Binnenland
Hernieuwbare energie leidt tot vernietiging van natuur

De geplande energietransitie naar ‘hernieuwbare’ energie, zoals wind, zon en biomassa, zal leiden tot substantiële schade aan ecosystemen wereldwijd. Een studie, gepubliceerd in Nature (1) vergeleek het landgebruik van de belangrijkste energiesystemen en concludeerde dat de grootschalige inzet van ‘renewables’ om ‘net-zero’ te bereiken, onvermijdelijk zal leiden tot massale vernietiging van natuur en milieu, met een zesvoudige toename van de milieuschade tegen 2050.
De EU streeft naar ‘net-zero’ CO2 uitstoot in 2050, maar dat zou met de geplande maatregelen wel eens een hoge prijs met zich mee kunnen brengen en natuur en milieu grote schade berokkenen. Veel landen, waaronder Nederland, hebben de weg gebaand om nog meer windturbines en zonnepanelen te installeren, zonder rekening te houden met de impact op natuur, milieu en de omwonenden. Ondanks de overduidelijke nadelen van ‘hernieuwbare energiebronnen’ (4, 5-9), heeft de EU besloten vol te gaan voor dergelijke energiesystemen, terwijl kernenergie slechts een ondergeschikte rol in onze elektriciteitsvoorziening moet spelen. De Noordzee is al opgeofferd en is veranderd in een industriële stroomproducent, terwijl ngo’s als Greenpeace en WWF zwijgen. Uit die geïmplementeerde mitigatiemaatregelen wordt duidelijk dat politici, maar ook ngo’s samen met klimaatactiegroepen zoals Urgenda, bereid zijn bossen, land en leefgebieden van wilde dieren op te geven voor de onrealistische en ineffectieve ‘net-zero’ agenda. De consensus lijkt te zijn dat ‘hernieuwbare energiebronnen’ de beste manier zijn om het klimaat, de biodiversiteit en onszelf te redden van een ‘verwoestende en gevaarlijke’ opwarming van de aarde. Dat die opwarming gemiddeld slechts 1,2 °C bedraagt sinds de industriële revolutie (2), en er geen enkel wetenschappelijk bewijs bestaat dat deze opwarming ‘verwoestend en gevaarlijk’ is, integendeel (3), mag het pretbeleid niet deren.
Zes keer meer schadelijke gevolgen
In een Nature studie, gepubliceerd in december 2022, vergeleken wetenschappers van de Noorse Universiteit voor Wetenschap en Technologie (NTNU) en het Grenoble Institute of Technology het landgebruik van alle belangrijke energiesystemen, waaronder biomassa, wind, zon, waterkracht, gas en kernenergie (1). In de studie analyseerden ze bijna 900 elektriciteitscentrales wereldwijd en berekenden de energiedichtheid, d.w.z. de opgewekte energie per vierkante kilometer oppervlak, die door de centrale in beslag werd genomen, inclusief de benodigde infrastructuur. Eerder toonden experts in de industrie, bijvoorbeeld prof. Jonny Hesthammer, voormalig geoloog, al aan dat ‘renewables’ niet echt hernieuwbaar zijn: ze verbruiken veel materialen, vooral metalen, zijn slecht recyclebaar, terwijl ze ook veel ruimte innemen (4) .
Biomassa: de meest landinefficiënte optie
Deze conclusie wordt nu bevestigd in de Nature studie: zogenaamde ‘renewables’ hebben een enorme invloed op ecosystemen vanwege hun grote oppervlaktegebruik, wat leidt tot een zes keer grotere impact op natuur en milieu tegen 2050, als het energieneutrale plan wordt uitgevoerd. Ter vergelijk: Als de plannen om vooral wind en zon als energiebron in te zetten, dan zou een gebied ter grootte van de EU nodig zijn om de wereld van voldoende elektriciteit te voorzien. Als daarentegen kernenergie de enige elektriciteitsbron zou zijn, zou een gebied van ongeveer een derde van Nederland voldoende zijn.
Van alle ‘hernieuwbare energiebronnen’ heeft biomassa het meeste land nodig, stelt de studie. Daarnaast is het contraproductief om bossen te verbranden, zelfs oude bossen worden niet gespaard, om de CO2-uitstoot te verminderen. Windenergie op land komt op de tweede plaats als meest land-inefficiënte bron, gevolgd door windenergie op zee, zonne-energie en waterkracht. De benodigde infrastructuur, zoals wegen, maar ook de kabels om de opgewekte elektriciteit te transporteren zorgen voor extra schade. Zonne-energie, een ‘renewable’ die het minste land nodig heeft, beslaat toch nog 35 maal zoveel oppervlak als kernenergie. Windenergie op land is de grote ‘winnaar’ en heeft een duizelingwekkend 350 keer groter oppervlak nodig.
Enorme milieuproblemen
De keuze voor deze niet-duurzame hernieuwbare energiebronnen is nog moeilijker te verdedigen als rekening wordt gehouden met de extra schade door mijnbouw voor mineralen en ontbossing om balsahout te oogsten voor de windturbinebladen. Dit leidt tot enorme milieuproblemen, slavenarbeid en ontbossing in de tropen (5, 6). Bovendien maakt de gedocumenteerde sterfte van vogels, vleermuizen en vooral insecten, veroorzaakt door windturbines (7-9), windenergie een nog minder wenselijke optie. Helaas wordt ook dit feit genegeerd door toonaangevende ngo’s.
Echte milieucrisis
Vreemd genoeg beweren zowel milieugroeperingen als klimaatactiegroepen dat de zogenaamde ‘klimaatcrisis’ zal leiden tot een ‘biodiversiteitscrisis’. De huidige milde opwarming zal volgens hen een verwoestende impact hebben op de biodiversiteit (geen bronnen!). De huidige studie maakt echter duidelijk dat het oplossen van de klimaatcrisis door de ‘net-zero’ plannen resulteert in een echte milieucrisis, niet veroorzaakt door klimaatverandering, maar door niet-duurzame mitigatiemaatregelen, zoals voorgeschreven door politici. In dat kader is het gewoon onbegrijpelijk dat Greenpeace en WWF momenteel de Europese commissie aanklagen en zich verzetten tegen het opnemen van aardgas en kernenergie als ‘groene’ investeringen. Deze organisaties hebben zich gekeerd tegen hun oorspronkelijke missie: de bescherming van natuur en milieu. Ze zijn in hun mateloze CO2 tunnelvisie een vijand geworden van natuur en biodiversiteit.
Van high-density naar low-density energieopwekking
De geplande energietransitie is dwaas, ook in historisch perspectief: het komt neer op een verschuiving van energiebronnen met een hoge dichtheid, zoals fossiele brandstoffen en kernenergie, naar energiebronnen met een lage dichtheid, zoals wind en zon. Het omvat zelfs de terugkeer naar een oude en zeer destructieve energiebron: bossen. De auteurs van de studie stellen in een ander artikel (10): “De industriële revolutie was in zijn tijd een uitweg uit de milieucrisis en de ontbossing. In plaats daarvan werd het beschermen en genieten van het bos meer een prioriteit. Maar vandaag zijn we helaas het milieu aan het aantasten en creëren we dezelfde problemen.’
Kernenergie is de beste optie
De auteurs concluderen dat het gebruik van echt duurzame energie onder de radar is gebleven en dat er meer aandacht moet komen voor het ruimtebeslag van energiesystemen. Hun studie maakt het meer dan duidelijk: kernenergie is verreweg de meest milieuvriendelijke optie voor elektriciteitsopwekking, de ‘renewables’ zijn de grote verliezers. Het oplossen van de virtuele ‘klimaatcrisis’ met behulp van ‘hernieuwbare energiebronnen’, zoals politici, met steun van ngo’s, hebben besloten zal zonder enige twijfel grote schade voor natuur en milieu betekenen.
- https://www.nature.com/articles/s41598-022-25341-9
- https://www.drroyspencer.com/latest-global-temperatures/
- https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0040162520304157
- https://energy.glex.no/feature-stories/area-and-material-consumption
- https://www.euronews.com/green/2022/02/01/south-america-s-lithium-fields-reveal-the-dark-side-of-our-electric-future
- https://www.instituteforenergyresearch.org/renewable/the-environmental-impact-of-lithium-batteries/
- https://www.nature.com/articles/s41559-018-0707-z
- https://www.researchgate.net/publication/348790564_Insect_fatalities_at_wind_turbines_as_biodiversity_sinks
- https://windmillskill.com/blog/wind-farms-slaughter-kept-hidden-public
- https://norwegianscitechnews.com/2023/04/new-study-indicates-nuclear-power-causes-least-damage-to-nature/
Binnenland
Natuurboer- in-nood ironisch genoeg buurman van machtig WEF

Natuurboer Marcel van Silfhout heeft ironisch genoeg het World Economic Forum (WEF) als buurman gekregen: ‘Ik ben niet gediend van synthetisch voedsel uit 3D-printers’
Europarlementariër Rob Roos (JA21) vindt het nogal een toeval dat notabene natuurboer en oud-onderzoeksjournalist Marcel van Silfhout in Wageningen de ‘buurman’ is van het machtige, steenrijke WEF, die er met de universiteit van Wageningen zijn hoofdkwartier inrichtte om precies daar, aan de rand van de Veluwe, nieuwe kunstmatige fabrieksvoeding te bedenken om de wereldbevolking mee te gaan voeden.
Dat alles wordt gesteund door miljardairs zoals Bill Gates en ngo’s die er miljoenen euro’s in pompen, met als doel een plantaardige eiwitrijke voedseltransitie te realiseren, zonder ook maar enige veeteelt. Weg landbouwhuisdieren, terwijl we daar al duizenden jaren mee samen leven.
Het contrast tussen die kleine oprechte boer achter GraanGeluk en die grote machtige partijen is enorm. ,,Het is ironisch dat juist een boer die natuurlijk voedsel produceert, wordt ingeruild voor fabrieken waar straks kunstmatig voedsel geproduceerd wordt’’, zegt Rob Roos die zelf al zestien jaar alleen natuurlijk voedsel eet. Hij koestert ook de gangbare landbouw. ,,Dat gaat van generatie op generatie. Boeren zijn óók rentmeesters’’, zegt hij. Eten moet vooral betaalbaar blijven, vindt hij.
Foodvalley
Op letterlijk een steenworp afstand van de akkers van GraanGeluk van Van Silfhout explodeert momenteel in de Gelderse Vallei ook nog eens de Foodvalley. Grote internationale bedrijven zoals Unilever en Friesland Campina werken er met het WEF en de WUR (Wageningen University) samen om de globalistische uitrol van krekelmeel, kweekvlees, genetisch gemodificeerd voedsel te creëren en om er recepten en producten mee te bedenken. En dat is allemaal om natuurlijk vlees in de ban te doen en de door ons benodigde eiwitten uit ander, modern fabrieksvoedsel te halen, welke vaak vol zitten met chemische additieven en smaak -en kleurstoffen.
Op de individuele situatie rond GraanGeluk kan de Europarlementariër Rob Roos niet reageren, omdat hij de feiten onvoldoende kent. Maar, zegt hij: ,,Ik ben van mening dat natuurlijk voedsel essentieel is en een grote bijdrage kan leveren aan het voorkomen van westerse ziektes zoals obesitas en hart en vaatziektes. Ikzelf ben daarom zestien jaar geleden overgeschakeld op uitsluitend natuurlijk voedsel. Ik eet niets waar E-nummers in zitten. En ik ben zeker niet gediend van voedsel uit 3D-printers.’’
Synthetisch eten
Van Silfhout, die lang een gerenommeerd onderzoeksjournalist was bij Zembla en KRO’s Reporter, schreef in 2016 voor Follow The Money bizar genoeg zijn laatste verhalen over de misstanden in de voedingsindustrie en het oprukken van synthetisch eten. Deze industrie wordt nu doorontwikkeld en ironisch genoeg bij zijn buren in Ede/Wageningen. Nu is zijn geboortestad zelfs de locatie voor het WEF-gelieerde mondiale hoofdkantoor, van Davos-man Klaus Schwab.
,,Mijn conclusie destijds was dat al ons eten binnen een paar jaar gemaakt zou gaan worden van poeder en water. ‘We gaan naar 3D-eten’. Synthetisch food.’’
Aan elkaar gelijmd met bijvoorbeeld eetbaar behangplaksel: methylcellulose. ,,Dat vult wel, maar het is nul voedzaam, er zitten geen enkele nutriënten of mineralen in, het is puur fake food.”
Van Silfhout waarschuwt dat Europa en de VS doorslaan in klimaatangst. Nog even en we krijgen ook hier het Chinese social creditsysteem. De CBDC (central bank digital currency) is misschien nog enger dan de huidige Chinese communistische variant al is: een 24/7 tot op het individu door ontwikkelde wereldwijde gemonitorde en gecontroleerde voedselvoorziening.
,,Ze kunnen jouw behoefte fine tunen, waarbij jíj op maat een rantsoentje per week van de overheid krijgt’’, stelt hij in dat enge scenario, en dat alles bezorgd aan je huis, via Amazon-drones van Bill Gates en Microsoft.
,,Je kunt het een complottheorie noemen. Maar theorie betekent niets meer of minder dan: dit is mogelijk. Wat je nu al hoort, is het idee om een fiscale taks te zetten op al ons vlees.’’
Chemische voedselwereld
Van Silfhout, die vanuit zijn passie landbouw bedrijft zoals het al 7000 jaar bedreven wordt op de Gelderse Veluwezoom en de Utrechtse Heuvelrug, vindt dat de mensheid dichtbij het normale ecologische kringloopverhaal moet blijven. ,Als we met zijn allen naar een synthetische chemische voedselwereld gaan, waar zijn we dan mee bezig?”
Het WEF, die nu als zijn ‘buurman’ bij de universiteit in Wageningen voet aan wal gekregen heeft, vindt hij vanuit het totaal gebrek aan democratisch mandaat ronduit eng. ,,Ik heb een bloedhekel aan de combinatie global en top-down. En dit is een globalistische top-down beweging in extreme vorm.”
“Ik ben een lokalist,” zegt hij. ,,Ik denk dat we juist onze lokaal-regionale maatschappij, ecologie en economie moeten herbouwen en af moeten van het wereldwijd gesleep van ‘ons’ voedsel.’’
Grote zorgen heeft Europarlementariër Rob Roos ondertussen over het oprukkende en dwingende grote geld in de voedingsindustrie. En over de funding van de Universiteiten, zoals in Wageningen. ,,De voedseltransitie wordt gesteund door filantropen, maar er zit gewoon een belang achter. Op deze manier is het geen onafhankelijke wetenschap meer maar gestuurde wetenschap. Daar zit wel mijn zorg’’, zegt hij. ,,We moete democratische keuzes opzij gaan zetten voor een agenda van mondiale oligarchen, ngo’s en filantropen.’’
Binnenland
Reddingsactie: natuurboer ziet droom de vernieling in gaan

Soms is dringend hulp nodig, moet je met de pet rond. Het oer-Hollands natuurboerenbedrijf GraanGeluk van Marcel van Silfhout is in nood.
En alleen Graandeelhouders, dus donateurs kunnen hem nog helpen, met pakweg duizend mensen moet dat kunnen lukken.
Dit verhaal gaat nota bene over iets dat we allemaal willen: puur Nederlands brood, speciaalbier en streekpasta. Het gaat over een overheid die ondernemers in het nauw drijft en over het behoud van voedselzekerheid.
,,Het is niet leuk om anderen teleur te stellen. Je voelt de pijn omdat je mensen niet betaalt. Dat is klote”, zegt Marcel, die eerder als onderzoeksjournalist voor tv-programma’s zoals Zembla en Reporter reportages maakte en boeken schreef over misstanden in de landbouw- en voedselindustrie. ‘Uitgebeend, hoe veilig is ons voedsel nog?’ maakte in 2014 furore; zijn conclusies haalden de opening van de kranten en het NOS-journaal.
Na een mooie loopbaan in de journalistiek, gooide hij in 2016 rigoureus het roer om en werd hij vol overtuiging natuurboer, omdat Marcel geloofde in akkerbouw met historische granen zonder gebruik te maken van kunstmest en pesticiden. “Ik wilde het beter doen. Ik ben eigenlijk een natuurbeheerder met boerenland.’’
Dít verhaal is een ode aan de boer. Dit is tevens een liefdesverklaring van mij, de schrijfster van dit stuk, maar voorál een maatschappelijke reddingsactie voor de hard werkende ondernemer achter de stichting GraanGeluk én zijn missie.
Van Silfhout richtte in 2019 in Wageningen de stichting GraanGeluk op. ,,We hebben hier altijd het pittoreske graanlandschap gehad. Op onze zandgronden op de Veluwezoom horen rogge, gerst, haver en boekweit. Ze horen hier gewoon thuis. Dat zijn cultuurhistorische natuurwaardes. Het is niet dat ik hier landbouw aan het bedrijven ben. Nee, ik ben hier natuur aan het bedrijven.’’
Op de 43 hectare akkers, bewerkt door de beste grondwerkers, kan jaarlijks graan worden geoogst om daarmee zo’n 350.000 Nederlandse broden van te bakken. In de Wageningse Stadsbrouwerij wordt er bovendien speciaalbier van gebrouwen, waarmee GraanGeluk drie grote prijzen won.
In 2020 won Gelders GraanGeluk de gouden medaille in de Brussels Beer Challenge, in de categorie voor het Beste Speciaalbier onder de zeven procent.
Van Silfhout won later de Arca Deli Award, een Europese prijs van de Save Foundation voor het behoud van oude gewassen en rassen.
In december sleepte Stichting GraanGeluk de Gouden Mispel in de wacht: een belangrijke prijs, uitgereikt aan personen of organisaties die een uitzonderlijke bijdrage hebben geleverd aan de bescherming of ontwikkeling van het Nederlandse cultuurlandschap.
,,Dat waren hoogtepunten voor GraanGeluk. Dat was gewoon knap. Maar wat nu zo paradoxaal is, is dat we ook die gigantische geldzorgen hebben. Dat is een pijnlijk contrast.’’
Onder invloed van corona en andere tegenslag verdween helaas tijdelijk de flow. De rekeningen liepen op. Funding en giften bleven achter. Daarnaast haalde de provincie Gelderland akkers uit productie om er ‘nieuwe natuur’ van te maken; weg waardevolle akkers.
De mooie graanoogst ging bij GraanGeluk rond Wageningen dóor. De volle velden straalden. Maar financieel loopt het nu vast.
,,Corona heeft me enorm parten gespeeld. Ik heb events nodig, om mensen te inspireren.’’
Maar die positiviteit kwam ernstig onder druk door de lockdowns en andere tegenslagen. Donaties zijn nog ontoereikend en subsidies laten op zich wachten; inmiddels is er gat op de begroting van bijna 35.000 euro.
Ondanks de prachtige resultaten op de akkers, slaat de wanhoop toe. Een droom dreigt in rook op te gaan. Een uniek en baanbrekend boerenbedrijf zal toch het ravijn niet instorten, inclusief lokale voedselzekerheid? Ons eigen eten!
Wij hebben in Nederland ondertussen onze hardwerkende Noordzee-vissers al zien versplinteren. En veeboeren worden haast als milieucriminelen gedemoniseerd.
Maar ook natuurboer Marcel, die juist géén pesticiden of ander gif gebruikt, staat door alle systeemveranderingen en de gegijzelde landbouw zwaar onder druk. Akkers werden opgekocht door de provincie, omdat de overheid biodiversiteit wil.
Terwijl dat júíst is, wat GraanGeluk brengt: de tijd ver vooruit. Met natuurinclusief boeren. Oergranen, zoals Veluwse Kruiprogge. Zwarte Emmer, Spelt en Grijs Brabants Zandboekweit, met daartussen bedreigde inheems akkerflora, zoals klaproos, kamille, korenbloem en akkerogentroost. Vlinders en bijen.
,,Het is woest makend”, zegt Marcel van Silfhout, terwijl hij evenwel trots en vol passie zijn akkers laat zien, die omringd zijn door bos met stoere eiken en wilgen. ,,Je ziet dat ik in gevecht ben met een overheid die maar niet acteert. Je vraagt je haast af of ze nog wel willen dat we in Nederland ons eigen eten produceren.’’
Liefde is magisch. En met Marcel ben ik in een heidevallei geweest. We liepen langs graan, velden vol geluk en wilde bloemen. In de verte klonken Veluwse wolven.
Op een houten bankje zaten we in dat bos, vlakbij dié akkers. Door het lot, God óf toeval in elkaars aura beland. En nu schrijf ik dít stuk.
Het is een bloemlezing over het vasthouden aan idealen. Over een overheid die ook andere ondernemers met lockdowns, fiscale toeslagen, harde klimaat-deadlines en CO2 straffen over de kling jaagt en in het nauw brengt. Over soevereiniteit, solidariteit en voedselzekerheid.
Marcel gelooft rotsvast dat zijn stichting GraanGeluk kan overleven en zelfs nog gigantisch kan groeien, zodra dat gat op de begroting eenmaal is gedicht. Dit is mogelijk als geld binnenstroomt van burgers en andere geldschieters zodat hij kan doorstarten en investeren.
,,Ik wil naar een andere economie toe. Een lokale zelfvoorzienende economie. Wat ook goed is voor de aarde. Lokaal produceren, waarbij we ons graan verkopen aan de plaatselijke bakker en brouwer. Het is veel te risicovol om al ons eten uit het buitenland te gaan betrekken.’’
Om te overleven en door te groeien, heeft zijn stichting GraanGeluk in ieder geval 35.000 euro nodig. Graandeelhouders en andere geldschieters kunnen de stichting redden en daarmee bijdragen aan het behoud van een stuk voedselzekerheid in ons land.
Een ‘Graandeel’ kost honderd euro. Het is daarmee geen stukje bezit. Het is een gebaar van solidariteit naar deze stichting. Het is ook een belangrijk politiek signaal dat wij ónze ondernemers én agrariërs, met ons éígen eten, koesteren en dat wij dit alles willen behouden.
Een kleinere donatie kan ook: het GraanDeeltje .
Geld storten kan via www.graangeluk.nl
Voor de Graandeelhouders is er als gebaar-van-dank een symbolisch pakketje van pasta en graan. En met een nieuwsbrief wordt iedereen op de hoogte gehouden; ook de graandeeltjeshouders.
Binnenland
Pensioenwet: grondwet ondergeschikt aan politiek gewin PvdA en GroenLinks

Is de Grondwet nog in veilige handen bij het Nederlandse parlement? Kortetermijnbelang ging in de senaat bij het stemmen over de nieuwe pensioenwet boven zekerheid over zuiver staatsrechtelijk handelen. Het was nota bene hoogleraar politicologie Ruud Koole (PvdA) die voorkwam dat een twee derde meerderheid nodig was om die wet te aanvaarden.
Zo’n grote meerderheid (in plaats van een meerderheid van 51 procent of meer) is nodig als het parlement over zijn eigen inkomen stemt. Pensioen is uitgesteld inkomen, en SP-senator Tiny Kox kwam er vorige week achter dat iedereen dat tot dan toe over het hoofd had gezien bij het behandelen van de modernisering van de pensioenen. Alleen al over het concrete voorstel was toen meer dan honderd uur gedebatteerd.
Drie hoogleraren staatsrecht onder aanvoering van Wim Voermans stelden in een brandbrief aan de Eerste Kamer dat een twee derde meerderheid noodzakelijk is. Maar onder meer PvdA-senator Koole vond dat het aan de Eerste Kamer zelf is om dat te bepalen. Aangezien minister Schouten (Sociale Zaken en Werkgelegenheid) door wilde pakken, waren er volgens Koole ’twee meningen’, en moest de senaat er dan maar over stemmen. Omdat de PvdA en GroenLinks met de coalitie voor de nieuwe wet zijn, volgens critici het ‘casinopensioen’ voorstel van Rutte-IV, gingen beide partijen voor een gewone meerderheid.
Daarvoor stemde ook Paul Rosenmöller van GroenLinks. Hij is bestuurder van het grootste pensioenfonds van het land, het ABP (van ambtenaren, leraren, politie). Dat is niet integer, vindt hoogleraar staatsrecht Paul Bovend’Eert. Ook Ria Oomen van het CDA draagt volgens hem dubbele petten. Zij reageerde als door een wesp gestoken. “Wij kunnen zelf heel goed bepalen wat integer is!”
De rechter mag wetgeving niet toetsen aan de Grondwet, de Eerste Kamer heeft dat ook niet gedaan. Mogelijk speelde mee dat GroenLinks en PvdA door het strategisch stemmen bij de verkiezingen voor de nieuwe Eerste Kamer samen met Rutte-IV een meerderheid hebben in de senaat, zodat Rutte nu een mogelijkheid heeft om te regeren zonder BBB, de grote winnaar van de Provinciale Statenverkiezingen.
Het is goed gebruik om eerst met de winnaar te gaan praten, maar Caroline van der Plas kan haar hand wel overspelen als ze te veel eist.
Evenwel is het beleid van de VVD-CDA-D66-CU coalitie, die haar meerderheid dankt aan de voorkeurstemmen voor het door de christendemocraten weggejaagde Kamerlid Pieter Omtzigt, de afgelopen jaren voor een béétje GroenLinkser om de vingers bij af te likken. Ook de PvdA gaat helemaal voor dure klimaatplannen, nu partijbaron Frans Timmermans hierover de scepter zwaait in de Europese Commissie. Daarmee ligt samenwerking over links meer voor de hand dan met BBB.
Voor de burgers in Nederland betekent dit dat niet alleen het pensioen van werkenden tussen de 35 en 60 jaar er waarschijnlijk op achteruit gaat, maar eveneens dat de koopkracht nu ook zware tijden tegemoet gaat.
De senatoren die afzwaaien nu de Eerste Kamer wisselt, zullen er geen last van hebben. Dankzij Rosenmöller en Koole is dat mooi even nog snel geregeld.
-
Binnenland1 week geleden
Vertrekkende senaat: farmaceutische belangen boven burgers
-
Binnenland1 dag geleden
Reddingsactie: natuurboer ziet droom de vernieling in gaan
-
Binnenland1 week geleden
Coronawet en pensioenwet, wél voor de burger, maar niet voor politici?
-
Binnenland5 dagen geleden
TNO had maand voor pandemie al nepnieuws-bot gereed
-
Binnenland7 dagen geleden
Als de kat van huis is, dansen de muizen op tafel, vaarwel Kaag!
-
Binnenland2 weken geleden
Vaccinatieschadeclaim, alleen Scrabble vaart er wel bij
-
Binnenland5 dagen geleden
De D66-traan als wapen werkt niet in een lege kerk…
-
Binnenland1 week geleden
Sorry, dit landsbestuur is compleet failliet