Binnenland
De macht is in paniek, en handelt daar inmiddels ook naar

Al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt haar wel… in de huidige tijd is er nog maar één waarheid: die van de overheid. Daarom heeft de overheid verschillende diensten opgericht om haar eigen leugens te bestrijden: door oprichting van een ‘Denktank Desinformatie’ en de NCTV die in zijn laatste officiële uiting ‘complotten’ gelijkstelt aan staatsondermijning. De ‘steunpilaren’, de media en haar discipelen, die voor grof geld hun ziel verkocht hebben aan de macht, komen onder vuur te liggen. Marc van Ranst, een Belgisch viroloog die uitlegt hoe hij het volk manipuleerde, wordt onderscheiden voor zijn daden. Maarten Keulemans, ‘wetenschapsjournalist’ van de Volkskrant zakt samen met zijn onderscheiding steeds verder in het moeras van zijn eigen leugens. Hij pleit inmiddels voor medicatie voor ‘complotdenkers’ die hun eigen complotten ontkennen. In een Nederlandse rechtszaal wordt deze week door de rechter gezegd: “Ik probeer met alle openheid en respect naar u toe dit proces te voeren”… ‘ik probeer’… zegt de magistraat die volgens de wet ‘zonder aanzien des persoons’ dient te oordelen. Als door de verdachte daarop gereageerd wordt omdat hij het spel doorziet verlaat de rechter stampvoetend de zaal; de ultieme uiting van onmacht van de rechterlijke macht.
Selectieve verontwaardiging
Afgelopen week waren er 2 overduidelijke voorbeelden van werkelijke desinformatie: een aantoonbaar gemanipuleerde uitspraak van kamerlid Gideon van Meijeren en de melding van een bom die op Polen zou zijn afgevuurd door Rusland. In het eerste geval viel zo ongeveer de complete Kamer over Van Meijeren heen, ‘opvallend’ genoeg binnen een tijdsframe van enkele uren. Kranten spraken hun afschuw uit, maar geen enkele journalist had de moeite genomen het beeldmateriaal te ‘factchecken’ zoals ze zo graag doen. Toen duidelijk werd dat het een gemanipuleerd filmpje was, plaatsten de NOS en het NRC een rectificatie. Waar waren de excuses van de rest van de media aan Van Meijeren, en de excuses van zijn mede ambtsgenoten nadat bleek dat iedereen erin geluisd was door een verknipt filmpje? Nergens! De leugen blijft bestaan.

Sigrid Kaag bleef echter 2 weken eerder doodstil toen een Volkskrant columniste daadwerkelijk opriep de Tweede Kamer te bezetten. Het is een duidelijk voorbeeld van selectieve verontwaardiging.

Het tweede voorbeeld, de raket die op Polen terecht kwam kon ónmogelijk vanuit Rusland afgeschoten zijn, omdat dit type raket die afstand nooit kan afleggen, dat was diezelfde dag al helder. Hij kwam dus per definitie vanuit Oekraïne, vanuit een plek waar geen Rus te bekennen is. Maar deze simpele logica is te complex voor sommigen. D66’er Sjoerd Sjoerdsma zag hier samen met Volodymyr Zelenski een rechtvaardiging in om op te roepen ‘Artikel 5’ van de NAVO te doen gelden en deze ‘aanval’ te wreken. Artikel 5 wil zeggen dat indien een NAVO-lidstaat is aangevallen, de volledige NAVO zal opstaan om dat land te verdedigen. Een dag later dringt het ook bij Sjoerdsma door dat de raket uit Oekraïne kwam en vanuit daar was gelanceerd. Plots is ‘onderzoek noodzakelijk’. Wat Sjoerdsma ook nu niet begrijpt is dat het nog altijd een aanval van een niet-NAVO-lid (Oekraïne) is op een NAVO-lid (Polen), maar plots geldt Artikel 5 niet meer? De selectieve verontwaardiging en de dadendrang vanuit een stoeltje in Den Haag is ronduit stuitend, maar tegelijkertijd een teken van oneindige nervositeit. Excuses? Verder onderzoek? Het is weer akelig stil, want waarom schiet Oekraïne op Polen?

Binnenland
Natuurboer- in-nood ironisch genoeg buurman van machtig WEF

Natuurboer Marcel van Silfhout heeft ironisch genoeg het World Economic Forum (WEF) als buurman gekregen: ‘Ik ben niet gediend van synthetisch voedsel uit 3D-printers’
Europarlementariër Rob Roos (JA21) vindt het nogal een toeval dat notabene natuurboer en oud-onderzoeksjournalist Marcel van Silfhout in Wageningen de ‘buurman’ is van het machtige, steenrijke WEF, die er met de universiteit van Wageningen zijn hoofdkwartier inrichtte om precies daar, aan de rand van de Veluwe, nieuwe kunstmatige fabrieksvoeding te bedenken om de wereldbevolking mee te gaan voeden.
Dat alles wordt gesteund door miljardairs zoals Bill Gates en ngo’s die er miljoenen euro’s in pompen, met als doel een plantaardige eiwitrijke voedseltransitie te realiseren, zonder ook maar enige veeteelt. Weg landbouwhuisdieren, terwijl we daar al duizenden jaren mee samen leven.
Het contrast tussen die kleine oprechte boer achter GraanGeluk en die grote machtige partijen is enorm. ,,Het is ironisch dat juist een boer die natuurlijk voedsel produceert, wordt ingeruild voor fabrieken waar straks kunstmatig voedsel geproduceerd wordt’’, zegt Rob Roos die zelf al zestien jaar alleen natuurlijk voedsel eet. Hij koestert ook de gangbare landbouw. ,,Dat gaat van generatie op generatie. Boeren zijn óók rentmeesters’’, zegt hij. Eten moet vooral betaalbaar blijven, vindt hij.
Foodvalley
Op letterlijk een steenworp afstand van de akkers van GraanGeluk van Van Silfhout explodeert momenteel in de Gelderse Vallei ook nog eens de Foodvalley. Grote internationale bedrijven zoals Unilever en Friesland Campina werken er met het WEF en de WUR (Wageningen University) samen om de globalistische uitrol van krekelmeel, kweekvlees, genetisch gemodificeerd voedsel te creëren en om er recepten en producten mee te bedenken. En dat is allemaal om natuurlijk vlees in de ban te doen en de door ons benodigde eiwitten uit ander, modern fabrieksvoedsel te halen, welke vaak vol zitten met chemische additieven en smaak -en kleurstoffen.
Op de individuele situatie rond GraanGeluk kan de Europarlementariër Rob Roos niet reageren, omdat hij de feiten onvoldoende kent. Maar, zegt hij: ,,Ik ben van mening dat natuurlijk voedsel essentieel is en een grote bijdrage kan leveren aan het voorkomen van westerse ziektes zoals obesitas en hart en vaatziektes. Ikzelf ben daarom zestien jaar geleden overgeschakeld op uitsluitend natuurlijk voedsel. Ik eet niets waar E-nummers in zitten. En ik ben zeker niet gediend van voedsel uit 3D-printers.’’
Synthetisch eten
Van Silfhout, die lang een gerenommeerd onderzoeksjournalist was bij Zembla en KRO’s Reporter, schreef in 2016 voor Follow The Money bizar genoeg zijn laatste verhalen over de misstanden in de voedingsindustrie en het oprukken van synthetisch eten. Deze industrie wordt nu doorontwikkeld en ironisch genoeg bij zijn buren in Ede/Wageningen. Nu is zijn geboortestad zelfs de locatie voor het WEF-gelieerde mondiale hoofdkantoor, van Davos-man Klaus Schwab.
,,Mijn conclusie destijds was dat al ons eten binnen een paar jaar gemaakt zou gaan worden van poeder en water. ‘We gaan naar 3D-eten’. Synthetisch food.’’
Aan elkaar gelijmd met bijvoorbeeld eetbaar behangplaksel: methylcellulose. ,,Dat vult wel, maar het is nul voedzaam, er zitten geen enkele nutriënten of mineralen in, het is puur fake food.”
Van Silfhout waarschuwt dat Europa en de VS doorslaan in klimaatangst. Nog even en we krijgen ook hier het Chinese social creditsysteem. De CBDC (central bank digital currency) is misschien nog enger dan de huidige Chinese communistische variant al is: een 24/7 tot op het individu door ontwikkelde wereldwijde gemonitorde en gecontroleerde voedselvoorziening.
,,Ze kunnen jouw behoefte fine tunen, waarbij jíj op maat een rantsoentje per week van de overheid krijgt’’, stelt hij in dat enge scenario, en dat alles bezorgd aan je huis, via Amazon-drones van Bill Gates en Microsoft.
,,Je kunt het een complottheorie noemen. Maar theorie betekent niets meer of minder dan: dit is mogelijk. Wat je nu al hoort, is het idee om een fiscale taks te zetten op al ons vlees.’’
Chemische voedselwereld
Van Silfhout, die vanuit zijn passie landbouw bedrijft zoals het al 7000 jaar bedreven wordt op de Gelderse Veluwezoom en de Utrechtse Heuvelrug, vindt dat de mensheid dichtbij het normale ecologische kringloopverhaal moet blijven. ,Als we met zijn allen naar een synthetische chemische voedselwereld gaan, waar zijn we dan mee bezig?”
Het WEF, die nu als zijn ‘buurman’ bij de universiteit in Wageningen voet aan wal gekregen heeft, vindt hij vanuit het totaal gebrek aan democratisch mandaat ronduit eng. ,,Ik heb een bloedhekel aan de combinatie global en top-down. En dit is een globalistische top-down beweging in extreme vorm.”
“Ik ben een lokalist,” zegt hij. ,,Ik denk dat we juist onze lokaal-regionale maatschappij, ecologie en economie moeten herbouwen en af moeten van het wereldwijd gesleep van ‘ons’ voedsel.’’
Grote zorgen heeft Europarlementariër Rob Roos ondertussen over het oprukkende en dwingende grote geld in de voedingsindustrie. En over de funding van de Universiteiten, zoals in Wageningen. ,,De voedseltransitie wordt gesteund door filantropen, maar er zit gewoon een belang achter. Op deze manier is het geen onafhankelijke wetenschap meer maar gestuurde wetenschap. Daar zit wel mijn zorg’’, zegt hij. ,,We moete democratische keuzes opzij gaan zetten voor een agenda van mondiale oligarchen, ngo’s en filantropen.’’
Binnenland
Reddingsactie: natuurboer ziet droom de vernieling in gaan

Soms is dringend hulp nodig, moet je met de pet rond. Het oer-Hollands natuurboerenbedrijf GraanGeluk van Marcel van Silfhout is in nood.
En alleen Graandeelhouders, dus donateurs kunnen hem nog helpen, met pakweg duizend mensen moet dat kunnen lukken.
Dit verhaal gaat nota bene over iets dat we allemaal willen: puur Nederlands brood, speciaalbier en streekpasta. Het gaat over een overheid die ondernemers in het nauw drijft en over het behoud van voedselzekerheid.
,,Het is niet leuk om anderen teleur te stellen. Je voelt de pijn omdat je mensen niet betaalt. Dat is klote”, zegt Marcel, die eerder als onderzoeksjournalist voor tv-programma’s zoals Zembla en Reporter reportages maakte en boeken schreef over misstanden in de landbouw- en voedselindustrie. ‘Uitgebeend, hoe veilig is ons voedsel nog?’ maakte in 2014 furore; zijn conclusies haalden de opening van de kranten en het NOS-journaal.
Na een mooie loopbaan in de journalistiek, gooide hij in 2016 rigoureus het roer om en werd hij vol overtuiging natuurboer, omdat Marcel geloofde in akkerbouw met historische granen zonder gebruik te maken van kunstmest en pesticiden. “Ik wilde het beter doen. Ik ben eigenlijk een natuurbeheerder met boerenland.’’
Dít verhaal is een ode aan de boer. Dit is tevens een liefdesverklaring van mij, de schrijfster van dit stuk, maar voorál een maatschappelijke reddingsactie voor de hard werkende ondernemer achter de stichting GraanGeluk én zijn missie.
Van Silfhout richtte in 2019 in Wageningen de stichting GraanGeluk op. ,,We hebben hier altijd het pittoreske graanlandschap gehad. Op onze zandgronden op de Veluwezoom horen rogge, gerst, haver en boekweit. Ze horen hier gewoon thuis. Dat zijn cultuurhistorische natuurwaardes. Het is niet dat ik hier landbouw aan het bedrijven ben. Nee, ik ben hier natuur aan het bedrijven.’’
Op de 43 hectare akkers, bewerkt door de beste grondwerkers, kan jaarlijks graan worden geoogst om daarmee zo’n 350.000 Nederlandse broden van te bakken. In de Wageningse Stadsbrouwerij wordt er bovendien speciaalbier van gebrouwen, waarmee GraanGeluk drie grote prijzen won.
In 2020 won Gelders GraanGeluk de gouden medaille in de Brussels Beer Challenge, in de categorie voor het Beste Speciaalbier onder de zeven procent.
Van Silfhout won later de Arca Deli Award, een Europese prijs van de Save Foundation voor het behoud van oude gewassen en rassen.
In december sleepte Stichting GraanGeluk de Gouden Mispel in de wacht: een belangrijke prijs, uitgereikt aan personen of organisaties die een uitzonderlijke bijdrage hebben geleverd aan de bescherming of ontwikkeling van het Nederlandse cultuurlandschap.
,,Dat waren hoogtepunten voor GraanGeluk. Dat was gewoon knap. Maar wat nu zo paradoxaal is, is dat we ook die gigantische geldzorgen hebben. Dat is een pijnlijk contrast.’’
Onder invloed van corona en andere tegenslag verdween helaas tijdelijk de flow. De rekeningen liepen op. Funding en giften bleven achter. Daarnaast haalde de provincie Gelderland akkers uit productie om er ‘nieuwe natuur’ van te maken; weg waardevolle akkers.
De mooie graanoogst ging bij GraanGeluk rond Wageningen dóor. De volle velden straalden. Maar financieel loopt het nu vast.
,,Corona heeft me enorm parten gespeeld. Ik heb events nodig, om mensen te inspireren.’’
Maar die positiviteit kwam ernstig onder druk door de lockdowns en andere tegenslagen. Donaties zijn nog ontoereikend en subsidies laten op zich wachten; inmiddels is er gat op de begroting van bijna 35.000 euro.
Ondanks de prachtige resultaten op de akkers, slaat de wanhoop toe. Een droom dreigt in rook op te gaan. Een uniek en baanbrekend boerenbedrijf zal toch het ravijn niet instorten, inclusief lokale voedselzekerheid? Ons eigen eten!
Wij hebben in Nederland ondertussen onze hardwerkende Noordzee-vissers al zien versplinteren. En veeboeren worden haast als milieucriminelen gedemoniseerd.
Maar ook natuurboer Marcel, die juist géén pesticiden of ander gif gebruikt, staat door alle systeemveranderingen en de gegijzelde landbouw zwaar onder druk. Akkers werden opgekocht door de provincie, omdat de overheid biodiversiteit wil.
Terwijl dat júíst is, wat GraanGeluk brengt: de tijd ver vooruit. Met natuurinclusief boeren. Oergranen, zoals Veluwse Kruiprogge. Zwarte Emmer, Spelt en Grijs Brabants Zandboekweit, met daartussen bedreigde inheems akkerflora, zoals klaproos, kamille, korenbloem en akkerogentroost. Vlinders en bijen.
,,Het is woest makend”, zegt Marcel van Silfhout, terwijl hij evenwel trots en vol passie zijn akkers laat zien, die omringd zijn door bos met stoere eiken en wilgen. ,,Je ziet dat ik in gevecht ben met een overheid die maar niet acteert. Je vraagt je haast af of ze nog wel willen dat we in Nederland ons eigen eten produceren.’’
Liefde is magisch. En met Marcel ben ik in een heidevallei geweest. We liepen langs graan, velden vol geluk en wilde bloemen. In de verte klonken Veluwse wolven.
Op een houten bankje zaten we in dat bos, vlakbij dié akkers. Door het lot, God óf toeval in elkaars aura beland. En nu schrijf ik dít stuk.
Het is een bloemlezing over het vasthouden aan idealen. Over een overheid die ook andere ondernemers met lockdowns, fiscale toeslagen, harde klimaat-deadlines en CO2 straffen over de kling jaagt en in het nauw brengt. Over soevereiniteit, solidariteit en voedselzekerheid.
Marcel gelooft rotsvast dat zijn stichting GraanGeluk kan overleven en zelfs nog gigantisch kan groeien, zodra dat gat op de begroting eenmaal is gedicht. Dit is mogelijk als geld binnenstroomt van burgers en andere geldschieters zodat hij kan doorstarten en investeren.
,,Ik wil naar een andere economie toe. Een lokale zelfvoorzienende economie. Wat ook goed is voor de aarde. Lokaal produceren, waarbij we ons graan verkopen aan de plaatselijke bakker en brouwer. Het is veel te risicovol om al ons eten uit het buitenland te gaan betrekken.’’
Om te overleven en door te groeien, heeft zijn stichting GraanGeluk in ieder geval 35.000 euro nodig. Graandeelhouders en andere geldschieters kunnen de stichting redden en daarmee bijdragen aan het behoud van een stuk voedselzekerheid in ons land.
Een ‘Graandeel’ kost honderd euro. Het is daarmee geen stukje bezit. Het is een gebaar van solidariteit naar deze stichting. Het is ook een belangrijk politiek signaal dat wij ónze ondernemers én agrariërs, met ons éígen eten, koesteren en dat wij dit alles willen behouden.
Een kleinere donatie kan ook: het GraanDeeltje .
Geld storten kan via www.graangeluk.nl
Voor de Graandeelhouders is er als gebaar-van-dank een symbolisch pakketje van pasta en graan. En met een nieuwsbrief wordt iedereen op de hoogte gehouden; ook de graandeeltjeshouders.
Binnenland
Pensioenwet: grondwet ondergeschikt aan politiek gewin PvdA en GroenLinks

Is de Grondwet nog in veilige handen bij het Nederlandse parlement? Kortetermijnbelang ging in de senaat bij het stemmen over de nieuwe pensioenwet boven zekerheid over zuiver staatsrechtelijk handelen. Het was nota bene hoogleraar politicologie Ruud Koole (PvdA) die voorkwam dat een twee derde meerderheid nodig was om die wet te aanvaarden.
Zo’n grote meerderheid (in plaats van een meerderheid van 51 procent of meer) is nodig als het parlement over zijn eigen inkomen stemt. Pensioen is uitgesteld inkomen, en SP-senator Tiny Kox kwam er vorige week achter dat iedereen dat tot dan toe over het hoofd had gezien bij het behandelen van de modernisering van de pensioenen. Alleen al over het concrete voorstel was toen meer dan honderd uur gedebatteerd.
Drie hoogleraren staatsrecht onder aanvoering van Wim Voermans stelden in een brandbrief aan de Eerste Kamer dat een twee derde meerderheid noodzakelijk is. Maar onder meer PvdA-senator Koole vond dat het aan de Eerste Kamer zelf is om dat te bepalen. Aangezien minister Schouten (Sociale Zaken en Werkgelegenheid) door wilde pakken, waren er volgens Koole ’twee meningen’, en moest de senaat er dan maar over stemmen. Omdat de PvdA en GroenLinks met de coalitie voor de nieuwe wet zijn, volgens critici het ‘casinopensioen’ voorstel van Rutte-IV, gingen beide partijen voor een gewone meerderheid.
Daarvoor stemde ook Paul Rosenmöller van GroenLinks. Hij is bestuurder van het grootste pensioenfonds van het land, het ABP (van ambtenaren, leraren, politie). Dat is niet integer, vindt hoogleraar staatsrecht Paul Bovend’Eert. Ook Ria Oomen van het CDA draagt volgens hem dubbele petten. Zij reageerde als door een wesp gestoken. “Wij kunnen zelf heel goed bepalen wat integer is!”
De rechter mag wetgeving niet toetsen aan de Grondwet, de Eerste Kamer heeft dat ook niet gedaan. Mogelijk speelde mee dat GroenLinks en PvdA door het strategisch stemmen bij de verkiezingen voor de nieuwe Eerste Kamer samen met Rutte-IV een meerderheid hebben in de senaat, zodat Rutte nu een mogelijkheid heeft om te regeren zonder BBB, de grote winnaar van de Provinciale Statenverkiezingen.
Het is goed gebruik om eerst met de winnaar te gaan praten, maar Caroline van der Plas kan haar hand wel overspelen als ze te veel eist.
Evenwel is het beleid van de VVD-CDA-D66-CU coalitie, die haar meerderheid dankt aan de voorkeurstemmen voor het door de christendemocraten weggejaagde Kamerlid Pieter Omtzigt, de afgelopen jaren voor een béétje GroenLinkser om de vingers bij af te likken. Ook de PvdA gaat helemaal voor dure klimaatplannen, nu partijbaron Frans Timmermans hierover de scepter zwaait in de Europese Commissie. Daarmee ligt samenwerking over links meer voor de hand dan met BBB.
Voor de burgers in Nederland betekent dit dat niet alleen het pensioen van werkenden tussen de 35 en 60 jaar er waarschijnlijk op achteruit gaat, maar eveneens dat de koopkracht nu ook zware tijden tegemoet gaat.
De senatoren die afzwaaien nu de Eerste Kamer wisselt, zullen er geen last van hebben. Dankzij Rosenmöller en Koole is dat mooi even nog snel geregeld.
-
Binnenland1 week geleden
Vertrekkende senaat: farmaceutische belangen boven burgers
-
Binnenland2 dagen geleden
Reddingsactie: natuurboer ziet droom de vernieling in gaan
-
Binnenland1 week geleden
Coronawet en pensioenwet, wél voor de burger, maar niet voor politici?
-
Binnenland5 dagen geleden
TNO had maand voor pandemie al nepnieuws-bot gereed
-
Binnenland1 week geleden
Als de kat van huis is, dansen de muizen op tafel, vaarwel Kaag!
-
Binnenland3 dagen geleden
AIVD over kabinet: opstappen
-
Binnenland2 weken geleden
Vaccinatieschadeclaim, alleen Scrabble vaart er wel bij
-
Binnenland6 dagen geleden
De D66-traan als wapen werkt niet in een lege kerk…