Hoe zit het met de biolabs in Oekraïne?

Op 8 april 2024 stationeerde Litouwen een aanzienlijk aantal Duitse soldaten en militair materieel op zijn grondgebied ter bescherming tegen een dreigende inval door Rusland, zo bericht mediabedrijf Euronews, dat actief is binnen alle EU-lidstaten. Vanwaar deze paniek en hoelang gaat dit allemaal duren?

4.800 Duitse soldaten worden permanent gestationeerd in Litouwen

Duitsland is begonnen met het inzetten van troepen bij NAVO-bondgenoot Litouwen, waarbij de minister van Defensie van het land dit een “belangrijke stap” noemt.

Het is voor het eerst sinds de Tweede Wereldoorlog dat Duitse soldaten permanent buiten het land zijn gestationeerd.

Als reactie op de veranderende veiligheidssituatie in Europa beloofde de Duitse regering een gevechtsklare en onafhankelijk capabele gevechtseenheid naar Litouwen te sturen. Het gaat hier dus om een Duitse actie die los staat van verdere militaire EU- of NAVO-plannen.

Volledig operationeel in 2027

De brigade zou in 2027 volledig operationeel moeten zijn, meldde het Duitse persbureau dpa. Daarmee is een permanente aanwezigheid gepland van ongeveer 4.800 soldaten en ongeveer 200 burgerleden van de Bundeswehr, die hun gezinnen kunnen meenemen.

Het jaar 2027 wordt vaker genoemd door hoge legerofficieren en ministers van defensie van EU-lidstaten. Zie hiervoor ook mijn eerdere artikel op Indepen.

Duitse leger wil weer de trots van Europa worden volgens minister van Defensie

Op 5 april kondigde Boris Pistorius, minister van Defensie, een plan aan om het militaire commando van Duitsland te stroomlijnen en te reorganiseren, als onderdeel van de inspanningen om de strijdkrachten van het meest bevolkte Europese lid van de NAVO ‘oorlogsgeschikt’ te maken. Lagere en middelbare schoolkinderen krijgen ook onderwijs in oorlogsvoering en het belang van een sterk leger.

Pistorius heeft vanaf januari dit jaar regelmatig gewezen op het gevaar van een mogelijk toekomstige Russische aanval op een NAVO-land.

Hij heeft herhaaldelijk gezegd dat het Duitse leger ‘oorlogsvaardig’ moet worden, een woordkeuze die vele Duitsers schokkend vinden, gezien de ervaringen van het land na de Tweede Wereldoorlog.

In 2022 beloofde Olaf Scholz de Duitse defensie-uitgaven te verhogen tot een NAVO-doelstelling van 2 procent van het bruto binnenlands product, een niveau waar Duitsland, net als een aantal andere landen, lang niet aan had voldaan. Hij zette een speciaal fonds op van 100 miljard euro extra om de Bundeswehr te moderniseren.

Ook Nederland moet zich voorbereiden op de ontvangst van lijkzakken

Demissionair minister voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking, Geoffrey van Leeuwen, maakte het op 8 april nog wat bonter met de uitspraak dat Nederland eraan zal moeten wennen dat het mogelijk een hoge prijs betaalt voor zijn veiligheid en welvaart. “Ook als die wordt gemeten in burgerslachtoffers of bodybags.” Hiermee bedoelt hij dat er in de naaste toekomst doden kunnen vallen, onder burgers of militairen, aldus persbureau ANP.

Wennen aan dit idee is nodig omdat Europa niet langer kan leunen op de Verenigde Staten, zei de minister in een toespraak op de Universiteit Leiden. Maar het is ook nodig om een signaal af te geven aan landen als China, Rusland en Iran dat het Westen zijn belangen zal verdedigen.

Oekraïne is slechts het begin

Het Poolse ‘Centre for Eastern Studies’ (OSW), onderdeel van het ministerie van Defensie, stelt in deze documentaire dat de inval in Oekraïne slechts het begin is van een veel groter Russisch – Chinees plan om de Verenigde Staten ‘op te ruimen’ als dominante wereldmacht. De VS-hegemonie moet worden vervangen door de combinatie China-Rusland-Europa. De eerdergenoemde documentaire legt uit hoe dat in zijn werk zou moeten gaan en op welke termijn. In die planning komt ook het jaar 2027 weer naar voren als het jaar waarin de oorlog waarschijnlijk losbarst.

Persoonlijk naschrift

De wereld, en vooral de westerse wereld, is de afgelopen jaren opgeschrikt door de ene extreme gebeurtenis na de andere. Het begon in 2019 met de door de EU afgekondigde Klimaatcrisis die tot wereldvernietiging kan leiden, in 2020 kwam de (eveneens wereldwijde) coronacrisis, in 2022 de Rusland-Oekraïne oorlog, in 2023 de Israël-Gaza oorlog en als sausje daaroverheen een alomvattende dreiging van een wereldwijde financieel-economische crisis als gevolg van het jarenlange opbouwen van schulden door wanbeleid van centrale banken.

Het wordt gepresenteerd als een opeenvolging van pure pech, maar achter al deze mondiale ellende is wel degelijk een breder politiek wanbeleid te herkennen. Wanbeleid als gevolg van een gebrek aan acceptatie dat de westerse wereld haar eigen kaarten heeft verspeeld en nu probeert de rest van de wereld op de blaren te laten zitten van dat eigen wanbeleid.

Voormalig CIA-analist en klokkenluider John Kiriakou bevestigde op 23 maart 2024, in een interview met Fault Lines, dat WikiLeaks oprichter Julian Assange drie maanden eerder een schikkingsaanbod van de Verenigde Staten heeft afgeslagen. De Australische online-uitgever, die sinds 2019 in een uitleveringsproces verwikkeld is met de VS, zou in ruil voor zijn vrijheid hebben moeten bekennen dat de hem voorgeworpen aanklacht van spionage terecht was.

De bevestiging van Kiriakou volgde op berichten in de Wall Street Journal en Consortium News van 20 maart dit jaar, waarin gewag werd gemaakt van schikkingsonderhandelingen tussen de VS en de online-uitgever. Dit bericht werd vrijwel direct door een de Amerikaanse advocaat van Assange, Barry Polack, tegengesproken: “Aangezien het voor advocaten van de heer Assange ongepast is te reageren terwijl de zaak nog bij het Britse gerechtshof ligt, kan alleen gesteld worden dat wij geen indicatie gekregen hebben dat het Amerikaanse ministerie van Justitie de zaak wenst op te lossen en dat de Verenigde Staten met dezelfde vastbeslotenheid voortgaan om Assange op basis van alle 18 aanklachten uitgeleverd te krijgen en hem 175 jaar gevangenisstraf op te leggen.” Het ministerie zelf heeft niet op de berichten gereageerd.

Hoewel Assange al vijf jaar in vrijwel eenzame opsluiting in Londen verkeert (op 11 april 2024 begint hij aan zijn zesde jaar) en zijn (mentale) gezondheid slecht is, verwierp Assange het voorstel. “Hij zei niet alleen ‘Nee’, maar ‘Nee, nooit’ (‘Hell, no!’)”, aldus Kiriakou. Assange weigert verantwoordelijk gehouden te kunnen worden voor eventuele toekomstige vervolgingen van journalisten. De schuldverklaring zou impliceren dat het bedrijven van journalistiek voortaan per definitie aangemerkt kan worden als spionage. De desastreuze precedentwerking die van deze schikking uit zou gaan, zou betekenen dat iedere verslaggever die oorlogsmisdaden en andere misdrijven van de Amerikaanse overheid aan het licht wil brengen, waar hij zich ook ter wereld bevindt, eveneens op basis van de Espionage Act vervolgd zou kunnen worden.

De spionageaanklacht van de Verenigde Staten stoelt op de gedachte dat artikelen die overheid kritische en -gevoelige informatie onthullen, gelezen kunnen worden door terroristen. Journalistiek wordt daarmee geclassificeerd als het doorgeven van geheime informatie aan vijandelijke machten. Voor spionageactiviteiten geldt in de Verenigde Staten de doodstraf, althans, tijdens oorlogstijd. De vraag is in hoeverre het conflict in Oekraïne (waaraan de Verenigde Staten continu geld, wapens en/of mankrachten leveren), of de oorlog in Afghanistan of Irak (met terugwerkende kracht) bij de berechtiging van Assange als de doodstraf-legaliserende oorlogssituatie zal worden opgevat.

Inmiddels is er een tweede schikkingsvoorstel gedaan, de ‘plea deal’ waarover de Wall Street Journal en Consortium News berichtten. Assange wordt nu gevraagd schuld te bekennen aan het verkeerd behandelen (‘mishandling’) van geheime informatie. Dit geldt als een veel minder zwaar misdrijf dan spionage, maar valt wel in dezelfde juridische categorie. De maximale straf die hiervoor gegeven kan worden is vijf jaar, precies de tijd die Assange inmiddels al in de Londense Belmarsh gevangenis heeft uitgezeten. Net als in het eerdere voorstel zou Assange, in ruil voor zijn bekentenis, het Verenigd Koninkrijk moeten verlaten en zich als een vrij man in zijn geboorteland Australië mogen vestigen, aldus Kiriakou. Assange en zijn advocatenteam hebben gezegd het voorstel in overweging te nemen.

Julian Assange is de enige journalist, een buitenlander bovendien, bij wie de Espionage Act daadwerkelijk tot een strafproces heeft geleid. Tot nog toe heeft de First Amendment van de Amerikaanse The Bill of Rights de persvrijheid gegarandeerd en journalisten beschermd. De pogingen hem als spion te bestempelen zijn uitzonderlijk te noemen. Assange is geen Amerikaanse staatsburger, heeft nooit in of voor de Verenigde Staten gewerkt, noch ooit een geheimhoudingsverklaring of andere overeenkomst met de Verenigde Staten ondertekend. Hij publiceerde documenten die hem door met name klokkenluiders werden toegestuurd. Dit geldt in de journalistiek als een normale ‘behandeling van informatie’.

De uitleveringszaak gaat om de in 2010 door Chelsea (toen nog Bradley) Manning gelekte documenten en video’s, waaronder de Afghan War Diary, Iraq War Logs en video Collateral Murder. Andere mediakanalen, zoals de New York Times, zijn voor het publiceren van dezelfde informatie niet vervolgd. Cryptome.org publiceerde de informatie zelfs zonder persoonsnamen geredigeerd te hebben. Ook dat medium is nooit aangeklaagd. Obama verleende Manning in 2016 gratie. In 2019 werd ze opnieuw gearresteerd omdat ze weigerde tegen Assange te getuigen. De rechter sprak haar in 2020 weer vrij. De Verenigde Staten lijken het specifiek op Assange en diens denkbeelden gemunt te hebben en lijkt het dus om een politiek proces te gaan.

Opvallend is dat zes dagen na het verschijnen van het artikel in de Wall Street Journal, het Britse gerechtshof aankondigde direct de volgende dag uitspraak te doen met betrekking hoger beroep verzoek van Assange. De uitspraak bleek een voorlopige: Assange mag in hoger beroep gaan op drie van de negen aangedragen gronden, mits de Verenigde Staten vóór 17 april geen acceptabele garanties kunnen geven die de drie gronden zouden opheffen. Terwijl Assange de schikking overweegt, bereiden beide partijen zich voor op de volgende zitting, gepland voor 20 mei 2024.

Oekraïne wil graag zo snel mogelijk lid worden van de NAVO en de EU. Om dat proces te versnellen is Zelensky (al voor de oorlog met Rusland) begonnen met een aantal hervormingen door te voeren, bijvoorbeeld in het arbeidsrecht om daarmee de westerse multinationals zo min mogelijk in de weg te zitten. Ook de Grondwet en de wetten op grondeigendom worden aangepast. De vraag daarbij is wie hiermee gediend zijn. De Oekraïners zelf niet zozeer. Meer de buitenlandse multinationals op zoek naar nieuwe wingewesten.

Hoe Zelensky zijn land voorbereidt op een toetreden tot de EU

Het Oekraïense parlement heeft, op voordracht van Zelensky in 2019, de parlementaire immuniteit afgeschaft en werkt aan verschillende grondwetswijzigingen om het land voor te bereiden op toetreding tot de EU en de NAVO. Hoewel sommige voorstellen populair zijn, zijn ze verwerkt met weinig inbreng van de bevolking en belanghebbenden. De door Zelensky voorgestelde wijzigingen blijken vaak niet duidelijk en kunnen het parlement mogelijk verzwakken en een toch al machtige president in een nog sterkere positie brengen, aldus ConstitutionalNet.

Nieuw Oekraïens arbeidsrecht om westerse bedrijven tegemoet te komen

Het Oekraïense parlement heeft twee nieuwe, radicale maatregelen inzake de arbeidsmarkt aangenomen, wat de vrees veroorzaakt dat veel Oekraïners hun arbeidsrechten permanent zullen verliezen. In de twee wetten die op 22 juli 2022 werden aangenomen, stemden parlementsleden voor het onttrekken van tot 70 procent van de beroepsbevolking aan de nationale arbeidswetgeving. Dit houdt in dat die nationale arbeidswetgeving of arbeidsbescherming niet langer van toepassing is op werknemers van kleine en middelgrote ondernemingen, aldus Social Europe

Zelensky’s wetsontwerp 5371 werd eerder bekritiseerd door de Internationale Arbeidsorganisatie (ILO) van de Verenigde Naties, evenals door Oekraïense en Europese vakbonden, op grond van het feit dat het ‘inbreuk zou kunnen maken op internationale arbeidsnormen’.

Een vooraanstaand lid van de partij van Zelensky beloofde in juli 2022 een nog verdere liberalisering van de Oekraïense arbeidswetgeving. “Dit zijn wetsontwerpen waar het internationale bedrijfsleven op zit te wachten, wetsontwerpen die de belangen van alle ondernemers beschermen”, schreef parlementslid Danylo Hetmantsev.

Verbieden van elf politieke partijen en sluiten van commerciële tv-zenders

Op 20 maart 2022 berichtte de Engelse krant The Guardian, dat Zelensky per decreet elf politieke partijen heeft verboden die banden met Rusland onderhouden. Op 8 juli 2024 werden alle commerciële tv-zenders afgeschaft en één centrale staatszender ingevoerd, aldus de Amerikaanse nieuwszender NPR.

Ik vroeg een in ons dorp verblijvende Oekraïense vluchteling wat zij van al deze veranderingen in haar thuisland vond. Met een vermoeide glimlach antwoordde ze me dat dit de tol is om Oekraïne aantrekkelijk te maken voor Europese en Amerikaanse multinationals. “Minder rechten voor werknemers en minder kans op onrust via allerlei niet door de staat gecontroleerde media, maken ons land veel aantrekkelijker voor buitenlandse investeringen. Wij hebben het er graag voor over!”

Ondertussen neemt de populariteit van Zelensky aanzienlijk af in eigen land, aldus het Amerikaanse blad Newsweek. In de loop van 2023 nam deze af van 84 procent naar 62 procent. Dat heeft ook te maken met de inmiddels meer dan 50.000 doden die het land telt sinds de uitbraak van de oorlog en het feit dat er geen enkel uitzicht op vrede is.

De EU riskeert een Derde Wereldoorlog voor Oekraïne, maar in wiens belang?

In 2021 werd er al een strategische overeenkomst tussen de EU en Oekraïne getekend om toegang tot Oekraïense grondstoffen te verkrijgen, die volgens de EU van levensbelang zijn voor het realiseren van haar lange termijnstrategie en het waar kunnen maken van de Green Deal. Die strategie geldt vooral voor de grondstoffen in het gebied dat momenteel door de Russen bezet wordt.

Het EU-beleid om Oekraïne te steunen, zal een ongekende recessie en mogelijk een bredere oorlog in Europa veroorzaken. Dat moeten we er met z’n allen voor over hebben, zo lijkt het.

De door de EU besloten energieboycot heeft inmiddels tot forse inflatie in de EU geleid. Nederland en Duitsland behoren daarbij tot de landen met de hoogste inflatie. Dit zal bij een grote groep van de bevolking tot armoede leiden zoals we sinds de Tweede Wereldoorlog niet meer hebben meegemaakt. De nieuwe steunpakketten van vele miljarden euro’s ten spijt.

De vraag is altijd hoe de kosten versus de baten uit zullen vallen. Kijkend naar hoe de EU met de eigen financiën omgaat, zou die balans weer dramatisch in het nadeel van de Europese bevolking uit kunnen vallen.

Des te meer reden om in juni 2024 te gaan stemmen voor een heel andere bezetting dan het huidige Europese Parlement.