Coronaherstelfonds is symptomatisch voor disfunctioneren van de EU
Column24 uur geleden

Coronaherstelfonds is symptomatisch voor disfunctioneren van de EU

Terwijl Nederland zucht onder de nasleep van de coronacrisis en de economische klap die vooral kleine ondernemers en het midden-...

Nederlandse media muisstil over corona-onthullingen in Duitsland Nederlandse media muisstil over corona-onthullingen in Duitsland
Opinie2 dagen geleden

Nederlandse media muisstil over corona-onthullingen in Duitsland

Het was te verwachten… terwijl in de Duitstalige landen ‘RKI-Files’ trending is, inmiddels alle ‘gerespecteerde’ kranten en televisiekanalen erover berichten,...

De huidige overheidscommunicatie is maatschappelijk destructief De huidige overheidscommunicatie is maatschappelijk destructief
Column2 dagen geleden

De huidige overheidscommunicatie is maatschappelijk destructief

Het mogelijk aantreden van een bijzonder parlementair kabinet, waarbij het machtsaccent verschuift naar de Tweede Kamer, biedt een uitgelezen kans...

Wat de Oekraïense bevolking offert om bij de EU en NAVO te komen Wat de Oekraïense bevolking offert om bij de EU en NAVO te komen
Buitenland3 dagen geleden

Wat de Oekraïense bevolking offert om bij de EU en NAVO te komen

Oekraïne wil graag zo snel mogelijk lid worden van de NAVO en de EU. Om dat proces te versnellen is...

Duitsland ontwaakt uit corona-nachtmerrie Duitsland ontwaakt uit corona-nachtmerrie
Gezondheid4 dagen geleden

Duitsland ontwaakt uit corona-nachtmerrie

In Duitsland is een opmerkelijke ontwaking gaande. De diepe wonden die corona heeft veroorzaakt in de samenleving begint de media...

In naam van klimaatverandering wordt ontbossing juist versneld In naam van klimaatverandering wordt ontbossing juist versneld
Klimaat4 dagen geleden

In naam van klimaatverandering wordt ontbossing juist versneld

Grote kolencentrales willen overstappen op houtpellets omdat kolen per 2030 verboden worden. De Tweede Kamer debatteerde er deze maand over....

Rutte: een misdaad kan pas bepaald worden als bekend is wie de dader is Rutte: een misdaad kan pas bepaald worden als bekend is wie de dader is
Politiek6 dagen geleden

Rutte: een misdaad kan pas bepaald worden als bekend is wie de dader is

Is dit Ruttiaans, Cruyffiaans of de uitspraak van iemand die een beetje in de war is? In een debat vraagt...

Slaapwandelend de Derde Wereldoorlog in (4) Slaapwandelend de Derde Wereldoorlog in (4)
Column6 dagen geleden

Slaapwandelend de Derde Wereldoorlog in (4)

De uitdrukking ‘slaapwandelend de Derde Wereldoorlog in’, die nu al voor de vierde keer boven deze column staat, komt natuurlijk...

‘Climate: The Movie’ rekent keihard af met klimaatalarm ‘Climate: The Movie’ rekent keihard af met klimaatalarm
Klimaat1 week geleden

‘Climate: The Movie’ rekent keihard af met klimaatalarm

De afgelopen week vonden er twee filmpremières plaats in Nederland. Op donderdag was ik zelf nauw betrokken bij de première...

Coronaherstelfonds is symptomatisch voor disfunctioneren van de EU Coronaherstelfonds is symptomatisch voor disfunctioneren van de EU
Column1 week geleden

Communistische earningsstripping leidt mkb’ers naar karige oude dag

De geschiedenis lijkt zich te herhalen. In tijden van armoede wordt er hard gewerkt en na verloop van tijd groeit...

Trending



This will close in 0 seconds