Het Openbaar Ministerie lijkt selectief bij het vervolgen van politici

‘Het volk spreekt’ luidt de titel van het Jaarboek Parlementaire Geschiedenis 2017. In 2017 was het 100 jaar geleden dat het algemeen kiesrecht werd ingevoerd. “Burgers kregen een stem, maar voelden zich van meet af aan niet gehoord” staat er in de omschrijving van het jaarboek. Het referendum was een kortstondig leven beschoren en sindsdien rest ‘het volk’ alleen nog handtekeningenacties, burgerinitiatieven of de media als middel om de politiek alert te maken op maatschappelijke problemen of aandacht te vragen voor prangende zaken. Deze handtekeningenacties worden door ‘het volk’ ook gebruikt om aangiftes gewicht te geven. Volgens het Nederlandse recht is het niet mogelijk om collectief aangifte te doen, maar is het wel mogelijk om met zogenaamde ‘ondersteuningsverklaringen’ gewicht in de schaal te leggen om de rechterlijke macht duidelijk te maken dat het geen actie van een eenling is. De ‘minder, minder’-uitspraak van Geert Wilders leverde maar liefst 6.474 handtekeningen op, en Wilders is 10 jaar lang bezig geweest met de juridische afhandeling nadat het Openbaar Ministerie (OM) de aanklacht gegrond had verklaard. Het kort geding tegen Thierry Baudet in november 2021 inzake een aantal Twitterberichten, waarin hij de coronamaatregelen vergeleek met de Holocaust, werd binnen een maand opgepakt en afgehandeld door het OM, waarna een veroordeling volgde. Meest recent is de aangifte tegen Willem Engel in december 2021, met 22.000 handtekeningen zo’n 3 keer meer ‘gewicht’ dan bij Wilders. Ook hier pakte het OM de zaak binnen 4 maanden op.

Maar er is iets vreemds aan de hand… In december 2021 is er een handtekeningenactie geweest ter ondersteuning van een aangifte tegen Hugo de Jonge wegens het aanzetten tot (onder andere) discriminatie. Iedereen zal zich ongetwijfeld de polarisatie tussen gevaccineerden en ongevaccineerden herinneren, en deze werd mede en met name gevoed door uitspraken van Hugo de Jonge. De aangifte werd tevens ondersteund door maar liefst 70.000 handtekeningen, 10 keer zo veel als de aangifte tegen Wilders en een absoluut record tegen één persoon. Maar het OM is stil… Indepen is erin gedoken om na te gaan of het OM deze zaak wellicht al stilzwijgend geseponeerd heeft. De officiële aangifte tegen Hugo de Jonge is gedaan op 10 januari 2022 en de ontvangst van de aangifte is door het OM bevestigd, dus daar is niets misgegaan.

Op 21 februari hebben de initiatiefnemers bij het OM geïnformeerd naar de status. Hen werd de toezegging gedaan dat de officier van justitie binnen enkele weken antwoord zou geven. Op 17 maart 2022, ruim 2 maanden later, toonde het OM interesse in het verificatieproces- en -rapport om overtuigd te worden van de geldigheid van de aangeleverde ondersteuningshandtekeningen. Op 28 maart 2022 volgde nog een verzoek tot aanvullende informatie. Daarna werd het weer stil. Op 5 mei 2022 hebben de initiatiefnemers het OM nog maar eens gemaild; het zal bij het OM toch niet aan hun aandacht ontsnapt zijn? Weer geen reactie. Op 23 mei 2022 is het OM nogmaals herinnerd aan het feit dat er sinds januari een aangifte ligt. Tot op heden (juni 2022) is er nog altijd geen reactie van het OM, behoudens een korte reactie op 30 mei 2002, maar die was gelijk aan die van 21 februari 2022. En dat is vreemd, heel vreemd.

In Nederland hanteren we voor een groot deel de ‘trias politica’, de scheiding van de wetgevende, uitvoerende en rechterlijke macht. Bijvoorbeeld de rechtspraak mag niet door de politiek beïnvloed worden of zich door politieke ideeën laten leiden, en dat is maar goed ook. Dat er 5 maanden na aangifte, ondersteund door een absoluut record van 70.000 ondersteuningsverklaringen, nog altijd geen zinnig antwoord is betreffende deze zaak, is heel vreemd. Bij Wilders, Baudet en Engel was het OM aanmerkelijk sneller overtuigd van het belang van de zaak. Als het juridisch ‘complex’ zou liggen bij De Jonge dan was dit al eerder medegedeeld dan de reeds verstreken 5 maanden, dus dat kan het ook niet zijn. Hugo de Jonge werd door Justitie al twee keer eerder op de vingers getikt omdat hij de wet aan het overtreden was door het rekken van de WOB-verzoeken, zou het OM hem niet te veel lastig willen vallen? Gelukkig kent de wet nog een zogenaamde artikel 12 Sv-procedure waardoor het OM wettelijk verplicht wordt de zaak op te pakken, dus dat zal niet lang meer op zich laten wachten. Klassenjustitie werkt een zo goed mogelijke scheiding van de drie machten immers alleen maar tegen.