Binnenland
Doodsbange moeder toeslagenaffaire in shock nu Raad voor de Kinderbescherming direct met uithuisplaatsing dreigt

De vier kinderen van Sandra (38) moeten volgens de Raad voor de Kinderbescherming onder toezicht worden gesteld vanwege verwaarlozing. Sandra, die juist jarenlang alle zeilen bijzette om haar gezin ondanks de klopjacht door de fiscus én geldzorgen overeind te houden, houdt haar hart vast. De Raad dreigt het roer in haar gezin namelijk opeens zonder pardon over te nemen. Deze dienst dreigt zelfs al intimiderend met uithuisplaatsing, terwijl de gezinstherapie nog niet eens is begonnen.
“Wij houden van onze kinderen. Wij zijn doodsbang ze te verliezen,” slaat ze alarm via deze nieuwssite Indepen. Tegen de macht van de Raad zijn we niet opgewassen, zegt ze. “Ik heb er alles voor over om mijn kinderen te houden.”
Het gezin kan tot 16 juni verweer voeren bij de Raad, die daarna een gang naar de rechtbank maakt om een Ondertoezichtstelling (OTS) te vorderen en een uitspraak te forceren.
De duimschroeven worden nu al meedogenloos en dreigend aangedraaid. ”Indien er binnen drie maanden na de start van de gezinsbehandeling of gezinsopname geen verbetering zichtbaar is, dan zal uithuisplaatsing van de kinderen vermoedelijk de enige manier zijn om de grote zorgen over hen weg te nemen”, schrijft de Raad voor de Kinderbescherming in zijn brief aan de rechtbank. De stukken zijn in handen van deze nieuwssite Indepen.
Sandra, één van de slachtoffers van de toeslagenaffaire, is wanhopig. “Ja, ons gezin is rommelig”, erkent ze, “maar het is liefdevol en voor ons werkt het.”
Haar kinderen zijn 17, 10, 9 en 6 jaar oud. De oudste van het stel zit op het speciaal onderwijs en gaat naar de eindexamenklas vmbo-tl. De jongen wil daarna bij de Koninklijke Landmacht werken.
“Voor zijn testen haalde hij afgelopen jaar eigenlijk alleen maar voldoendes, maar sinds de coronacrisis is hij helaas de motivatie kwijt om naar school te gaan”, zegt Sandra.
“Leerplicht dreigt de knul vanwege spijbelen voor de rechter te slepen”, vertelt zijn moeder over die ándere overheidsinstelling die de zeventienjarige nu opjaagt. Bij dat scenario hangt hem in zijn eindexamenjaar, na de ellende van de coronacrisis, een werkstraf boven het hoofd.
Het tienjarige meisje uit het gezin heeft ondertussen onlangs in de supermarkt twee croissantjes gestolen, en kwam daardoor in het vizier. Kort ervoor ging ze zonder toestemming op avontuur naar de Rotterdamse Lijnbaan, waar ze zonder overleg met haar moeder, lekker eigenzinnig ging bedelen om geld. “Wij zijn arm, wij hebben thuis geen eten”, heeft ze tegen mensen gezegd.
Het zijn de enige twee incidenten rond het kind geweest en ook het meisje gaat gewoon over op school. “Als ik haar vraag: ‘Waarom heb je dat bedelen nou gedaan’, reageert mijn dochter nuffig: ‘Ik heb geen zin om daarover te praten’.”
Het crisisinterventieteam kwam na het bedelen van het meisje direct letterlijk in de keukenkastjes kijken van het gezin. “Maar die stonden vol met boodschappen. Eten is er bij ons thuis ondanks alle geldzorgen altijd genoeg geweest. En de kinderen gaan schoon en met gestreken kleren naar school.”
Maar juist dát wordt door de school bestreden. Weliswaar komen de kinderen altijd met schone kleren de klas in, maar ze ruiken volgens de school niet altijd fris, schrijft de onderwijsinstelling aan de Raad.
De jongste (6) van het gezin, Paul, is bovendien snel overprikkeld in de klas, en dan slaat en stompt hij andere kinderen. Ook zijn zusje (10) weet volgens de school niet altijd goed hoe ze haar emoties moet reguleren.
“Paul is een vrolijke jongen”, schrijft de school evenwel ook aan de Raad, “hij heeft veel behoefte aan beweging.”
De school meldt de Raad bovendien dat de moeder een spil is in haar gezin: “Kracht van de moeder blijft, dat ze opkomt voor haar kinderen. Kracht van de vader is dat hij rust uitstraalt en meer openstaat voor hulp.”
Grote zorg is het gebrek aan structuur in het gezin en het gebrek aan hygiëne.
Sandra, die zich te pletter werkt in de zorg, draait wisseldiensten en maakte in de coronacrisis lange weken om bij te springen op de high care afdeling met doodzieke bejaarden. Haar partner, de vader van de kinderen, werkt in de elektrotechniek.
Jarenlang werd het gezin opgejaagd door de fiscus die deurwaarders inschakelde en loonbeslag legde op kinderopvangtoeslagen die onterecht zouden zijn ontvangen. De huur kon op het dieptepunt van die klopjacht niet meer worden betaald, en het gezin werd daarom zelfs op straat gezet door de verhuurder. Ook water werd een tijd niet meer geleverd, vanwege alle openstaande rekeningen en tienduizenden euro’s aan vorderingen en rekeningen.
”Maar het gaat nu juist beter”, zegt Sandra, die vanwege alle hectiek al veel eerder vroeg om gezinshulp, maar tegen een muur van wachtlijsten aan knalde. De belasting erkent sinds kort dat het gezin niks te verwijten valt en de schulden zijn kwijtgescholden.
Eind goed al goed, bleek helaas maar van korte duur. Want nu dreigt de Raad opeens, na een melding van school, in te grijpen en zelfs de voogdij af te pakken. Jeugdzorg heeft alle zorgen van Sandra weggewoven: “Je moet niet zo zwaar tillen aan die OTS”, zeiden ze, “Jij bent te veel een control-freak.”
De Raad voor de Kinderbescherming gaat bij de rechtbank aankaarten dat, indien de interventie in het gezin na drie maanden nog niet werkt, uithuisplaatsing écht het beste is voor de kinderen.
De Vlaardingse is in shock in welk tempo de Raad intimiderend door blijft walsen. Als geen ander weet ze de dramatische gevolgen van een OTS. Als tienjarige werd ze namelijk uit huis geplaatst vanwege een verslaafde vader. “Het was tijdelijk”, zeiden ze.
Sandra werd evenwel tot haar achttiende van crisisgezin naar gezinsvervangende tehuizen gesleept. Op haar zestiende eindigde ze na een jaar in een gesloten jeugdinrichting in Zetten, omdat er geen goed crisisgezin voor haar was.
Een vreselijke tijd. “Er was in de groep een meisje dat zelfmoord pleegde. En er waren andere meisjes die ramen insloegen, of medewerkers aanvielen en daarna in een isoleercel werden opgesloten. ‘s Nachts huilde ik mezelf in slaap, omdat ik mijn moeder miste.”
De Vlaardingse kwam na een jaar Zetten op een kamerwoonproject terecht met begeleiding van jeugdzorg, maar later werd ze zonder pardon met haar koffertje op straat gezet door diezelfde jeugdzorg. “Nu word je binnenkort 18”, werd erbij gezegd, “dus gaan we afscheid van je nemen.”
Gelukkig had ze toen al een baan in de zorg en werd ze verliefd op Niels, de latere vader van haar vier kinderen.
De hel waarin ze als kind opgroeide onder regie van jeugdzorg, wil ze haar eigen gezin besparen. Ze vecht als een leeuwin.
Maar de Raad voor de Kinderbescherming is meedogenloos. En dreigt tot haar verbijstering zelfs nog voor de gezinsbegeleiding is begonnen al met het doemscenario: uithuisplaatsing.
Wat dan het geweldige alternatief is voor de kinderen na uithuisplaatsing, meldt de Raad in zijn stukken aan de rechtbank niet.
Moeder Sandra vindt de agressie van de Raad stuitend. Ze staat juist open voor hulp, zodat er meer structuur kan komen in haar gezin. Voor de gedragsproblemen van haar kinderen zou ze het liefst voor ieder van hen goede coaching willen. “Gewoon in onze thuissituatie.” Wrang genoeg klopte ze eerder tevergeefs aan voor hulp bij de opvoeding van haar kinderen “Ik heb zo vaak om hulp gevraagd, maar liep en loop tegen wachtlijsten aan. En we kregen eigenlijk nooit wat we nodig hadden: geen begeleiding van de kinderen, maar in plaats daarvan steeds maar praten met mij aan de eettafel, terwijl de kinderen op school waren.”
Om redenen van privacy zijn de namen in dit verhaal gefingeerd.
Binnenland
AIVD over kabinet: opstappen

Volgens inlichtingendienst AIVD kan politiek Den Haag bij veel meer mensen onvrede over de overheid wegnemen, dan alleen bij een kleine groep extremisten. Dat staat in het rapport over ‘anti-institutioneel extremisme’. Zo kan het kabinet veel winst boeken als het zich aan de wet gaat houden en daarnaast verantwoording aflegt over zaken die misgaan.
Dit is het belangrijkste ‘subnarratief’ in het rapport van de inlichtingendienst over de wappies, dat deze week veel stof deed opwaaien.
Openbaarheid van bestuur is een ‘kernprincipe’ voor een functionerende rechtstaat, begint de geheime dienst in de inleiding van het stuk, dat schertsend al het dreigingsbeeld wappies wordt genoemd. Gewelddadig is die beweging niet en er zijn ook geen signalen dat escalatie voor de hand ligt op korte termijn.
De ‘anti-institutionele massa’ krijgt zelfs voor de toon van het debat en de inhoud een paar eervolle vermeldingen van de geheime dienst, valt op. “Deze groep maakt juist veelvuldig gebruik van grondrechten als vrijheid van meningsuiting of demonstratie. Men wordt ook juist aangespoord om zelf onderzoek te doen en een eigen mening te vormen.” Met de verdraagzaamheid, diversiteit en inclusie gaat het ook voorbeeldig, signaleert de AIVD: “In tegenstelling tot bijvoorbeeld het rechts-extremisme, worden binnen het anti-institutioneel- extremisme bepaalde bevolkingsgroepen niet weggezet als minderwaardig of als bedreiging.”
Dat past allemaal in de voorwaarden die je voor een goed functionerende rechtstaat nodig hebt, zo verhaalt het theoretisch kader dat de AIVD op papier zette. De rechtstaat heeft naast wetten en plichten ook een werkproces, bijvoorbeeld. De tweet waarin minister Hugo de Jonge zijn woede uit over de column van Marianne Zwagerman, is langs de meetlat van ‘specifieke procesvoorwaarden’ niet meteen onverdeeld succesvol.
Waarom nu toch een gevaar dreigt rond de wappies? Onder de anti-institutionele-extremisten bevinden zich ook enkele aanhangers van rechtsextremisme, signaleert de AIVD. Die overlap vermengt nu niet, maar dit zou in de toekomst kunnen gebeuren, is de vrees die uit het rapport breed is opgepikt. Gebeurt zo’n vermenging wel, en dan ook nog eens op grotere schaal, dan vormt het ‘narratief van de kwaadaardige elite’ mogelijk op termijn een gevaar.
En dan vond de AIVD nog iets: “Behalve de overlap met rechts-extremisme, zijn er enige, meer verrassende, signalen dat enkele aanjagers binnen het islamitisch-extremisme interesse tonen in het narratief over een ‘kwaadaardige elite’.”
De AIVD blijft vervolgens wel schimmig over het waarheidsgehalte van de claims over de kwaadaardige elite die de wereld bestuurt. Wel claimt de AIVD dat dit verhaal niet klopt. Wat heeft de AIVD als onderzoeksvraag gebruikt? Het gaat om “een ‘kwaadaardige elite’ die de controle heeft over alle instituties in Nederland en de intentie heeft om, met behulp van verzonnen gebeurtenissen of interpretaties van daadwerkelijke gebeurtenissen, het volk te onderdrukken, tot slaaf te maken, of desnoods te vermoorden”:
Dat je met een beetje macht over een enkele institutie al veel kapot kan maken in de samenleving, is sinds de toeslagenaffaire breed bekend. Maar die verdiepingsslag maakt de AIVD niet, maar het borduurt voor op de meest extreme QAnon variant van anti-overheidskritiek.
En daar komt dan eindelijk de overheid in beeld als partij in dit proces: “Boodschappen van het narratief worden versterkt en in de hand gewerkt door grieven ten aanzien van daadwerkelijk overheidshandelen, zoals de toeslagenaffaire of andere persoonlijke frustraties met de overheid. Men voelt zich niet serieus genomen.” Dit wordt versterkt doordat het keer op keer gebeurt.
Hiermee is de oplossing meteen ook grotendeels in zicht, ziet de geheime dienst. De politiek zou eens de eer aan zichzelf moeten geven in deze, adviseert de AIVD, en dat geldt ook voor de rechtspraak, justitie, wetenschappers en media.
Juist de regering heeft zelf heeft een hele schatkist aan instrumenten om te werken aan ‘herstel van vertrouwen’ met de samenleving, begint haar conclusie: “Betrouwbaar tonen en betrouwbaar communiceren. Dat is cruciaal.”
“Communicatie over politieke beslissingen, beleid en gebeurtenissen zal hierin belangrijk blijven. Wanneer de publieke perceptie is dat besluitvorming transparant is verlopen en tegengeluiden serieus zijn behandeld, zal het narratief waarschijnlijk minder goed voet aan de grond krijgen.”
Binnenland
TNO had maand voor pandemie al nepnieuws-bot gereed

TNO heeft in de maanden voorafgaand aan de uitbraak van COVID-19, in het diepste geheim een eigen surveillancetool voor social media toezicht voltooid, die gebruikt kon worden door ministeries. Deze ‘big brother software’ is gebouwd naast een operatie van de landmacht (LIMC), die ook tot doel had kritische burgers en media in de gaten te houden. Dat blijkt uit nieuw vrijgegeven documenten die Indepen heeft bestudeerd.
Nederland heeft lang ontkend dat het coronavirus een probleem zou worden in de zorg of de samenleving. Maar achter de schermen werd in de maanden voor het eerste coronageval al wél hard gewerkt aan massasurveillance van bevolking en media.
Een geavanceerd surveillancenetwerk om social media op ‘desinformatie’ over de pandemie dwars te zitten, was al maanden in ontwikkeling voordat op 27 februari 2020 live uitgezonden op televisie dat spontane ‘briefje voor Bruno’ werd overhandigd. Het RIVM wist daarvan, maar verspreidde op dat moment zelf desinformatie, zoals dat ‘Carnaval doorgaans wordt gevierd in kleine kring’. Dit blijkt uit nieuw vrijgegeven Woo-documenten.
Begin februari is er al overleg tussen verschillende departementen, om de desinformatie te bundelen en analyseren. ‘Wat doen we bijvoorbeeld met het verhaal dat het virus uit een lab is ontsnapt in Wuhan’, mailt een oplettende ambtenaar van VWS.
Ministeries kregen vanuit TNO in maart een panklaar aanbod (geld is geen probleem, om te beginnen) voor een systeem voor ‘near real-time monitoring’ van ‘ondermijnende berichten op social media over corona, waarbij AI de bronnen en links in de berichten gaat scoren op betrouwbaarheid’, zo staat in een aanbod vanuit het onderzoeksinstituut.
Voor dergelijke projecten was binnen TNO een miljoen euro beschikbaar, maar de bedenker had alleen nog een casus nodig, om het systeem eromheen te kunnen bouwen.
Deze berichten zijn pas enkele dagen geleden openbaar geworden, maar dateren van ver vóór de pandemie, twee maanden voor de eerste besmetting bevestigd werd.
“TNO heeft in 2019/2020 een algoritme ontwikkeld voor de detectie van politiek getinte fake news artikelen op Twitter. Een dataset met Twitter berichten waarin wordt gerefereerd aan politieke nieuws berichten, en Twitter berichten die deze berichten retweeten, is gebruikt om automatisch, d.m.v. een Al algoritme, onderscheid te maken tussen nieuwsberichten die betrouwbare informatie bevatten en nieuwsberichten die valse, inaccurate of misleidende informatie bevatten. Het algoritme gebruikt zowel Natura] Language Processing (NLP) features, o.b.v. Twitter berichten , als sociale netwerk features, o.b.v. verspreidingsgedrag en gebruikerskenmerken om fake news te herkennen. Voor de ontwikkeling van het algoritme is een dataset gegenereerd waarbij de foutieve informatie is gelabeld o.b.v. het Hoaxy platform voor het tracken van foutieve informatie.”
Facebook kwam tezelfdertijd, op 3 februari 2020 met de aankondiging van een tool om desinformatie snel te kunnen muten of verwijderen. Maar in Nederland is dat in het begin van de pandemie niet nodig: tijdens de eerste lockdown is de informatie van het RIVM en het kabinet leidend in de berichtgeving en het maatschappelijk debat. Maar die publieksvoorlichting was eind februari 2020 nog steeds zeer misleidend, weten we achteraf.
De overheid was op het moment dat de veiligheidsdiensten de social media monitoring opzette, aan het grote publiek aan het verkondigen dat er niets aan de hand was. Voor de geschiedschrijving zijn de tweets van het RIVM uit die periode gebundeld door Elsevier.
TNO was toen met heel andere zaken bezig: “Wij denken dat we door het bovengenoemde ontwikkelde algoritme toe te passen op de COVID-19 context, we ondermijnende foutieve berichtgeving near real-time kunnen onderscheiden van de betrouwbare berichtgeving over het coronavirus. Dit biedt handelingsperspectief voor crisisbeheersing.” Een gedetailleerd voorstel voor het systeem, inclusief de COVID-19 monitoring, heeft de datum 3 februari 2020.
Opvallend is dat in de propositie van TNO een fase is weggelakt, fase 5:
“Propositie
Voor dit onderwerp zijn we op zoek naar een stakeholder met een geschikte use-case voor het uitwerken van de volgende onderzoeksvraag:
In hoeverre is het reéds ontwikkelde detectie algoritme toepasbaar en bruikbaar voor een specifieke use- case uit de praktijk?
Het onderzoek zal bestaan uit vijf activiteiten:
- Use-case uitwerken + conceptueel plan voor praktijkvalidatie opstellen
- Dataset constructie (inclusief een ground-truth labelling)
- Doorontwikkeling algoritme (algoritme toepasbaar maken voor specifieke use-case)
- Interpretatie van resultaten + praktijkvalidatie algoritme”
De nepnieuwsrobot van TNO werd omarmd door de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid (NCTV). Toch kreeg die pas in oktober formeel een belangrijke rol in de pandemiebestrijding. Aanvankelijk was de gezondheidszorg leidend.
Maar Pieter Jaap Aalbersberg had hiermee in het begin niet de burgers in de gaten hoeven houden, die hielden het toen met elkaar zeker nog prima uit. Het gerommel ontstond pas later, door handelen, niet handelen en vooral niet verklaren van beleid. En het financieel wanbeheer tijdens miljardenoperaties, zoals op het ministerie van VWS. Hoeveel bonnetjes zou een op maat gemaakt algoritme van TNO daar boven water kunnen halen?
Binnenland
De D66-traan als wapen werkt niet in een lege kerk…

Er is iets merkwaardigs aan de hand in dit land. Daar waar ‘de traan’ bij menig gevoelig mens tot compassie leidt, werken deze tranen niet meer. De hoon om de overduidelijk geveinsde tranen van Kaag riekt naar leedvermaak. Aangezet door haar dochters, die plots politiek ingezet worden, maken haar geveinsde traan ongeloofwaardig. Iedereen doorziet het spel, behalve de laatsten der Mohikanen uiteraard, Paternotte, Sjoerdsma en wat Twitter-trollen met de laatst overgebleven D66-stemmers voorop. Kaag die aangeeft ‘verrast’ te zijn door het optreden van haar dochters, een dag later Twan Huys die aangeeft dat alles ‘uiteraard’ in overleg is gebeurd. Een moeder die beweert zich ernstig zorgen te maken over haar veiligheid, om vervolgens haar nooit getoonde dochters in de schijnwerpers te zetten. Hoe lang loog Kaag over haar invloed op de roemruchte NPO-documentaire vlak voor de verkiezingen ook alweer? Je zal er maar wéér intrappen…
De tranen van de toeslagenouders, de tranen van de zoveelste boerin wiens man een voortijdig einde aan zijn leven maakte, de tranen van de vissers wiens schip en toekomst door de sloophamer werd geveld, de tranen van uit huis geplaatste kinderen, de tranen van gezinnen die door Jeugdzorg zijn verscheurd, de tranen om verzakte huizen in Groningen, de tranen van de weduwen in Oekraïne en Rusland, de tranen van ouders wiens kinderen zich buiten moesten omkleden, de tranen van Nederlanders die de eindjes niet meer aan elkaar geknoopt krijgen of de tranen om de energierekening, ze werden en worden al jarenlang niet serieus genomen door dezelfde D66-kliek die nu om compassie vraagt.
De slachtoffers in de beerput van deze D66-kliek worden al jarenlang weggezet als ontkenners, anti-elite extremisten, rechtsradicalen, complotdenkers, anti-vaxers, nepnieuws-verspreiders, bruinhemden, nazi’s, wappies, Putin-vriendjes, agro-terroristen en meer van dat soort mensonterende termen. Ieder ‘debat’ wordt in de kiem gesmoord door de tegenpartij weg te zetten als incompetent en wordt vervolgens subiet ontmenselijkt. De tranen van al deze ontmenselijkten worden hautain weggewuifd, want de D66-kliek weet wat goed is voor de mensheid. Vanuit hun elitaire hoogmoed en bijbehorend Messias-complex dienen de volgers zich te onderwerpen aan het ware geloof, het enige ware D66-geloof. Anders volgt een resolute verbanning naar de kerkers der ongelovigen, gesteund door de D66-infiltranten bij de NPO en de reguliere pers.
De D66-kerk is echter leeggelopen, de volgers hebben hun heil ergens anders gezocht. Want vele volgers werden zélf slachtoffer van hun macabere heersers. De tenenkrommende hypocrisie van de D66-kerk die zélf geen vliegschaamte kent, die zélf het ene na het andere MeToo-schandaal onder het tapijt probeert te vegen, die zélf aan elkaar hangt van de intriges en ondemocratische rellen, die zélf nepnieuws voor waar aanneemt, heeft juist zélf teveel slachtoffers binnen de eigen gelederen veroorzaakt. De omgekeerde werkelijkheid presenteren als waarheid is het handelsmerk van D66. De democratie beschermen door onwelgevallige berichtgeving te verbieden, de samenleving beschermen door gezonde mensen te cancelen, de zomers die dan weer te nat en tegelijkertijd weer te droog zijn, gezwegen nog over gestreste regenwurmen die de uitkoop van boeren moet rechtvaardigen. Er is werkelijk geen touw aan vast te knopen.
En als die club dan om medeleven of compassie vraagt na zoveel leed te hebben veroorzaakt, dan wordt de spoeling dun. Want alleen met voldoende volgelingen heeft de D66-kerk de macht. En ook al heeft de D66-kerk tot in de diepste vezels van onze samenleving haar tentakels uitgespreid, zodra de hogepriesters van dit zogenaamd democratische genootschap aan hun eigen hypocrisie ten onder gaan, verlaten alle ratten met schaamte het zinkende schip. Dat proces is nu gaande: ‘Huilen is voor jou te laat’ zouden Corry en de Rekels zingen vanuit het oksaal van de D66-kerk.
-
Binnenland7 dagen geleden
Vertrekkende senaat: farmaceutische belangen boven burgers
-
Binnenland5 dagen geleden
Coronawet en pensioenwet, wél voor de burger, maar niet voor politici?
-
Binnenland4 dagen geleden
Als de kat van huis is, dansen de muizen op tafel, vaarwel Kaag!
-
Binnenland1 week geleden
Vaccinatieschadeclaim, alleen Scrabble vaart er wel bij
-
Binnenland2 dagen geleden
TNO had maand voor pandemie al nepnieuws-bot gereed
-
Binnenland2 dagen geleden
De D66-traan als wapen werkt niet in een lege kerk…
-
Binnenland5 dagen geleden
Sorry, dit landsbestuur is compleet failliet
-
Binnenland2 weken geleden
Nederland stopte met pensioensparen voor veteranen
Vilseledd
11 juni 2022 in 11:39
Maar weer eens een mail gestuurd naar onze Pieter Omtzigt en Renske Leijten. Het is te triest voor woorden. Als je dan ziet welk een tijd er aan de twee verdachten van de moord op De Vries wordt besteed en in jeugdzaken een rechter niet eens aan waarheidsvinding doet en de feiten en omstandigheden summier weegt, dan is dat ten hemel schreiend.
Lilian
11 juni 2022 in 12:47
Ik zou de Raad voor de “kinderbescherming” ook maar eens aan de tand gaan voelen. Daar klopt ook iets niet aan.
jan van der kooi
14 juni 2022 in 12:43
Zowel Jeugd”bescherming” als Raad Kinderbescherming zijn gemene instanties, die de rapportages van elkaar overschrijven. Er is zoveel fout rondom de jeugdhulp: de zorg zelf, de kinder “rechter”, de gemeente.Ja, inderdaad ook een onderzoek naar het functioneren van de Raad. Zie informatieblad
nr 20 ( TOP TIEN fouten Raad Kinderbescherming) op te vragen via info@dutchchildcenter.nl Zie ok onze site met de infobladen. Bel 0620673029