Media
Denktank Desinformatie ontrafeld?

Het zakelijke platform LinkedIn (LI) telt in ons land acht miljoen geregistreerde leden. Sommigen zijn nauwelijks actief op dit sociale netwerk, terwijl anderen er een dagtaak aan lijken te hebben. Binnen die actieve subgroep hebben sommige leden een ‘hyperfocus’ voor corona(vaccinatie). De polarisatie is goed voelbaar in de discussies waaraan ze deelnemen. Wel is het leger ‘critici’ intussen wat uitgedund: de een na de ander is van het platform verwijderd, vanwege het verspreiden van ‘desinformatie’. Onder hen bekende namen, zoals bioloog en immunoloog dr. Theo Schetters.
Tegenover de critici staan hyperactieve LI-leden die de coronavaccins fanatiek verdedigen. Zij verliezen trouwens nooit ‘poppetjes’, terwijl ze toch echt wel eens twijfelachtige informatie verspreiden. Ze lijken ronduit immuun voor verwijdering. Bekende namen in dit kamp zijn kinderarts-neonatoloog Mathijs Binkhorst, huisarts Bernard Leenstra en vitaliteitsdeskundige Chi Lueng Chiu. Wat opvalt, is hun tomeloze energie: ze worden het ‘posten’ en ‘reageren’ nooit moe, zo lijkt het. De vraag is wat hen daarbij drijft? Neem kinderarts Mathijs Binkhorst, werkzaam in het Nijmeegse Radboudumc. Drukke baan, zou je zeggen. Waar haalt hij de interesse én fut vandaan om zich jarenlang druk te maken over COVID-19, een ziekte waarvan kinderen weinig te vrezen hebben?
Binkhorsts activiteit op LinkedIn wordt wat logischer als je je verdiept in de ‘Denktank Desinformatie’, in 2019 in het leven geroepen door het ministerie van VWS om de kindervaccinaties uit het rijksvaccinatieprogramma (RVP) een duw in de rug te geven. Voor deze denktank werden destijds “medische, wetenschappelijke en communicatie-experts” geworven, aldus voormalig VWS-staatssecretaris Paul Blokhuis begin 2020 in een Kamerbrief. Daarin omschreef hij ook de taken van de Denktank: actief onjuiste informatie over vaccinatie “weerspreken” op sociale media, televisie, en in kranten en vakbladen. Begin 2021, na de start van de vaccinaties tegen COVID-19, bleek uit een nieuw Kamerstuk dat leden van de Denktank voortaan ook zouden worden ingezet tegen desinformatie over coronavaccinatie: “De staatssecretaris van Volksgezondheid, Welzijn en Sport werkt samen met de leden aan een structurele werkwijze van de denktank, zodat deze de komende tijd een effectieve bijdrage kan (blijven) leveren aan de aanpak van desinformatie.”
De hamvraag lijkt nu: maakt kinderarts Binkhorst al vanaf de start deel uit van de Denktank, en ging hij gewoon door met de daaruit voortvloeiende taken toen de focus zich verplaatste naar de coronavaccins? Ja, dat is denkbaar. Maar toegegeven: er is wel meer denkbaar. Bijvoorbeeld dat de samenstelling van de Denktank eenvoudig zou kunnen worden nagegaan op de website van het ministerie van VWS. Maar dit is niet mogelijk: de samenstelling is een goed bewaard geheim. Dat is opmerkelijk in tijden waarin men in Den Haag de mond vol heeft van ‘transparantie’. Aan het Korte Voorhout 7 bijvoorbeeld geeft men wel inhoud aan dit gevleugelde concept. Daar zetelt de Gezondheidsraad die volledig open is over haar commissieleden, van wie zelfs de ‘belangenverklaringen’ openbaar zijn. Maar goed: die commissieleden adviseren de regering, terwijl de Denktank slechts bedoeld is om het kritische klootjesvolk tot zwijgen te brengen.
De vraag is intussen wel hoe lang de samenstelling van de Denktank in nevelen gehuld zal blijven? Tweede Kamerlid Wybren van Haga (BVNL) heeft afgelopen juni Kamervragen gesteld over onder meer de identiteit van de leden. Het ministerie heeft de beantwoording uitgesteld, omdat “afstemming ten behoeve van de beantwoording meer tijd vergt”. Voorlopig dienen we er dus naar te gissen. Daarbij helpt het recente Wob-onderzoek van de data-analisten Cees van den Bos en Daniël van der Tuin. Op basis van hun speurwerk trekken ze de conclusie dat de Denktank bestaat uit minimaal 35 leden. En jawel: uit een Wob-document van 25 augustus 2020 blijkt dat één van de leden werkzaam is in het Radboudumc.
Gaat het om Mathijs Binkhorst? Zou kunnen. Maar zekerheid is er niet. We moeten het doen met indirecte aanwijzingen, zoals een opvallende publicatie van zijn hand in het vakblad Zorgvisie. Dit artikel dateert van augustus 2021 en werd geschreven samen met de al genoemde Bernard Leenstra (epidemioloog dr. Dick Bijl is geen fan) en Chi Lueng Chiu. Andere coauteurs waren dr. Martijn S. Luijsterburg (moleculair bioloog), Peter Hendriks (openbaar apotheker), Marie-José de Bruijn-Taken (recovery/IC/CC-verpleegkundige) en dr. Willy Spaan (professor emeritus virologie). Het betrof een frontale aanval op de stichting Artsen Covid Collectief (ACC), dat kritisch staat tegenover het coronabeleid en coronavaccinatie van kinderen (onder 18 jaar) ontraadt.
Bij een tweede blik blijkt het niet te gaan om zomaar een ‘artikel’, maar om een breed opgezet project. Aan de basis van het artikel in Zorgvisie ligt namelijk een lijvig onderzoek naar het ACC, van welgeteld zo’n 6.500 woorden en met 162 bronnen. Is dit nog wel het werk van hobbyisten die graag wat schrijven? Of zijn hier professionals ‘uit winkelen’ gestuurd, met een gerichte opdracht? Uit de Wob-documenten weten we dat het ministerie van VWS, óf een andere entiteit, tijdens de epidemie ‘wekelijks overleg’ voerde met leden van de denktank. Ook is bekend dat de leden voortdurend met elkaar in contact staan en informatie delen. Bovendien stemmen zij ‘onderling reacties met elkaar af, wanneer zij onwelgevallige informatie aanpakken’. Met andere woorden: ze zijn gewend om samen te werken. Zijn het artikel in Zorgvisie en het onderliggende werkstuk daarom niet gewoon een product van de Denktank? En zijn de coauteurs niet ook gewoon (grotendeels) leden van dit genootschap?
Volgens het eerdergenoemde Kamerstuk reageren leden van de Denktank op ‘vrijwillige basis’ op desinformatie. Maar hoe aannemelijk is dit eigenlijk bij een project waarin naar schatting minstens 120 uur werk zit? Deze Kamervraag van Wybren van Haga is daarom relevant: “Weet u of leden van de DD of hun werkgevers een vergoeding hebben ontvangen of uren mogen schrijven voor hun activiteiten voor de DD en zo ja, hoeveel?” Dit stelde het ACC in november 2021: “Als blijkt dat bepaalde opiniemakers op de sociale media in feite betaalde influencers van het ministerie zijn, dan stelt dat hun mening in een heel ander daglicht”. Datzelfde ACC beet trouwens aardig van zich af, na de aanval in Zorgvisie. Het antwoordde in december 2021 in stijl, met een eigen werkstuk van 47 pagina’s. Intussen hebben deze kritische artsen bijval gekregen van de Deense regering, die onlangs coronavaccinatie bij kinderen onder de 18 jaar heeft verboden.
Binnenland
De D66-traan als wapen werkt niet in een lege kerk…

Er is iets merkwaardigs aan de hand in dit land. Daar waar ‘de traan’ bij menig gevoelig mens tot compassie leidt, werken deze tranen niet meer. De hoon om de overduidelijk geveinsde tranen van Kaag riekt naar leedvermaak. Aangezet door haar dochters, die plots politiek ingezet worden, maken haar geveinsde traan ongeloofwaardig. Iedereen doorziet het spel, behalve de laatsten der Mohikanen uiteraard, Paternotte, Sjoerdsma en wat Twitter-trollen met de laatst overgebleven D66-stemmers voorop. Kaag die aangeeft ‘verrast’ te zijn door het optreden van haar dochters, een dag later Twan Huys die aangeeft dat alles ‘uiteraard’ in overleg is gebeurd. Een moeder die beweert zich ernstig zorgen te maken over haar veiligheid, om vervolgens haar nooit getoonde dochters in de schijnwerpers te zetten. Hoe lang loog Kaag over haar invloed op de roemruchte NPO-documentaire vlak voor de verkiezingen ook alweer? Je zal er maar wéér intrappen…
De tranen van de toeslagenouders, de tranen van de zoveelste boerin wiens man een voortijdig einde aan zijn leven maakte, de tranen van de vissers wiens schip en toekomst door de sloophamer werd geveld, de tranen van uit huis geplaatste kinderen, de tranen van gezinnen die door Jeugdzorg zijn verscheurd, de tranen om verzakte huizen in Groningen, de tranen van de weduwen in Oekraïne en Rusland, de tranen van ouders wiens kinderen zich buiten moesten omkleden, de tranen van Nederlanders die de eindjes niet meer aan elkaar geknoopt krijgen of de tranen om de energierekening, ze werden en worden al jarenlang niet serieus genomen door dezelfde D66-kliek die nu om compassie vraagt.
De slachtoffers in de beerput van deze D66-kliek worden al jarenlang weggezet als ontkenners, anti-elite extremisten, rechtsradicalen, complotdenkers, anti-vaxers, nepnieuws-verspreiders, bruinhemden, nazi’s, wappies, Putin-vriendjes, agro-terroristen en meer van dat soort mensonterende termen. Ieder ‘debat’ wordt in de kiem gesmoord door de tegenpartij weg te zetten als incompetent en wordt vervolgens subiet ontmenselijkt. De tranen van al deze ontmenselijkten worden hautain weggewuifd, want de D66-kliek weet wat goed is voor de mensheid. Vanuit hun elitaire hoogmoed en bijbehorend Messias-complex dienen de volgers zich te onderwerpen aan het ware geloof, het enige ware D66-geloof. Anders volgt een resolute verbanning naar de kerkers der ongelovigen, gesteund door de D66-infiltranten bij de NPO en de reguliere pers.
De D66-kerk is echter leeggelopen, de volgers hebben hun heil ergens anders gezocht. Want vele volgers werden zélf slachtoffer van hun macabere heersers. De tenenkrommende hypocrisie van de D66-kerk die zélf geen vliegschaamte kent, die zélf het ene na het andere MeToo-schandaal onder het tapijt probeert te vegen, die zélf aan elkaar hangt van de intriges en ondemocratische rellen, die zélf nepnieuws voor waar aanneemt, heeft juist zélf teveel slachtoffers binnen de eigen gelederen veroorzaakt. De omgekeerde werkelijkheid presenteren als waarheid is het handelsmerk van D66. De democratie beschermen door onwelgevallige berichtgeving te verbieden, de samenleving beschermen door gezonde mensen te cancelen, de zomers die dan weer te nat en tegelijkertijd weer te droog zijn, gezwegen nog over gestreste regenwurmen die de uitkoop van boeren moet rechtvaardigen. Er is werkelijk geen touw aan vast te knopen.
En als die club dan om medeleven of compassie vraagt na zoveel leed te hebben veroorzaakt, dan wordt de spoeling dun. Want alleen met voldoende volgelingen heeft de D66-kerk de macht. En ook al heeft de D66-kerk tot in de diepste vezels van onze samenleving haar tentakels uitgespreid, zodra de hogepriesters van dit zogenaamd democratische genootschap aan hun eigen hypocrisie ten onder gaan, verlaten alle ratten met schaamte het zinkende schip. Dat proces is nu gaande: ‘Huilen is voor jou te laat’ zouden Corry en de Rekels zingen vanuit het oksaal van de D66-kerk.
Buitenland
Duitsland zegt Nederland na: kritiek op beleid is terrorisme

Het Nederlandse kabinet is niet het enige dat het groeiende onbehagen in de samenleving probeert te framen als terrorisme. Waar de AIVD critici in de fascistische hoek probeert te duwen, pakt de Duitse regering op identieke wijze linkse protesten aan. De jongeren die zich op straat vastplakken in Berlijn tegen de opwarming van de aarde, doen de minister van Justitie denken aan ‘de jaren 20 en 30 van de vorige eeuw’, de periode van chaos waarin Hitler aan de macht kon komen.
Marco Buschmann is minister namens de liberale FDP en is met zijn 45 jaar een van de jongere ministers in de ‘stoplicht-coalitie’ van bondskanselier Olaf Scholz. De jurist kwam enkele jaren geleden als lid van de Bondsdag nog in het geweer tegen de avondklok en andere coronamaatregelen die op gespannen voet staan met de grondwet (hij diende zelfs een officiële klacht in bij het Bundesverfassungsgericht, het constitutionele hof), maar tapt nu uit een heel ander vaatje.
In een interview met een Duits persbureau vergeleek hij de geweldloze demonstranten met de knokploegen van communisten en nazi’s die een eeuw geleden om de macht knokten. “In de jaren 20 en 30 waren er in Berlijn straatgevechten, omdat mensen aan de linkse en rechtse politieke rand zich gemachtigd voelden om zich boven de rechtsorde te plaatsen en hun eigen ideeën met de vuisten af te dwingen”, zei de FDP-politicus tegen het Redaktionsnetzwerk Deutschland (RND). “Dit mag zich niet herhalen.”
“Bundesjustizminister Buschmann vergleicht die Aktionen der „Letzten Generation“ mit Straßenprotesten von vor 100 Jahren. „In den 1920er und 1930er Jahren gab es in Berlin straßenschlachtartige Zustände, weil sich Menschen am linken und rechten politischen Rand selbst ermächtigt fühlten, sich über die Rechtsordnung zu stellen und die eigenen Vorstellungen mit der Faust durchzusetzen“, sagte der FDP-Politiker dem Redaktionsnetzwerk Deutschland (RND). „Das darf sich nicht wiederholen.”
In het Duitse parlement ging ook de fractievoorzitter van de christendemocratische Beierse CSU-fractie tekeer: hij haalde de Rote Armee Fraktion erbij, de extreemlinkse terreurbeweging die vijftig jaar geleden dood en verderf zaaide met aanslagen en ontvoeringen. Zo werd in 1977 de Duitse werkgeversvoorzitter Hans-Martin Schleyer ontvoerd en wekenlang vastgehouden, de RAF verstopte hem onder meer in een benedenwoning in Scheveningen.
Dat komt in de verste verte niet in de buurt van wat de ‘Klimatkleber’ op hun geweten hebben, zoals de klimaatrebellen in Berlijn gedoopt zijn in de media, ‘klimaatplaktivisten’ in het Nederlands. Maar in de Bondsdag (waar links en rechts traditiegetrouw al verder van elkaar af staan dan bij ons), gooien ze er zelfs nog een schepje bovenop, signaleert Dirk Kurbjuweit in De Standaard. “Andere politici trekken parallellen met de taliban, die in Afghanistan een schrikbewind hebben gevestigd.”
Eisen de klimaatklevers dan dat vrouwen gesluierd over straat gaan en niet meer naar school mogen of mogen autorijden (om het milieu te redden)? Nee, schrijft Kurbjuweit in een column in de Belgische krant De Standaard. “Hun eisen zijn bescheiden: een snelheidsbeperking op snelwegen en burgerraden die de overheid aanbevelingen doen.” Maar op de Autobahn maximaal 120 km/u, dat is onbespreekbaar in Duitsland, waar ook de ergernis groeit over opgeheven groene vingertjes die vanuit een verheven moraal anderen opleggen dat ze geen vlees meer moeten eten en niet meer mogen vliegen.
Laag bij de grond wordt de soep minder heet gegeten, net als in Nederland kleven ook aan het Berlijnse asfalt jongeren die hun zorgen over de natuur niet in de weg lieten staan van een vakantie op Bali.
Maandag is het 1 mei, en zie je misschien ook in de Nederlandse journaals beelden van rellende Berliner. Dit nieuwsverhaal kun je op allerlei manieren framen, maar bedenk daarbij dat ruzie met de mobiele eenheid een traditie is op de dag van de arbeid. Een journalistiek kader dat veel meer inzicht geeft in de gebeurtenissen, is dat zowel de Duitse als de Nederlandse regering volgens een groeiend deel van de bevolking niet opgewassen is tegen haar taken.
Binnenland
Voor schending journalistencode is klagen voor de NPO al genoeg

Een jaar geleden was ‘De ander zien, jezelf zijn’ nog het thema op het diversiteitscongres van de NPO. Maar toen hij dit in de praktijk bracht, liep oprichter Arnold Karskens van Ongehoord Nederland vast in een Hilversums moeras.
De NPO wil dat Ongehoord Nederland (ON) van de buis verdwijnt omdat de berichtgeving eenzijdig en vaak niet goed gecheckt is. Dat is in strijd met de journalistieke code van de publieke omroepen en omdat samenwerking met andere omroepen ook niet lukt, vraagt voorzitter Leeflang aan het kabinet om de toelating tot het omroepbestel in te drukken. Staatssecretaris Gunay Uslu (Cultuur en Media) heeft alleen een verzoek uit Hilversum gekregen dat nogal wat werk voor factcheckers oplevert. Ook koerst het wel heel haastig af op het voornemen om Arnold Karskens’ omroep te lozen.
Het verzoek aan de bewindsvrouw is gisteren openbaar geworden, en gedaan nog voordat de boetes die hieraan ten grondslag liggen, door een rechtbank zijn behandeld. Tegen alle drie is wel een procedure ingezet door ON.
De NPO verdeelt in Hilversum de zendtijd en de slordige 900 miljoen euro per jaar die vanuit het Rijk naar de publieke omroepen gaat. De constateringen die zijn beboet heeft de NPO niet zelf gedaan; eerst heeft de Ombudsman van Hilversum twee diepgaande inhoudelijke onderzoeken verricht naar de journalistieke praktijk en taakopvattingen van ON. Dat is grondig gebeurd, medewerkers van het ‘journalistieke geweten’ hebben hele uitzendingen zin voor zin teruggekeken en waar nodig zelf gefactcheckt. Daarbij is de maatstaf die van een inspectie: het gedrag op de werkvloer wordt getoetst aan de basale journalistieke uitgangspunten.
Vorige zomer kwam het eerste kritische rapport uit, eind november het tweede, en daarmee was de maat vol voor de NPO. Frederieke Leeflang, de nieuwe bestuursvoorzitter die op de stoel van Shula Rijxman plaatsnam toen zij wethouder voor D66 in Amsterdam werd, hanteert het principe ‘three strikes out’. Drie ja: ON kan namelijk ook niet samenwerken en dat is verplicht, dat staat in de Mediawet en de NPO mag daar een sanctie voor opleggen.
Maar ON kan momenteel helemaal niet samenwerken omdat de andere omroepdirecteuren niet meer met Karskens aan tafel willen zitten in het journalistiek overleg van de omroepen. Van de vele beraadslagingen in de vergaderpaleizen op het Mediapark is dit een belangrijk overleg en naar aanleiding van het zomerrapport was daar ruzie uitgebroken en een patstelling ontstaan.
Karskens vindt dat hij na de studie van Margo Smit, de ombudsman, aan veel hogere standaarden moet voldoen dan andere omroepen.
De kritiek uit het zomerrapport was onder meer dat in interviews gasten niet aangesproken werden als ze toch duidelijk de fout ingingen met feiten of betogen. Alsof ON dat duidelijk had moeten kunnen zien aankomen: afgelopen winter werd de redactie zelfs regelmatig overhoord over welke voorbereiding op de inhoud was gedaan voor bepaalde interviews.
In een beroepsgroep die minder last heeft van lange tenen zou deze hulp vast hebben aangevoeld als warm bad: ongekende Hilversumse weelde voor topjournalistiek. Zo’n gesprek over de totstandkoming van een item dat ophef veroorzaakt is er vaker. Zo nam de Ombudsman het recent in zo’n toetsingsgesprek op voor de Nationale Politie na een Op1 tafelgesprek over tasers.
Het standpunt van de Staat der Nederlanden moet door presentatoren van Ongehoord Nederland extra indringend worden benadrukt, middels kritische vragen. Volgens de NPO is die verantwoordelijkheid voor de journalisten zwaarder omdat een vast patroon duidelijk is geworden: een kritische mening over het functioneren van de overheid.
Saillant is dat voor de NPO zelf een kritische mening van een gast juist voldoende is om een berisping uit te delen aan ON. Dat blijkt bij het naast elkaar leggen van het ombudsonderzoek en het sanctiebesluit dat ON kreeg van NPO-baas Leeflang. Dat met name rechtse gasten aanschuiven komt omdat andere partijen niet willen komen, merkte de omroep al vanaf het begin.
‘Slordig en vooringenomen’ is (samengevat) een ernstig verwijt van de NPO. Maar juist in de onderbouwing daarvan is de publieke omroepkoepel zelf slordig.
De NPO stelt in het besluit tweemaal dat er sprake is van ‘structurele schending van de code’ in 22 van de 23 uitzendingen in het tweede seizoen (herfst ’22). Dit zou de Ombudsman hebben vastgesteld. Maar in het onderzoek van Smit staat iets anders: dat over 22 van de 23 uitzendingen klachten waren ingestuurd. De overgrote meerderheid daarvan ging over twee uitzendingen; dit waren de programma’s naar aanleiding waarvan de onderzoeken waren ingezet.
Maar een klacht is niet meer dan een melding. Dit staat nota bene expliciet boven de bijlage met het klachtenoverzicht in het Ombudsonderzoek.
Ongehoord Nederland heeft lang niet alle klagers een mailtje met een reactie gestuurd, maar dat waren er dan ook bijna 2000. Dit rekent de NPO de nieuwe omroep zwaar aan: de Ombudsman wordt bedolven onder het werk. Voor het onderzoek maakte dat evenwel niet uit. En een standaardmailtje had van de 1930 klachten er in één klap 1762 kunnen afhandelen omdat deze allemaal over hetzelfde incident gingen. Dit waren discriminatiemeldingen over de uitzending waarin beelden van mishandelingen werden getoond van allochtone jongeren tegen autochtone. Omdat ze uit context waren gebruikt, kreeg Ongehoord Nieuws direct kritiek, wat in de volgende uitzending werd rechtgezet.
De Ombudsman ziet hierin, en in meer veranderingen op de redactie, kleine tekenen dat ON leert van fouten, maar lekker gaat het nog niet. In reactie op deze kritiek ging Ongehoord Nederland de gangen van Margo Smit na voor een kritisch item. Flinterdunne onderbouwing, vindt het NRC.
De ruzie tussen de omroep van Arnold Karskens en de rest van het Mediapark is hiermee compleet. Maar buiten Hilversum-Noord heeft nog niemand zich uitgesproken over de hoogoplopende pesterijen.
In zo’n geval hoor je extra indringend aan wederhoor te doen, om te voorkomen dat de onpartijdigheid in het geding komt. Maar na de uitzending met de vechtende jongeren sloeg Leeflang een uitnodiging daartoe af, dat had voor haar geen zin meer.
Al dit soort procedures moet je precies doorlopen, juist in conflicten toetsen rechters daar als eerste op. Dat geldt bijvoorbeeld bij een verstoorde arbeidsrelatie, iets waar deze ruzie veel van weg heeft, en onderdeel van een serie waarvoor Hilversum steeds sneller nieuwe afleveringen blijft opleveren, na de klokkenluidersaffaire, DWDD en Studio Sport.
Benieuwd wat dat doet met de inhoud van je werk? Dat en meer in de volgende aflevering.
Indepen heeft geen vereniging met een wekelijks omroepblad, wel kunt u onze journalistiek steunen. Onze nieuwsbrief is gratis.
-
Binnenland1 week geleden
Vertrekkende senaat: farmaceutische belangen boven burgers
-
Binnenland5 dagen geleden
Coronawet en pensioenwet, wél voor de burger, maar niet voor politici?
-
Binnenland4 dagen geleden
Als de kat van huis is, dansen de muizen op tafel, vaarwel Kaag!
-
Binnenland1 week geleden
Vaccinatieschadeclaim, alleen Scrabble vaart er wel bij
-
Binnenland2 dagen geleden
TNO had maand voor pandemie al nepnieuws-bot gereed
-
Binnenland3 dagen geleden
De D66-traan als wapen werkt niet in een lege kerk…
-
Binnenland6 dagen geleden
Sorry, dit landsbestuur is compleet failliet
-
Binnenland2 weken geleden
Nederland stopte met pensioensparen voor veteranen
Hilbrand
27 augustus 2022 in 00:50
Spot on.
Roger
28 augustus 2022 in 12:46
@redactie
Ik zag de naam Chiu voorbij komen in dit artikel en heb dit gevonden mbt de CovidWiki site. Het lijkt erop dat er wel wat meer connecties gemaakt kunnen worden.
https://twitter.com/_drogert_/status/1546162023616102401?s=21&t=1IxCoQZTxT_vPKv6vq2ksw
Johan de Korte
13 november 2022 in 16:19
Ook van LinkedIn verbannen o.a. wegens het verspreiden van een nieuwe wetenschappelijk onderbouwd artikel van Dr. Ir. Carla Peters. Over het immuunsysteem dat de voorkeur verdient boven het prikkie. Omstreeks december 2021 stond dit artikel in HP/detijd. Schandalige praktijken.