Binnenland
Ongevaccineerde kinderen in coronatijd
2021: Ondergetekende heeft 2 dochters, (destijds) eentje van 12 en eentje van 14. Hun karakters verschillen enorm. De jongste is ondernemend en op het recalcitrante af, de oudste bezit een wijsheid en geduld die je pas bij een 25-jarige zou verwachten. Allebei zijn ze nuchter, broodnuchter. Ze hebben alle noodzakelijke vaccinaties gehad, met de nadruk op ‘noodzakelijk’, want ten tijde van de Mexicaanse griep schoven ze niet aan in de gymzaal bij hun klasgenootjes voor een prikje. Vader en moeder doorzagen de onzin van deze vaccinatie, de Mexicaanse griep was allang het land uit en de overheid zat in haar maag met een tankwagen vol vaccins. Later bleek narcolepsie een onevenredig grote en vervelende bijwerking van dit vaccin te zijn, en zijn de getroffen ouders door de overheid schadeloosgesteld, niet dat die kinderen daarmee geholpen zijn overigens.
Ergens medio 2020 is beide dochters rustig uitgelegd dat zij geen enkel risico lopen met corona, dat ze even niet naar oma moeten gaan als ze zich grieperig voelen, en dat vader en moeder gezond genoeg zijn om er ook zonder kleerscheuren vanaf te komen. Ik had ze uitgelegd dat de slogan ‘je doet het voor de ander’ niet klopt en dat het een drukmiddel van de politiek is om je, geholpen door de media, te verleiden om je te laten vaccineren. Dat begrepen ze. Klasgenoten die ziek werden van corona waren een weekje van school, meer niet. Ze waren vaak ook maar enkele dagen ziek, de rest van de tijd zaten ze in gedwongen quarantaine. Er was geen enkele oma of opa overleden ‘dankzij’ de kleinkinderen. We kenden sowieso niemand in onze directe omgeving die aan corona was overleden, alleen ‘van horen zeggen’. Toen ‘de jeugd’ aan de beurt was om te vaccineren ging deze massaal naar de prikstraten, tot verbijstering van ondergetekende, maar ook van ‘mijn’ beide dames. Waarom? Ik kon het ze niet uitleggen maar gaf hun het vertrouwen dat het niet noodzakelijk was. In beide klassen waren ze plots de grote uitzondering, bij de jongste nog 2 andere klasgenootjes, bij de oudste geen één. Enkele klasgenootjes werden flink ziek na de 1e en 2e prik, dat was voor beide dames de doorslaggevende aanleiding om het vooral níét te doen overigens.
In augustus 2021 ontstond de ‘discussie’ over het CTB (Corona Toegangs Bewijs) en als ouder zag ik de bui al hangen. Worden mijn kinderen straks uitgesloten of gaan ze de grens bij 18 jaar leggen? Het werd op 20 september 2021 vanaf 12 jaar, ja dus. Alleen al de gedachte dat 2 kerngezonde kinderen door hun sociale omgeving zouden worden uitgesloten maakte me misselijk, maar ik vertrouwde op het ‘gezond verstand’, hier gaat toch niemand in mee?
Direct na de invoering van het CTB diende zich echter al het eerste pijnlijke moment aan. De jongste, een fanatiek hockeyster, mocht plots niet meer in de sportkantine komen. Terwijl haar teamgenootjes binnen zaten, kon mijn dochter buiten op de houten bank zitten. Uit collegialiteit kwamen er wel wat teamgenootjes bij zitten, maar de meesten zaten binnen, want het regende. Toen ik mijn dochter wilde ophalen mocht ik plots het sportcomplex (allemaal buitenvelden) niet eens op! Aan de ingang stond een moeder met een geel hesje, gewapend met een telefoon, die iedereen controleerde op de QR-code. Verbijsterd vroeg ik haar of het nu onmogelijk was geworden om mijn eigen dochter zelf op te halen? Zonder blikken of blozen bevestigde zij dat… “Maar je kunt toch wel op de parkeerplaats wachten, of niet dan?”, beet ze mij toe. Ik moest niet zo moeilijk doen, het was tenslotte mijn eigen keuze… De hockeyclub had niet de meest meegaande moeder uitgekozen om de boel te bewaken was mijn conclusie. Mijn bloed kookte, dat wel. Ik stuurde nog een genuanceerde mail naar het bestuur met de vraag of gedurende het contractuele seizoen plotseling de regels veranderd mogen worden. Op een ontvangstbevestiging na moet de inhoudelijke reactie nog altijd komen.
Het volgende weekend was er een kleine kermis met ‘oud Hollandse spelen’ in het dorp georganiseerd. De jongste werd door het overbuurmeisje gevraagd of ze zin had om mee te gaan. Toen ze kwam vragen of dat mocht zei ik nog onbevangen: “tuurlijk, veel plezier”.
15 Minuten later stonden ze weer voor mijn neus. “Ze hebben er allemaal hekken omheen gezet, en ik kom er alleen met een QR-code in.” Recalcitrant als ze is, was ze op een andere plek over het hek geklommen, maar ze was er snel door de bewakers (dorpsgenoten uit de kroeg) uitgevist en weggejaagd want ze had nu eenmaal geen QR-code. Het overbuurmeisje stond er wat beteuterd bij, zij had wél een QR-code maar was uit medelijden mee teruggefietst. Ik kon wel door de grond zakken, waarom doen volwassen mensen mijn kleine gezonde meisje dit aan? Is zij nu het ‘grote gevaar’ voor deze samenleving?
De oudste zou dat weekend naar de bioscoop gaan met een paar vriendinnen, dat was nog vóór de invoering van de QR-code gepland. Haar vriendinnen hadden nog gevraagd of ze van plan was zich te laten testen zodat ze mee kon, maar dat had ze afgewimpeld. “Als het op die manier moet, dan hoeft het van mij niet meer. Ik wil gewoon gezellig naar de film, meer niet. Daar ga ik niet allerhande fratsen voor uithalen en uren van tevoren al naar de stad om me te laten testen.” Ze bleef er nuchter onder, maar of er zich onderhuids iets afspeelde was moeilijk te bepalen, ze is nu eenmaal gesloten van aard.
Een week later had de oudste een schooluitstapje naar diverse musea in Amsterdam, “want het kan weer” volgens de schoolleiding. Het kon inderdaad weer, in een bus vol mondkapjes naar een museum. Maar eten? Dat werd ‘elegant’ opgelost door haar klasgenootjes. Ze kon, terwijl ze buiten moest blijven wachten, de ‘bestelling’ doorgeven aan een vriendin. Die ging het dan binnen bij de McDonalds halen, waarna ze het samen buiten gingen opeten. Een Tikkie loste het financiële gat op dat bij haar klasgenoot was ontstaan. Dat was Amsterdam anno 2021, niet ver van de plek waar Willem Alexander nog op een stille Dam in 2020 zei: “Maak niet normaal wat niet normaal is.”
Vanaf dat moment zijn we als gezin de confrontatie uit de weg gegaan. We liepen tegen een muur van onbegrip aan, terwijl er feitelijk altijd maar één persoon met onbegrip voor je neus hoefde te staan, en daar was geen discussie mee mogelijk. Dat waren diegenen die zich opwierpen als boa, bewaker namens het dorp, controleur namens de hockeyvereniging of gewoon de eigenaar van een restaurant waar je iedere week wel een keer kwam en die zijn omzet niet wilde laten ruineren door een fanatieke boa. Zijn tent zat vol met uitgelaten QR-codebezitters die feestweekend na feestweekend vierden, dus waarom al die sores op je nek halen? Een korte roadtrip naar de Dolomieten werd een zware deceptie en vanaf eind oktober zijn de luiken dicht gegaan in dit gezin en is ons maatschappelijk leven tot stilstand gekomen. We zullen het nooit begrijpen, we zullen er nooit begrip voor kunnen opbrengen. Op 19 december 2021 ging het hele land in lockdown, en hoe gek dat ook moge klinken, dat was een opluchting; ‘we’ zaten weer allemaal als ratten gevangen in hetzelfde schip. De lockdown voor ongevaccineerden ging al op 20 september 2021 in, en was voor ongevaccineerden veel meer dan een ‘normale’ lockdown, dat is velen helaas ontgaan.
Na een uitermate succesvolle corona-aanpak blijven de loftuitingen van experts, de wetenschap en de bevolking achterwege, dat is opmerkelijk. Nu de bevolking voor 85% succesvol gevaccineerd is, mensen voor 97% beschermd zijn voor ziekte of zelfs sterfte door het gevreesde coronavirus en de ziekenhuizen weer volop capaciteit hebben zou enige dankzegging wel op zijn plaats zijn. Waarom heeft Hugo de Jonge nog geen Koninklijke onderscheiding gekregen, mede door zijn toedoen en zijn onvermurwbare inspanningen is de hele samenleving behoed voor een grote ramp. Toen nog beddenkoning Kuipers heeft er door zijn geweldige inzicht en scenario’s voor gezorgd dat er geen ‘code zwart’ is opgetreden in de ziekenhuizen. Waarom heeft hij nog geen lintje? De grafieken en tabellen van RIVM’s Van Dissel zorgden voor een uitermate goede beheersing van het virus, na iedere maatregel ging de R-waarde met sprongen omlaag zodat de samenleving weer open ging. Waar blijft dat lintje?
En dan het vaccin zelf natuurlijk, een wonder der natuur, door mensen bedacht om de natuur voor de gek te houden. En dat is zeker gelukt! Honderdduizenden levens zijn ermee gered, velen is een lijden bespaard gebleven.
In deze zegetocht voor politiek en wetenschap liggen de bewijzen voor het oprapen. Zo zijn alle heldhaftige daden minutieus vastgelegd in gespreksverslagen, notities, memo’s, rapporten, sms’jes en emailverkeer, volgens De Jonge een vrachtwagen die tot de nok gevuld is met papieren. Om dit allemaal goed te verwerken zijn er zelfs 120 juristen aangenomen om dit goed de revue te laten passeren zodat de media en de bevolking kunnen zien op welke fantastische wijze dit is gebeurd. Ook het OMT heeft fantastisch werk verricht, het ligt allemaal vast, zelfs in geluidsopnamen! De Dam zou uit dankbaarheid moeten volstromen met mensen uit alle lagen van de bevolking, dankbaar voor deze redders. Het zou een momentum kunnen zijn om de politiek en de wetenschap in een uitermate positief daglicht te plaatsen en het zou de bevolking kunnen laten zien dat de politiek en de wetenschap alleen het beste met de bevolking voorheeft.
Maar wat lezen we nu in de Volkskrant? Het ministerie van Volksgezondheid (Welzijn en Sport, VWS) weigert ondanks kritiek van het onafhankelijke Adviescollege Openbaarheid en Informatiehuishouding (ACOI) het eigen transparantiebeleid aan te passen. Volgens minister Ernst Kuipers brengt meer openbaarheid over de corona-aanpak het functioneren van de staat in gevaar? Pardon?
Hoe moeten we dit nu interpreteren? Een soort valse bescheidenheid? Openheid kan toch alleen maar leiden tot meer loftuitingen? Hoe kan dit nu het functioneren van de staat in gevaar brengen? Ook de bewijzen van het goede functioneren van de overheid zijn terug te vinden in de Wob-stukken, echter over de periode van december 2019 tot maart 2021 zijn er wel wat documenten vrijgegeven, maar juist waar het interessant wordt zijn de regels zwartgelakt! Boze tongen beweren dat de vaccins zorgen voor oversterfte, maar ieder onafhankelijk onderzoek om dit te kunnen onderbouwen wordt tot dusverre door de overheid geblokkeerd. Alleen één onderzoek door de overheidsorganisaties RIVM en CBS is vrijgegeven: de conclusie was helder: alhoewel niet specifiek onderzocht, het lag en ligt in ieder geval niet aan de vaccins! Ook de rapporten van Pfizer, waarin onomstotelijk het bewijs te vinden is dat de vaccins succesvol zijn, zijn pas na de uitspraak van een rechter stukje bij beetje vrijgegeven. Het tempo van vrijgave ligt alleen wat laag, waardoor de rechter nu oproept om dat toch wat sneller te doen. Alleen dankzij de rechter komen deze gegevens vrij, anders waren deze successen 75 jaar in de kluis bewaard gebleven. Ook het contract tussen de overheid en Pfizer is staatsgeheim en ontoegankelijk, terwijl daar nu juist in staat hoe het zit met de aansprakelijkheid, mocht er in het uiterst zeldzame geval sprake zijn van een bijwerkinkje.
Het blijft gissen naar de redenen waarom er nog zoveel niet bekend is en dit zo lang op zich laat wachten. Dat er rechters nodig zijn om Wob-stukken vrij te geven of af te laten kopen door de overheid is al helemaal vreemd, want júíst in deze documenten zou de succesvolle aanpak zichtbaar moeten worden. Daarnaast zou het aantonen dat er géén inmenging is geweest van ‘de elite’ en dat de gewaande verdwenen miljarden júíst goed besteed zijn. Voor de geheime diensten en de NCTV zou vrijgave van alle documenten kunnen zorgen voor een afname in de gigantische werkdruk aldaar. Vrijgave van alle documenten, gespreksverslagen, geluidsopnamen en sms’jes zou in één klap de wind uit de zeilen kunnen halen van al die ‘wappies’ en de staatsondermijnende rechtsradicalen waarvoor men zo beducht is. Wat zei Kuipers ook alweer? “Meer openbaarheid over de corona-aanpak brengt het functioneren van de staat in gevaar?” Vreemd…
Natuurboer Marcel van Silfhout heeft ironisch genoeg het World Economic Forum (WEF) als buurman gekregen: ‘Ik ben niet gediend van synthetisch voedsel uit 3D-printers’
Europarlementariër Rob Roos (JA21) vindt het nogal een toeval dat notabene natuurboer en oud-onderzoeksjournalist Marcel van Silfhout in Wageningen de ‘buurman’ is van het machtige, steenrijke WEF, die er met de universiteit van Wageningen zijn hoofdkwartier inrichtte om precies daar, aan de rand van de Veluwe, nieuwe kunstmatige fabrieksvoeding te bedenken om de wereldbevolking mee te gaan voeden.
Dat alles wordt gesteund door miljardairs zoals Bill Gates en ngo’s die er miljoenen euro’s in pompen, met als doel een plantaardige eiwitrijke voedseltransitie te realiseren, zonder ook maar enige veeteelt. Weg landbouwhuisdieren, terwijl we daar al duizenden jaren mee samen leven.
Het contrast tussen die kleine oprechte boer achter GraanGeluk en die grote machtige partijen is enorm. ,,Het is ironisch dat juist een boer die natuurlijk voedsel produceert, wordt ingeruild voor fabrieken waar straks kunstmatig voedsel geproduceerd wordt’’, zegt Rob Roos die zelf al zestien jaar alleen natuurlijk voedsel eet. Hij koestert ook de gangbare landbouw. ,,Dat gaat van generatie op generatie. Boeren zijn óók rentmeesters’’, zegt hij. Eten moet vooral betaalbaar blijven, vindt hij.
Foodvalley
Op letterlijk een steenworp afstand van de akkers van GraanGeluk van Van Silfhout explodeert momenteel in de Gelderse Vallei ook nog eens de Foodvalley. Grote internationale bedrijven zoals Unilever en Friesland Campina werken er met het WEF en de WUR (Wageningen University) samen om de globalistische uitrol van krekelmeel, kweekvlees, genetisch gemodificeerd voedsel te creëren en om er recepten en producten mee te bedenken. En dat is allemaal om natuurlijk vlees in de ban te doen en de door ons benodigde eiwitten uit ander, modern fabrieksvoedsel te halen, welke vaak vol zitten met chemische additieven en smaak -en kleurstoffen.
Op de individuele situatie rond GraanGeluk kan de Europarlementariër Rob Roos niet reageren, omdat hij de feiten onvoldoende kent. Maar, zegt hij: ,,Ik ben van mening dat natuurlijk voedsel essentieel is en een grote bijdrage kan leveren aan het voorkomen van westerse ziektes zoals obesitas en hart en vaatziektes. Ikzelf ben daarom zestien jaar geleden overgeschakeld op uitsluitend natuurlijk voedsel. Ik eet niets waar E-nummers in zitten. En ik ben zeker niet gediend van voedsel uit 3D-printers.’’
Synthetisch eten
Van Silfhout, die lang een gerenommeerd onderzoeksjournalist was bij Zembla en KRO’s Reporter, schreef in 2016 voor Follow The Money bizar genoeg zijn laatste verhalen over de misstanden in de voedingsindustrie en het oprukken van synthetisch eten. Deze industrie wordt nu doorontwikkeld en ironisch genoeg bij zijn buren in Ede/Wageningen. Nu is zijn geboortestad zelfs de locatie voor het WEF-gelieerde mondiale hoofdkantoor, van Davos-man Klaus Schwab.
,,Mijn conclusie destijds was dat al ons eten binnen een paar jaar gemaakt zou gaan worden van poeder en water. ‘We gaan naar 3D-eten’. Synthetisch food.’’
Aan elkaar gelijmd met bijvoorbeeld eetbaar behangplaksel: methylcellulose. ,,Dat vult wel, maar het is nul voedzaam, er zitten geen enkele nutriënten of mineralen in, het is puur fake food.”
Van Silfhout waarschuwt dat Europa en de VS doorslaan in klimaatangst. Nog even en we krijgen ook hier het Chinese social creditsysteem. De CBDC (central bank digital currency) is misschien nog enger dan de huidige Chinese communistische variant al is: een 24/7 tot op het individu door ontwikkelde wereldwijde gemonitorde en gecontroleerde voedselvoorziening.
,,Ze kunnen jouw behoefte fine tunen, waarbij jíj op maat een rantsoentje per week van de overheid krijgt’’, stelt hij in dat enge scenario, en dat alles bezorgd aan je huis, via Amazon-drones van Bill Gates en Microsoft.
,,Je kunt het een complottheorie noemen. Maar theorie betekent niets meer of minder dan: dit is mogelijk. Wat je nu al hoort, is het idee om een fiscale taks te zetten op al ons vlees.’’
Chemische voedselwereld
Van Silfhout, die vanuit zijn passie landbouw bedrijft zoals het al 7000 jaar bedreven wordt op de Gelderse Veluwezoom en de Utrechtse Heuvelrug, vindt dat de mensheid dichtbij het normale ecologische kringloopverhaal moet blijven. ,Als we met zijn allen naar een synthetische chemische voedselwereld gaan, waar zijn we dan mee bezig?”
Het WEF, die nu als zijn ‘buurman’ bij de universiteit in Wageningen voet aan wal gekregen heeft, vindt hij vanuit het totaal gebrek aan democratisch mandaat ronduit eng. ,,Ik heb een bloedhekel aan de combinatie global en top-down. En dit is een globalistische top-down beweging in extreme vorm.”
“Ik ben een lokalist,” zegt hij. ,,Ik denk dat we juist onze lokaal-regionale maatschappij, ecologie en economie moeten herbouwen en af moeten van het wereldwijd gesleep van ‘ons’ voedsel.’’
Grote zorgen heeft Europarlementariër Rob Roos ondertussen over het oprukkende en dwingende grote geld in de voedingsindustrie. En over de funding van de Universiteiten, zoals in Wageningen. ,,De voedseltransitie wordt gesteund door filantropen, maar er zit gewoon een belang achter. Op deze manier is het geen onafhankelijke wetenschap meer maar gestuurde wetenschap. Daar zit wel mijn zorg’’, zegt hij. ,,We moete democratische keuzes opzij gaan zetten voor een agenda van mondiale oligarchen, ngo’s en filantropen.’’
Soms is dringend hulp nodig, moet je met de pet rond. Het oer-Hollands natuurboerenbedrijf GraanGeluk van Marcel van Silfhout is in nood.
En alleen Graandeelhouders, dus donateurs kunnen hem nog helpen, met pakweg duizend mensen moet dat kunnen lukken.
Dit verhaal gaat nota bene over iets dat we allemaal willen: puur Nederlands brood, speciaalbier en streekpasta. Het gaat over een overheid die ondernemers in het nauw drijft en over het behoud van voedselzekerheid.
,,Het is niet leuk om anderen teleur te stellen. Je voelt de pijn omdat je mensen niet betaalt. Dat is klote”, zegt Marcel, die eerder als onderzoeksjournalist voor tv-programma’s zoals Zembla en Reporter reportages maakte en boeken schreef over misstanden in de landbouw- en voedselindustrie. ‘Uitgebeend, hoe veilig is ons voedsel nog?’ maakte in 2014 furore; zijn conclusies haalden de opening van de kranten en het NOS-journaal.
Na een mooie loopbaan in de journalistiek, gooide hij in 2016 rigoureus het roer om en werd hij vol overtuiging natuurboer, omdat Marcel geloofde in akkerbouw met historische granen zonder gebruik te maken van kunstmest en pesticiden. “Ik wilde het beter doen. Ik ben eigenlijk een natuurbeheerder met boerenland.’’
Dít verhaal is een ode aan de boer. Dit is tevens een liefdesverklaring van mij, de schrijfster van dit stuk, maar voorál een maatschappelijke reddingsactie voor de hard werkende ondernemer achter de stichting GraanGeluk én zijn missie.
Van Silfhout richtte in 2019 in Wageningen de stichting GraanGeluk op. ,,We hebben hier altijd het pittoreske graanlandschap gehad. Op onze zandgronden op de Veluwezoom horen rogge, gerst, haver en boekweit. Ze horen hier gewoon thuis. Dat zijn cultuurhistorische natuurwaardes. Het is niet dat ik hier landbouw aan het bedrijven ben. Nee, ik ben hier natuur aan het bedrijven.’’
Op de 43 hectare akkers, bewerkt door de beste grondwerkers, kan jaarlijks graan worden geoogst om daarmee zo’n 350.000 Nederlandse broden van te bakken. In de Wageningse Stadsbrouwerij wordt er bovendien speciaalbier van gebrouwen, waarmee GraanGeluk drie grote prijzen won.
In 2020 won Gelders GraanGeluk de gouden medaille in de Brussels Beer Challenge, in de categorie voor het Beste Speciaalbier onder de zeven procent.
Van Silfhout won later de Arca Deli Award, een Europese prijs van de Save Foundation voor het behoud van oude gewassen en rassen.
In december sleepte Stichting GraanGeluk de Gouden Mispel in de wacht: een belangrijke prijs, uitgereikt aan personen of organisaties die een uitzonderlijke bijdrage hebben geleverd aan de bescherming of ontwikkeling van het Nederlandse cultuurlandschap.
,,Dat waren hoogtepunten voor GraanGeluk. Dat was gewoon knap. Maar wat nu zo paradoxaal is, is dat we ook die gigantische geldzorgen hebben. Dat is een pijnlijk contrast.’’
Onder invloed van corona en andere tegenslag verdween helaas tijdelijk de flow. De rekeningen liepen op. Funding en giften bleven achter. Daarnaast haalde de provincie Gelderland akkers uit productie om er ‘nieuwe natuur’ van te maken; weg waardevolle akkers.
De mooie graanoogst ging bij GraanGeluk rond Wageningen dóor. De volle velden straalden. Maar financieel loopt het nu vast.
,,Corona heeft me enorm parten gespeeld. Ik heb events nodig, om mensen te inspireren.’’
Maar die positiviteit kwam ernstig onder druk door de lockdowns en andere tegenslagen. Donaties zijn nog ontoereikend en subsidies laten op zich wachten; inmiddels is er gat op de begroting van bijna 35.000 euro.
Ondanks de prachtige resultaten op de akkers, slaat de wanhoop toe. Een droom dreigt in rook op te gaan. Een uniek en baanbrekend boerenbedrijf zal toch het ravijn niet instorten, inclusief lokale voedselzekerheid? Ons eigen eten!
Wij hebben in Nederland ondertussen onze hardwerkende Noordzee-vissers al zien versplinteren. En veeboeren worden haast als milieucriminelen gedemoniseerd.
Maar ook natuurboer Marcel, die juist géén pesticiden of ander gif gebruikt, staat door alle systeemveranderingen en de gegijzelde landbouw zwaar onder druk. Akkers werden opgekocht door de provincie, omdat de overheid biodiversiteit wil.
Terwijl dat júíst is, wat GraanGeluk brengt: de tijd ver vooruit. Met natuurinclusief boeren. Oergranen, zoals Veluwse Kruiprogge. Zwarte Emmer, Spelt en Grijs Brabants Zandboekweit, met daartussen bedreigde inheems akkerflora, zoals klaproos, kamille, korenbloem en akkerogentroost. Vlinders en bijen.
,,Het is woest makend”, zegt Marcel van Silfhout, terwijl hij evenwel trots en vol passie zijn akkers laat zien, die omringd zijn door bos met stoere eiken en wilgen. ,,Je ziet dat ik in gevecht ben met een overheid die maar niet acteert. Je vraagt je haast af of ze nog wel willen dat we in Nederland ons eigen eten produceren.’’
Liefde is magisch. En met Marcel ben ik in een heidevallei geweest. We liepen langs graan, velden vol geluk en wilde bloemen. In de verte klonken Veluwse wolven.
Op een houten bankje zaten we in dat bos, vlakbij dié akkers. Door het lot, God óf toeval in elkaars aura beland. En nu schrijf ik dít stuk.
Het is een bloemlezing over het vasthouden aan idealen. Over een overheid die ook andere ondernemers met lockdowns, fiscale toeslagen, harde klimaat-deadlines en CO2 straffen over de kling jaagt en in het nauw brengt. Over soevereiniteit, solidariteit en voedselzekerheid.
Marcel gelooft rotsvast dat zijn stichting GraanGeluk kan overleven en zelfs nog gigantisch kan groeien, zodra dat gat op de begroting eenmaal is gedicht. Dit is mogelijk als geld binnenstroomt van burgers en andere geldschieters zodat hij kan doorstarten en investeren.
,,Ik wil naar een andere economie toe. Een lokale zelfvoorzienende economie. Wat ook goed is voor de aarde. Lokaal produceren, waarbij we ons graan verkopen aan de plaatselijke bakker en brouwer. Het is veel te risicovol om al ons eten uit het buitenland te gaan betrekken.’’
Om te overleven en door te groeien, heeft zijn stichting GraanGeluk in ieder geval 35.000 euro nodig. Graandeelhouders en andere geldschieters kunnen de stichting redden en daarmee bijdragen aan het behoud van een stuk voedselzekerheid in ons land.
Een ‘Graandeel’ kost honderd euro. Het is daarmee geen stukje bezit. Het is een gebaar van solidariteit naar deze stichting. Het is ook een belangrijk politiek signaal dat wij ónze ondernemers én agrariërs, met ons éígen eten, koesteren en dat wij dit alles willen behouden.
Een kleinere donatie kan ook: het GraanDeeltje .
Geld storten kan via www.graangeluk.nl
Voor de Graandeelhouders is er als gebaar-van-dank een symbolisch pakketje van pasta en graan. En met een nieuwsbrief wordt iedereen op de hoogte gehouden; ook de graandeeltjeshouders.
Kuipers en De Jonge weigeren loftuitingen van samenleving
Na een uitermate succesvolle corona-aanpak blijven de loftuitingen van experts, de wetenschap en de bevolking achterwege, dat is opmerkelijk. Nu...
Natuurboer- in-nood ironisch genoeg buurman van machtig WEF
Natuurboer Marcel van Silfhout heeft ironisch genoeg het World Economic Forum (WEF) als buurman gekregen: ‘Ik ben niet gediend van...
Reddingsactie: natuurboer ziet droom de vernieling in gaan
Soms is dringend hulp nodig, moet je met de pet rond. Het oer-Hollands natuurboerenbedrijf GraanGeluk van Marcel van Silfhout is in...
Pensioenwet: grondwet ondergeschikt aan politiek gewin PvdA en GroenLinks
Is de Grondwet nog in veilige handen bij het Nederlandse parlement? Kortetermijnbelang ging in de senaat bij het stemmen over...
AIVD over kabinet: opstappen
Volgens inlichtingendienst AIVD kan politiek Den Haag bij veel meer mensen onvrede over de overheid wegnemen, dan alleen bij een...
TNO had maand voor pandemie al nepnieuws-bot gereed
TNO heeft in de maanden voorafgaand aan de uitbraak van COVID-19, in het diepste geheim een eigen surveillancetool voor social...
De D66-traan als wapen werkt niet in een lege kerk…
Er is iets merkwaardigs aan de hand in dit land. Daar waar ‘de traan’ bij menig gevoelig mens tot compassie...
Als de kat van huis is, dansen de muizen op tafel, vaarwel Kaag!
Wanneer wordt het tijd om de pijp aan Maarten te geven? Bij dagelijkse bedreigingen door moslimfanatici, waarmee het OM vervolgens...
Staat pakt jackpot op online gokmarkt: nu reclameverbod
De politiek gaat het adverteren voor online kansspelen aan banden leggen, maar voor die tijd heeft de staat eerst de...
Coronawet en pensioenwet, wél voor de burger, maar niet voor politici?
Zodra wetten en regels door machthebbers worden bedacht voor de burgerij, maar deze niet gelden voor henzelf, dan stinkt het...
-
Binnenland2 weken geledenVertrekkende senaat: farmaceutische belangen boven burgers
-
Binnenland3 dagen geleden
Reddingsactie: natuurboer ziet droom de vernieling in gaan
-
Binnenland7 dagen geleden
TNO had maand voor pandemie al nepnieuws-bot gereed
-
Binnenland1 week geleden
Coronawet en pensioenwet, wél voor de burger, maar niet voor politici?
-
Binnenland5 dagen geleden
AIVD over kabinet: opstappen
-
Binnenland1 week geleden
Als de kat van huis is, dansen de muizen op tafel, vaarwel Kaag!
-
Binnenland7 dagen geleden
De D66-traan als wapen werkt niet in een lege kerk…
-
Binnenland3 dagen geleden
Natuurboer- in-nood ironisch genoeg buurman van machtig WEF
wesselt
2 november 2022 in 11:25
Vond het inderdaad moeilijk te geloven toen het zwembad de QR code ging scannen. Ik mocht echt niet naar binnen! De meerderheid van de mensen deed enthousiast mee met de uitsluiting.
Deborah
8 november 2022 in 00:29
Inderdaad verbazingwekkend in wat voor akelige situaties je terecht kwam als ongevaccineerde. Verschrikkelijk dat dit de jeugd is aangedaan……crimineel vind ik het. Mijn toen 9 jarige dochter mocht wel overal in en op een keer was de situatie zo dat ik haar heb gebracht naar een voorstelling, maar zelf niet mocht kijken. Voor deze voorstelling had ze maanden gerepeteerd en ik wilde het niet afzeggen. Ze trad zelf op en neemt het mij nog steeds kwalijk dat ik niet in de zaal was…..al probeer ik het uit te leggen dat het ook om haar vrije toekonst gaat. Op deze manier werden mensen binnen gezinnen tegen elkaar uitgespeeld. Boos ben ik erom, nog steeds.
Hellen
9 november 2022 in 11:55
Ongelooflijk he, dat het is gebeurt. Vergelijken doe ik niet alhoewel het veel lijkt op een buitensluiten in de vorige eeuw..We leven nog..nooit weer? Of komen we dan echt in verzet??
de Mooi
8 november 2022 in 11:41
Idd en nog begrijpen de uitsluiters het niet. ” je had toch de keuze je te laten prikken”?!🤮 Hun geweten spreekt nog steeds niet. Zouden het zo weer doen
Joke
14 december 2022 in 19:01
Ik vind de uitsluiters in deze hele coronawaanzin even schuldig als de idioten in de regering.Waar was/is hun verstand? Ik kan deze NSBers niet vergeven.
Mijn 12 jarige kleinzoon heeft zich onder druk laten vaccineren. Schande! Wat heeft dit kind zich voor zijn toekomst op de hals gehaald?
Paulus
3 november 2022 in 08:53
Heb zelf geen kinderen en heb grote bewondering voor alle ouders en hun kinderen die zichzelf de afgelopen twee jaar staande hebben weten te houden. Ik hoop dat jullie het spirituele support dat er van velen is op de moeilijke momenten kunnen voelen!
Ollie Voskes
7 november 2022 in 17:50
Een heel herkenbaar verhaal.Mijn kleindochters mochten niet meer naar zwemles omdat mijn ongevaccineerde dochter en schoonzoon niet meer mee naar binnen mochten met hun toen 5- en 7- jarige dochters. Ze moesten ze maar door iemand anders laten begeleiden of buiten omkleden en afdrogen!! Ze hebben na veel zoeken een zwembad ruim 60 km! verderop gevonden waar ze als ouders wel mee naar binnen mochten.
Op een dag mijn volwassen zoon zwaar overstuur en in tranen aangetroffen, niks voor hem, omdat hij de sportschool niet meer in mocht en hij het contact miste met mede sporters en sowieso de hele sociale uitsluiting even niet meer aan kon.
Bij mijn man en mij is het contact met een aantal heel goede vrienden en familieleden verwaterd omdat er geen begrip was dat wij ons niet lieten vaccineren en zij wél hun euforie over het prikje maar wij onze bedenkingen ertegen vooral niét mochten uitten, dan gingen ‘de rolluiken dicht’ zoals ik dat noemde: niets wilden ze horen over de eventuele gevaren. ‘Prikje naar de vrijheid’ en ‘hoera voor de makers’in de vriendinnen appgroep lezen terwijl jij vooral je mond mag houden als ‘wappie’. Heel erg frustrerend dat gevoel van onrecht en plotselinge verlies van vertrouwen van vrienden in ons beoordelingsvermogen terwijl je elkaar al zo lang kent. Er mocht maar één narratief zijn, die van de overheid en media. Je niet meer gehoord en gezien voelen. Heel eenzaam voelde dat. En nu stukje bij beetje uitkomt dat we waarschijnlijk zo ‘gek’ nog niet waren om dit ‘vaccin’ te weigeren is er van niemand ook maar iets van excuses of belangstelling voor onze kant van het verhaal en wat we hebben doorstaan. Ja, ik ben er regelmatig nog heel boos over. Zeer teleurgesteld in vrienden en medemens maar, dat moet ook gezegd, ook een paar fijne, gelijkgestemde mensen ontmoet.
Elly
10 november 2022 in 10:33
Gelukkig hebben we ook veel positiviteit ervaren door een groep gelijkgestemden, die we nu als onze vrienden beschouwen .
Wij helpen elkaar met allerlei activiteiten, ik besef ook dat wij hier heel veel geluk mee hebben. Alle twijfels werden met elkaar besproken en we hebben daar zelfs jeugdgroepen gestart vorig winter om de jeugd de winter door te laten komen
De andere contacten zijn behoorlijk verwaterd , het zij zo. ….
Gelukkig is het contact met am redelijk, alhoewel oppervlakkig
Alida
4 november 2022 in 10:23
Alle frustraties, verdriet en onrecht gevoelens komen terug bij het lezen van bovenstaande. De tweedeling, het onbegrip, de walgelijke handhavers die mijn dochters verboden naar het toilet te gaan in het clubgebouw, je vrienden die het heel normaal vonden dat zij met een QR code en mega snotneus wel naar de dansvoorstelling mochten en ik me moest laten testen om te bewijzen dat ik niet ziek zou zijn.. onze sportschool in totaliteit 10 maanden gesloten maar wel massaal naar de supermarkt, slijterij en snackbar.. Het oneerlijke, misdadige karakter van al deze maatregelen maakt me nog steeds verdrietig. Ons democratische land heeft ons zo belazerd en ons gestraft voor het vertrouwen op ons eigen lichaam.. De afgelopen twee jaar haalt het slechtste in ons naar boven.. wat een verdrietige en nare periode en allemaal bedacht en bekonkeld door een paar ziekelijke machtsmisbruik ers.
Bea
10 november 2022 in 19:23
Bij mij ook. Ik was op een zaterdag bij mijn oude moeder. Werd ik gebeld door mijn dochter, helemaal verdrietig en overstuur. Ze was nl met haar man en zoontje van 5 bij de ouders van haar man. Hun zoontje was ziek geworden, had het erg benauwd. (Later bleek hij astma te hebben) bij de huisartsenpost aldaar dachten ze “natuurlijk” gelijk aan c. Mijn dochter en haar man zijn, net als ik, niet ingeënt en mijn dochter mocht om die reden niet eens met haar zoontje mee naar de arts om onderzocht te worden!! Mijn ex man moest komen opdraven, met zn vrouw, zij zijn wèl ingeënt. Een half jaar later is dezelfde dochter zwanger vd tweede en wordt haar (nadat ze ontkennend antwoord op de vraag of ze ingeënt is) keihard meegedeeld: “straks krijg je c en gaat je kind dood”. Zeer onprofessioneel dus. Kan er nog om janken. Ikzelf zat november vorig jaar met een date op een terras te eten, met dekentjes. Het knusgehalte was groot, nochtans is het niks geworden.
Renske
14 december 2022 in 13:38
Mijn prikvrije vriend werd nogal ziek van corona en bij de huisartsenpost werden we behandeld als melaatsen (ik ook, terwijl ik niet meer ziek was en ze niks wisten over mijn prikstatus (ik heb andere ha)). Hij werd doorgestuurd naar het zh voor observatie. Ik bracht hem met de auto ernaartoe. Bij de receptie deed hij heel even het mondkapje naar voren om beter te kunnen ademen; hij was nl erg benauwd. Gelijk beet een verpleger mijn zeer zieke vriend toe dat hij zijn mondkapje op moest houden. Het was allemaal uitermate desillusionerend.
Ook het buitensluiten: De politie op je afgestuurd krijgen omdat je geen mondkapje draagt in de supermarkt. Niet kunnen zwemmen. Andere ouders die zo’n qr-code geen big deal vinden. Horeca waar ik al jaren kwam die nu ontoegankelijk was. De boekhandel waar ik al jaren kom en niet welkom was zonder mondkapje. En dan de hypocrisie op 4 mei van ‘dit nooit weer’. Ik walg ervan.
Bea
3 mei 2023 in 22:30
Is het goed afgelopen met je vriend, Renske?
Jacqueline de Bruijn
7 november 2022 in 11:55
Dit verhaal is bijna een kopie van mijn eigen verhaal, pijnlijk zo pijnlijk.
Vooral voor je kinderen, dit wil je ze besparen, de uitsluiting, de confrontatie. Ik bekijk de mensheid met hele andere ogen. Gelukkig hebben wij onze rug recht weten te houden maar het heeft echt wel wat gekost.
Toetenel Gerry
7 november 2022 in 12:52
Zit met tranen in mijn ogen dit te lezen, wat hebben ze kinderen aangedaan, ik werd zelf ook buitengesloten, kreeg ruzie met vrienden, maar kinderen buitensluiten, dan ben in en in slecht.
Jolanda De Klerk
7 november 2022 in 17:16
Ik vond het een verschrikkelijke tijd en kan er nog verdrietig van worden als ik er aan terug denk. De angst van iedereen om ons heen kon ik gewoon niet begrijpen….en nog zijn er velen die ‘geloven’ in het corona sprookje. De kreet ‘je doet het voor een ander’ vind ik ronduit bizar! Ik ben trots dat we hier niet ingetrapt zijn. Nu zoveel mensen om ons heen met allerlei gezondheidsproblemen maar dat kan natuurlijk niet van de vaccinatie zijn …
de Mooi
8 november 2022 in 11:42
Idd en nog begrijpen de uitsluiters het niet. ” je had toch de keuze je te laten prikken”?!🤮 Hun geweten spreekt nog steeds niet. Zouden het zo weer doen
Cindy
7 november 2022 in 22:44
Hier precies hetzelfde alleen zijn wij niet ” ongevaccineerd” , maar ” vaccinvrij”. Geeft op de een of ander manier een positievere draai aan deze waanzin.
Wij zijn destijds uitgescholden, uit de maatschappij getrapt en dat deed pijn. Gelukkig hebben mijn kinderen en ik onze hoofd hoog gehouden en zien wij de gevolgen van allerhande problemen van mensen die vooraan in de rij stonden voor de prik.
Nu.. word ik met respect aangekeken omdat ik vaccinvrij ben,en gelukkig mijn immuunsysteem vertrouw en niet de overheid.
Esther Kik
7 november 2022 in 13:19
Zo herkenbaar.. ik mocht niet meer kijken naar mijn jongens als ze gingen voetballen..moest buiten het terrein wachten,mocht niet naar een toilet ( bij een uitwedstrijd) mijn kinderen mochten niet douchen na een wedstrijd, de kantine niet in om iets te eten of te drinken te halen…en mensen vonden dit werkelijk “normaal” Stiekem best nieuwsgierig hoe ze daar nu over denken…
de Mooi
8 november 2022 in 11:43
O daar hebben ze geen wroeging over hoor…
Marcel
7 november 2022 in 13:44
Herkenbaar verhaal.
De uitsluiting ging heel ver en verbazingwekkend om te zien dat vele mensen daar gemakkelijk in mee gingen en hoe het personeel van ons zwembad daar fanatiek aan meewerkte. Sommige dames genoten van de macht en waren heel fanatiek. Echt verdrietig om te constateren.
Ik heb veel boeken over de oorlog gelezen, ik begon er als kind al mee. Het is verbazingwekkend hoe de parallellen zijn te trekken naar het heden. Op dit moment lees ik de levensroman over verzetstrijder Johannes Post, die in verzet kwam tegen de onderdrukking. Het is eng dat mensen blijkbaar niks leren van het verleden en zo maar mee doen aan een systeem dat echt duister is.
Gelukkig weet ik me geborgen in Gods liefde.
Iedereen, ook zij die menen te moeten onderdrukken, moeten ooit verantwoording afleggen voor hun daden, of hier al op aarde, maar zeker straks als Mijn hemelse Koning terugkomt.
Bea
10 november 2022 in 19:42
Amen, Marcel!!!
Marleen Willems
7 november 2022 in 15:06
Heb zelf 2 dochters en 6 kleinkinderen.
Allen zijn ongevaccineerd.
De uitsluiting was echt bizar. Zelfs mijn zus en schoonbroer sloten ons uit.
Het raakt me nog steeds.
Vriendjes van onze kleinzoon van 14 mochten niet meer met hem omgaan omdat hij niet gevaccineerd was.
Hij was een van de weinigen die een mondslabber weigerde. Ik vond het knap dat hij bij zichzelf bleef en het allemaal lijdzaam onderging zonder veel woorden. Ik maakte me des te meer zorgen om zijn welbevinden. De sportschool werd hem ontzegd. De tweeling van 6 moesten zich buiten aankleden na de zwemles. Ouders mochten niet naar binnen. Ik mocht niet meer naar de bridgeclub. De vriendin van een andere kleindochter van 8 pushte haar steeds om zich te laten vaccineren want anders zouden wij, haar opa en oma, doodgaan. Wat was ze bang en belde ze vaak om te vragen hoe het met ons ging. We hebben verjaardagen van onze kleinkinderen gemist omdat buren achter het raam controleerden hoeveel mensen er binnen waren.
Het was een verdrietige tijd maar we hebben ons erdoor heen geslagen en ons niet laten pushen.
Edith
7 november 2022 in 15:55
Bizarre wereld maar je hebt je kinderen een enorm grote dienst bewezen door ze te vrijwaren van het schadelijke Mrna vaccin waarvan velen nu de wrange vruchten plukken.
Marjolein Luijten van der Tas
7 november 2022 in 15:13
Het was verschrikkelijk om mee te maken, zeker de controleurs die “ineeens” macht hadden. Het was niet te begrijpen dat zoveel mensen hier “gewoon” aan meededen. Dat was voor mij persoonlijk de dolk in mijn rug. Ze vonden het raar, maar deden toch mee aan deze waanzin. Ik zal dit nooit maar dan ook nooit vergeten of vergeven. Doordat de gewone mensen hier aan meededen kon dit worden gedaan. Pure discriminatie!
alan
7 november 2022 in 15:43
Wat een prachtig betoog met een trieste inhoud. Maar troost u, in de toekomst zullen jullie steeds meer zien dat het het allemaal waard was. Ik wens jullie gezin heel veel geluk toe, de wijsheid is al aanwezig.
Jantien
7 november 2022 in 16:41
Mijn man en ik zijn niet gevaccineerd. Ik had bij de Mexicaanse griep al sterk het vermoeden dat dit een proef was. Ook het meedogenloze beleid van de regering gaf te denken ( Groningen, Toeslagen Affaire etc.). De druk die op mensen werd gelegd vond ik niet normaal en wakkerde mijn wantrouwen aan. Mijn vertrouwen in de farmacie en sommige medici is al niet groot, dit veroorzaakt door eigen ervaringen .
Nadat we open waren tegen een familielid (stom stom) kregen we de opmerking dat hij hoopte “dat wij op de stoep voor het ziekenhuis gedonderd zouden worden bij ziekte. Die plek was goed genoeg voor ons.”. Vanaf die tijd hebben we ons maar stilgehouden. Er viel niet te praten met de meeste mensen. Men is niet meer gewend na te denken en zelf onderzoek te doen. Het geweten is bij veel mensen ver te zoeken.
Carl
7 november 2022 in 21:22
Vervang ongevaccineerden door Joden , en je snapt al iets meer hoe het in godsnaam zo ver is kunnen komen in WO2. Gelukkig hebben we het goed genoeg om het niet zover te laten komen.
Never again, nooit meer hoop ik!
Van Zanten
7 november 2022 in 22:40
Prachtig verhaal. Twee jonge heldinnen met verstandige ouders. De wereld is in 2020 gek geworden. Kennelijk zijn er nog enkele normale mensen over.
Annette
8 november 2022 in 01:16
Goed om te lezen ik was alweer zoveel vergeten maar het is zo onbegrijpelijk nu blijkt dat we voorgelogen zijn je doet het voor een ander was een leugen
Joris
8 november 2022 in 07:18
En dan heb jij nog het “geluk” dat blijkbaar je vrouw er hetzelfde in staat.
Wij hadden (en hebben nog af en toe) hier regelmatig woorden (ruzie) over, zij wel gevaccineerd en meedoen aan de qr-maatschappij en ik ongevaccineerd en faliekant tegen qr.
Dat kwam er ook nog eens bovenop.
Eelze
13 december 2022 in 19:55
Hay fever…since 30 years.
So also at work some reactions from my nose.
I was asked to go to PCR test because colleagues were afraid of me, unvaccinated and now with clear symptoms of covid (according them). Refused, why to test for something which I do have every year and the reason for it was standing outside before the entrance of work.
So 2 weeks at home. Paid. As I refused to be ill.
Crazy times.
Corine
5 januari 2023 in 13:07
Een weg van wel of niet gevaccineerden??? Daar doe ik niet aan mee. De goeden en de kwaden??? Wat een hoogmoed!!!Ik heb zelf ergere tijden meegemaakt dan deze tijd!! Velen met mij!!!!
Er is zoveel leed in deze wereld!!!!
Verschrikkelijke dingen!!!! Te afgrijselijk om te benoemen!!!!
Ik bepaal zelf wat er in mijn lichaam komt!!!Geen overheid heeft daar het recht toe! Verder gedraag ik mij als een keurig burger. Betaal mijn belastingen. Ga met respect om met mijn naasten al denken we anders en zijn we totaal verschillend. Dat is een democratie!!!
We denken zoveel rechten te hebben!!!
Een behoorlijke groep mensen heeft altijd buiten de maatschappij gestaan. Ook opgesloten gezeten in inrichtingen, zwaar onder de medicijnen gestopt.Omdat ze niet voldeden aan een bepaalde eis!!!
Bart Meijs
4 maart 2023 in 12:03
Ijzersterk geschreven en ontzettend herkenbaar.
Vind het ook pijnlijk dat je het er nu niet meer over mag hebben.
Mijn dochter van destijds ook net 13 heeft 5 maanden school gehad achter een beeldscherm, de jongste liep met een muilkorf door de lagere school.
We kwamen geen kantine meer in maar omdat ik wel coach ( vrijwilliger) was mocht ik wel mee naar de lege sporthallen om een wedstrijd te volleyballen. Als vrijwilliger kunnje immers niemand anders besmetten.
Nu is het dodelijk stil rond de vaccinaties, maar ik zal het nooit vergeten. Mijn meiden lopen gelukkig vrolijk en godzijdank ongevaccineerd rond, die denken waarschijnlijk alleen nog maar dat het een hele slechte droom of film was ..